Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να θεσπίσουν ένα βρετανικού τύπου τέλος χαρτοσήμου εάν δεν καταφέρουν να συμφωνήσουν στη θέσπιση ενός φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, πρότεινε χθες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Οι πρόσφατες συζητήσεις για το φόρο στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, ή φόρο Τόμπιν, κατέστησαν «σαφές ότι θα χρειαζόταν χρόνος για να καταλήξουμε σε ένα συμβιβασμό», σύμφωνα με ένα έγγραφο που διένειμε ο Σόιμπλε μεταξύ των συναδέλφων του στην άτυπη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών των κρατών-μελών της ΕΕ στην Κοπεγχάγη.
Για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο προτείνεται στο έγγραφο αυτό ένα ενδιάμεσο βήμα ώστε η ΕΕ να μην αποτύχει να τηρήσει την δέσμευση που είχε κάνει το 2011 να «καταλήξει σ’ ένα αποτέλεσμα γι’ αυτό το θέμα ως την άνοιξη του 2012».
«Αυτό το πρώτο βήμα θα έπρεπε… να καθοδηγηθεί από τη συνολική προσέγγιση του βρετανικού τέλους χαρτοσήμου», σύμφωνα με το κείμενο, καθώς και τον πρόσφατο γαλλικό νόμο για τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές που έχει το βρετανικό τέλος ως υπόδειγμα.
«Αυτό θα είχε αποτέλεσμα έναν φόρο πληρωτέο σε όλες τις αγοραπωλησίες, περιλαμβανομένων μετοχών επιχειρήσεων σε ένα χρηματιστήριο, με το φόρο να εισπράττεται στην καταχωρισμένη έδρα της επιχείρησης».
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το φόρο Τόμπιν, οι διαπραγματεύσεις για την οποία έχουν καταλήξει σε αδιέξοδο, καλύπτει επίσης διάφορα χρεόγραφα και τα παράγωγα. Οι διαπραγματεύσεις για αυτά δεν πρέπει να τερματιστούν, σύμφωνα με το έγγραφο.
Ο Επίτροπος της ΕΕ αρμόδιος για φορολογικά θέματα Άλγκιρντας Σέμετα καλωσόρισε την συμβιβαστική πρόταση του Σόιμπλε, χαρακτηρίζοντάς την εποικοδομητική για τον διάλογο.
Η ιδέα να επιβληθεί ένας φόρος στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές συζητείται επί χρόνια, αλλά το θέμα επανήλθε στην δημοσιότητα μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση της περιόδου 2008-2009. Στην Ευρώπη, έχουν εμποδίσει την επιβολή του χώρες όπως η Βρετανία και η Σουηδία, που υποστηρίζουν πως θα είναι αναποτελεσματικός και ακόμη και αντιπαραγωγικός εάν δεν επιβληθεί σε παγκόσμια κλίμακα, προοπτική η οποία μοιάζει απίθανη, με δεδομένη την αντίθεση των ΗΠΑ στο φόρο αυτό.
