«Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι επικίνδυνα λαϊκιστικό»

Το πραγματικό διακύβευμα των ημερών είναι μια ισχυρή ή όχι ελληνική οικονομία. Αυτοδύναμη και αυτάρκης. Που θα πατά στέρεα στα πόδια της.

Που δεν θα απλώνει κάθε τρεις μήνες το χέρι για επαιτεία. Που για να λάβει την εκάστοτε «φιλανθρωπία» θα είναι υποχρεωμένη να υποστεί προσβολή και απαξίωση. Αν όχι και σε συνδυασμό με κάποια εθνική παραχώρηση. Και κυρίως, πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί.

Με ποια μέτρα και ποιες μεταρρυθμίσεις. Όχι με ποιο νόμισμα.

Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι παιδικά απλοϊκό και επικίνδυνα λαϊκιστικό. Περίπου σαν το «μέλι ή ξύδι» που λέγαμε παλιά; Και τίθεται κυρίως γιατί οι ερωτώντες, εκ προοιμίου θεωρούν την απάντηση αυτονόητη. Θέλετε να είμαστε μέλος μιας ισχυρής και παγκόσμιας οικονομικής δύναμης ή την υποτίμηση, την απομόνωση και τη φτώχεια; Με το ίδιο σκεπτικό, το αντιδιαμετρικά ισοδύναμο πρόταγμα που αξίζει να τους θέσει κανείς είναι, «είστε με τους Έλληνες ή τους Γερμανούς;».

Η Δανία δηλαδή τι έπαθε όλα αυτά τα χρόνια που δεν ήταν στο ευρώ; Πέτυχε ρυθμούς ανάπτυξης 2% το 2010, ενώ υπολογίζεται επέκταση 1,7% για το 2011 και 1.9% για το 2012. Η ανεργία είναι σταθερά κάτω από το 5% και το κατά κεφαλήν εισόδημα περίπου 10.000 δολάρια παραπάνω από εμάς. Και όλα αυτά εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Ενώ εμείς; Βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά σε μια ατέρμονα ανελέητη ύφεση. Υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 15% τα 3 τελευταία χρόνια, ανεργία που ξεπερνά το 18%, έλλειμμα που δε λέει να πέσει κάτω από το 10% του ΑΕΠ. Αλλά και πλήρης αδυναμία πρόβλεψης του χρόνου επιστροφής στην ανάπτυξη. Οικονομική απόγνωση και κατάθλιψη. Το νόμισμα αφ’ εαυτού δεν είναι συνταγή ευημερίας.

Παρόλα αυτά η τελεσιγραφική νομοτέλεια του υποταγή ή δραχμή επιτυγχάνει το στόχο της, για ένα και μόνο πολύ απλό λόγο. Ο ελληνικός λαός εξουθενωμένος οικονομικά και ψυχικά από την τριετή κρίση δεν αισθάνεται ικανός να αντέξει ένα επιπλέον σοκ από το κόστος της μετάβασης σε εθνικό νόμισμα. Δοκιμασία που φυσικά κανείς δεν θα ήθελε να υποστεί, αν ήταν εύκολο να την αποφύγει.

Το ερώτημα που ταλανίζει τη χώρα εδώ και καιρό ανησυχητικά αναπάντητο, δεν είναι το ευρώ ή δραχμή αλλά το πως και πότε θα επανέλθουμε στην ανάπτυξη και την πρόοδο.

Προφανώς και είναι καλύτερα ευημερία μέσα στο ευρώ, γιατί γλιτώνουμε μια επιπλέον ταλαιπωρία, που κάθε άλλο παρά έχουμε ανάγκη τη στιγμή αυτή. Αλλά αν η απασχόληση και η ευμάρεια είναι πιο εύκολα επιτεύξιμες με δανέζικη κορώνα ή ελληνική δραχμή, λίγο με νοιάζει. Ούτως ή άλλως με την τσέπη γεμάτη δεν θα έχω χρόνο να απαντήσω στο ψευτοδίλημμα.

Θα είμαι απασχολημένος να ξοδεύω αμέριμνα τα τίμια κερδισμένα χρήματά μου σε μια από τις εκπληκτικές ελληνικές παραλίες.

Πάνος Κτενίδης
Χρηματοοικονομικός Αναλυτής