«Nα εξαιρεθούν για ένα διάστημα τριών ετών οι δημόσιες επενδύσεις από το Δημοσιονομικό Σύμφωνο» πρότεινε ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, υποδεικνύοντας τον δρόμο αυτό ως μία από τις λύσεις που μπορεί να βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη.

Ο Μόντι, συμμετέχοντας σε συνέδριο στην Φλωρεντία, εξήγησε ότι «η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να αφορά σε συγκεκριμένους τομείς, όπως, για παράδειγμα, των ευρυζωνικών τεχνολογιών».

«Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν πρέπει να φοβάται τις ιταλικές προτάσεις για την ανάπτυξη, διότι δεν παρακάμπτουν την δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά αντιθέτως ευνοούν χρήσιμες επενδύσεις», πρόσθεσε ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός.

Ο Μόντι υπογράμμισε ότι θα ήταν «ευτυχής ακόμα κι αν το δημόσιο έλλειμμα έφτανε στο 120% του ΑΕΠ εξαιτίας όμως πραγματικών επενδύσεων σε υποδομές και όχι για τρέχουσες δαπάνες».

Στο μεταξύ, την πρότασή του υποστήριξαν και ιταλοί ευρωβουλευτές: «η θέση αυτή του Μάριο Μόντι δείχνει ότι η περίοδος της λιτότητας ως αυτοσκοπού, τελειώνει», εκτίμησε ο ευρωβουλευτής του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, Αντρέα Κοτσολίνο.

Ο Κοτσολίνο επισήμανε πως «πρόκειται για το αποτέλεσμα της γαλλικής ψήφου, της προειδοποίησης που έφτασε από τις ελληνικές κάλπες και το αίτημα αλλαγής που προέκυψε γενικότερα από την σειρά εκλογικών αναμετρήσεων της προηγούμενης Κυριακής».

Οι ιταλοί ευρωβουλευτές Μάριο Μάουρο (μπερλουσκονική κεντροδεξιά) και Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι (Δημοκρατικό Κόμμα, κεντροαριστερά) κατέθεσαν πρόταση στην επιτροπή οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία προβλέπει την αποσύνδεση των δυο πέμπτων των δημοσίων επενδύσεων από τα ποσά που υπολογίζονται για τον καθορισμό του δημοσίου ελλείμματος.

«Ξεκινήσαμε ένα σοβαρό προβληματισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προσπαθούμε να πείσουμε την κυρία Μέρκελ ότι η άκαμπτη στάση της, κινδυνεύει να εξοντώσει την Ευρώπη. Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, θα πρέπει να πούμε ότι αν δεν μπορούμε να πείσουμε την Μέρκελ, θα αναγκαστούμε να στερηθούμε την συμμετοχή της», τόνισε ο Μάριο Μάουρο, ο οποίος θεωρείται «ένας από τους μετριοπαθέστερους μπερλουσκονικούς ευρωβουλευτές», σύμφωνα με τον Τύπο, ενώ έχει χρηματίσει αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου.