Προς τον αξιότιμο Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελο Βενιζέλο

Είμαι ένας Εθελοντής Μακράς Θητείας, που τόσος λόγος γίνεται αυτές τις ημέρες για το θεσμό μας και το Σ/Ν «περί ιεραρχίας και προαγωγών». Πήρα την πρωτοβουλία να σας γράψω αυτή την επιστολή με την ελπίδα να τη διαβάσετε και να κατανοήσετε σε βάθος κάποια ζητήματα που για μας είναι ζητήματα ζωής και για κάποιους άλλους είναι ζητήματα που περιγράφονται σε ένα φύλλο χαρτί, απρόσωπα.

Καθ’ όσον οι ΕΜΘ δεν υπηρετούν σε Επιτελεία, αλλά κυρίως σε μάχιμους τομείς των Ε.Δ. , δεν θα είχατε ποτέ ίσως μέχρι τώρα την ευκαιρία να συναντήσετε έναν ΕΜΘ και να σας περιγράψει τη δουλειά που κάνει στις Ε.Δ. και, απ’ ότι πιστεύω το μόνο που θα γνωρίζετε για το θεσμό μας είναι ότι σας έχουν περιγράψει οι επιτελείς του Πενταγώνου.

Έχω 20 χρόνια υπηρεσίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, συγκεκριμένα στην Π.Α. και έχω υπηρετήσει σε όλα σχεδόν τα πόστα που περιλαμβάνει η ειδικότητα μου, σε κέντρο επιχειρήσεων, Πτέρυγα Μάχης, Σμηναρχία Μάχης, Αρχηγείο και ως εκ τούτου έχω σχηματίσει σφαιρική άποψη για τα τεκταινόμενα, τουλάχιστον όσο αφορά την ειδικότητα μου.

Επίσης θεωρώ ότι είμαι πολύ καλός στη δουλειά μου, πράγμα το οποίο φαίνετε από τις βαθμολογίες των διοικητών μου αλλά και από το ότι η Υπηρεσία με τιμά και μου αναθέτει συνεχώς καθήκοντα εκπαιδευτή των νεοτοποθετούμενων.

Αυτές τις ημέρες επεξεργάζεστε και καταθέτετε το Σ/Ν «περί ιεραρχίας και προαγωγών», το οποίο δεν ξέρουμε αν τελικά περιλαμβάνει ή όχι κάποια ρύθμιση για το θεσμό μου. Ακούγονται και διάφορα άλλα σενάρια περί συσχέτισης της βαθμολογικής εξέλιξης με κατοχή πτυχίου.

Δεν θα μακρηγορήσω αλλά θέλω να σας επισημάνω 2-3 πτυχές που αφορούν το θεσμό των ΕΜΘ και τις θεωρώ σημαντικές για τις τελικές σας αποφάσεις.

Κατά πρώτον, είχατε δώσει εντολή να συγκροτηθούν επιτροπές και να εξετάσουν το θέμα της βαθμολογικής εξέλιξης των ΕΜΘ. Τελικά αποδείχτηκαν προσχηματικές ; Όχι κατ’ υπαιτιότητας σας- αλλά και αναποτελεσματικές.
Οι επιτελείς που συμμετείχαν απαξίωναν τους ΕΜΘ που συμμετείχαν κατά συρροή.

Την γνώμη των επιτελείων την ξέρουμε για εμάς και την έχουμε βιώσει πολλές φορές στις μονάδες, αλλά είναι και αυταπόδεικτο το γεγονός ότι ούτε η πιο μικρή επιχείρηση δεν μπορεί να υλοποιηθεί από κανένα όπλο, αν υποθετικά λέγαμε ότι αύριο το πρωί δεν πηγαίνανε οι ΕΜΘ στη δουλειά τους.

