Μετά από μήνες διαπραγμάτευσης, η συμφωνία στο Eurogroup της Μάλτας δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζεται ως θετική εξέλιξη για τη χώρα, στο βαθμό που αίρει την αβεβαιότητα και δημιουργεί προϋποθέσεις βελτίωσης του οικονομικού κλίματος.
Του Κωνσταντίνου Μίχαλου*
Στα καλά νέα περιλαμβάνεται ασφαλώς το γεγονός ότι εξασφαλίζονται και αναμένεται να εκταμιευθούν στους επόμενους μήνες κεφάλαια για την αποπληρωμή συσσωρευμένων ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου προς ιδιώτες. Επίσης, με τη συμφωνία ανοίγει ξανά ο δρόμος για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, αλλά και για την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η συμφωνία, όμως, δεν συνοδεύεται μόνο από καλά νέα. Αντίθετα, για μια ακόμη φορά, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με επώδυνα περιοριστικά μέτρα, όπως η μείωση των συντάξεων και η μείωση του αφορολογήτου.
Η πρόβλεψη για ίσης αξίας αντισταθμιστικά μέτρα, είναι ασφαλώς ένα θετικό σημείο, το οποίο ωστόσο παραμένει υπό την αίρεση της επίτευξης των εξαιρετικά υψηλών στόχων στους οποίους έχει δεσμευθεί η χώρα, ως προς το πρωτογενές πλεόνασμα.
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται να τρέξει με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, προκειμένου η χώρα να βγει κάποια στιγμή από την κρίση και τη μιζέρια.
Όμως, όσο οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφεύγουν τις γενναίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και προτιμούν να τις «ανταλλάσσουν» με σκληρά, μέτρα λιτότητας – με μεγάλη ευθύνη και των δανειστών που τα αποδέχονται – η ανάπτυξη αυτή θα καθυστερεί. Και κάθε νέα συμφωνία θα φέρνει όλο και βαρύτερο λογαριασμό στους Έλληνες.
*Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι πρόεδρος του ΕΒΕΑ και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος
