«Η όλη βοήθεια προς την Ελλάδα βρίσκεται σε λάθος δρόμο», καθώς με τις συνεχείς υπαγορεύσεις της τρόικας για συρρίκνωση, περικοπές, μείωση μισθών και συντάξεων, μείωση κατώτερων συντάξεων, εξοντώνει κανείς, και μάλιστα με «μεγάλη διεθνή αλληλεγγύη», έναν ολόκληρο λαό, αντί να του έχει προσφέρει, ήδη πριν πολύ καιρό, μια εναλλακτική επιλογή.
Την άποψη αυτή διατύπωσε ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος της Αυστρίας (στο διάστημα 1986 έως 1997), Φραντς Βρανίτσκι, στη διάρκεια μακράς, δημόσιας συζήτησης για την «Ελλάδα και το ευρώ» στην εκπομπή «Υπέρ και κατά», στον αυστριακό ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό «Πουλς-4».
Όπως τόνισε ο πρώην καγκελάριος, δεν επιτρέπεται να επιχειρείται, με αυστηρά σκληρά μέτρα και μέσα σε μόνον δύο χρόνια, η εξυγίανση μιας χώρας που διοικούνταν άσχημα εδώ και δεκαετίες και που έχει αδύνατες οικονομικές και ειδικότερα εξαγωγικές, δομές.
Επιτακτική ανάγκη είναι, κατά την άποψή του, πέρα από την «ομπρέλα σωτηρίας», να δοθεί στους Έλληνες η δυνατότητα, αλλά και να τους ζητηθεί – όπως τους ζητείται η δημοσιονομική πειθαρχία – να πάρουν μια σειρά από «επιθετικά» μέτρα, όπως, για παράδειγμα, επενδύσεις στις υποδομές, επενδύσεις στην πολύ αδύναμη αλλά σίγουρα παραγωγική οικονομία.
«Μόνον έτσι η ελληνική εθνική οικονομία μπορεί να έχει και πάλι μια ευκαιρία να αναπτυχθεί, διότι με τα μέχρι τώρα μέτρα, όχι μόνον δεν αναπτύσσεται, αλλά αντιθέτως συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Βρανίτσκι.
Ο ίδιος, όπως είπε, γνωρίζοντας αρκετά καλά την κατάσταση στην Ελλάδα (σ.σ. όπου εδώ και ένδεκα χρόνια διαθέτει κατοικία στην Ιεράπετρα, περνώντας εκεί κάθε χρόνο αρκετούς μήνες), βλέπει τους ανθρώπους να μην έχουν καμία κατανόηση για τα μέχρι τώρα μέτρα, αλλά και να μην έχουν την παραμικρή ελπίδα για το μέλλον τους, ειδικότερα οι νέοι και το γεγονός αυτό καθιστά ακόμη επιτακτικότερη μια σειρά «επιθετικών» μέτρων.
Ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας, σημειώνοντας πως θεωρεί λανθασμένη την άποψη ότι η ελληνική κρίση είναι και κρίση του ευρώ, επισήμανε πως εάν οι Έλληνες ήθελαν μια έξοδο από την Ευρωζώνη, τότε το πρώτιστο ερώτημα που τίθεται δεν είναι το εάν πρέπει ή όχι να αποχωρήσουν, αλλά το «τί θα έχει κερδηθεί και τι θα γίνει καλύτερο, έπειτα από μια τέτοια απόφαση» και η δική του θέση είναι πως «απολύτως τίποτε δεν θα γίνει καλύτερο».
Ο κ. Βρανίτσκι -ο οποίος, πριν την ανάληψη της καγκελαρίας, είχε διατελέσει επί σειρά ετών, υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας – απέρριψε στην τηλεοπτική συζήτηση, τις προτάσεις για θέσπιση «ευρώ του Βορρά και ευρώ του Νότου», τονίζοντας πως τότε μπορεί να γίνεται λόγος για δύο διαφορετικά ευρωπαϊκά νομίσματα, μόνον αν εγκαταλειφθεί η ιδέα της αλληλεγγύης και η σύνδεσή της με την οικονομική λογική.
Επιπλέον ο ίδιος, υπενθυμίζοντας πως κατά την εισαγωγή του ευρώ αναφερόταν η οικοδόμηση μιας Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, σημείωσε πως έγινε μόνον η Νομισματική και όχι και η Οικονομική Ένωση, ενώ, όπως παρατήρησε, εκείνο που επίσης δεν κατορθώθηκε στην Ευρώπη, είναι η Πολιτική Ένωση, ανάγκη, όπως είπε, επιτακτική, διότι απαιτούνται πολιτικές δομές αποφάσεων, ώστε να μπορεί να επιδιορθωθεί το «έλλειμμα δημοκρατίας» που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