Κυριολεκτικά και μεταφορικά οι ΕΜΘ είναι η ραχοκοκαλιά των Ε.Δ. Πικρίζει επίσης το γεγονός ότι οι συνάδελφοι προερχόμενοι εκ σχολών, αξιωματικών και υπαξιωματικών, εμφυτεύουν στους δόκιμους όλων των σχολών την απαξίωση για το θεσμό μας, λες και εμείς δεν είμαστε συνάδελφοι αλλά παιδιά ενός κατώτερου θεού. Μπορείτε να το διαπιστώσετε εύκολα, ρωτώντας τον οποιοδήποτε δόκιμο οιασδήποτε σχολής τι γνώμη έχει για τους ΕΜΘ.

Παρ’ όλα αυτά τα επιτελεία ενδιαφέρθηκαν για τα προβλήματα των Εθελοντριών Γυναικών και αυτή τη στιγμή που σας γράφω είναι όλες Αξιωματικοί!

Γιατί αυτές (που έχουμε τα ίδια ακριβώς τυπικά προσόντα εισαγωγής στις Ε.Δ.) ίσχυσαν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά;
Εσείς ο ίδιος αναγνωρίσατε το δίκαιο των αιτημάτων μας στις 22 Δεκεμβρίου 2009 σε απάντηση σας στη βουλή για τον θεσμό μας. Δεν αλλάζει κάτι σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού αν μας προάγεται όπως τις Εθελόντριες του Ν. 705/77.

Ούτε μειώνεται το αξιόμαχο των Ε.Δ., καθώς οι Ελληνικές Ε.Δ. είναι στρατός καθηκόντων και όχι βαθμών. Ο κάθε ένας θα εκτελέσει τα καθήκοντα του στη μάχη είτε είναι Αρχιλοχίας είτε Υπολοχαγός;. Αφού αυτά τα καθήκοντα του έχουν ανατεθεί.

Το ζήτημα για μας είναι ΗΘΙΚΟ. Ούτε μεγαλύτερες οικονομικές απολαβές θα έχουμε (και αν έχουμε θα είναι της τάξης των 20-30 ευρώ), ούτε θα σταματήσουμε να χύνουμε το αίμα μας και τον ιδρώτα μας, όπως κάνουμε δεκαετίες τώρα.
Είναι ηθικό γιατί νιώθουμε ότι υπάρχουν Ε.Δ. πολλών ταχυτήτων.

Οι γυναίκες εθελόντριες είναι Αξιωματικοί και το πλείστον αυτών τοποθετημένες σαν γραμματείς στα επιτελεία, με ελάχιστες από αυτές να έχουν περάσει έστω από μάχιμες μονάδες. Δεν διεκδικούμε τις θέσεις τους αλλά την αναγνώριση από την Πολιτεία ότι και εμείς προσφέραμε.

Στην Π.Α. υπάρχει ένα περιοδικό που λέγεται «Πτήση» και έχει διάφορα θέματα που έχουν να κάνουν με τις πτήσεις (αεροπορικά, μηχανολογικά, ιατρικά κλπ κλπ). Στις τελευταίες σελίδες, τιμής ένεκεν, δημοσιεύονται φωτογραφίες συναδέλφων με αναλυτική περιγραφή του τι έπραξε ο καθένας…

Μηχανικός βρήκε ρωγμή σε F-16, ενώ δεν προβλεπόταν να ελέγξει αυτό το σημείο και με τον ζήλο και την προσήλωση του, απέτρεψε προληπτικά ΜΕΙΖΟΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ, γι’ αυτό και η «Πτήση» τον βραβεύει….
Σας πληροφορώ ότι 8 στους 10 βραβευθέντες είναι ΕΜΘ!

Βέβαια η «Πτήση» αντιλαμβάνεται την πρόληψη μόνο σε ότι έχει να κάνει ΑΜΕΣΑ με την πτήση (οπλουργοί, μηχανικοί κλπ).

Υπάρχουν όμως και άλλες ειδικότητες που υποστηρίζουν μία πτήση όπως μετεωρολόγοι, πυργαίοι, Τ/Η κλπ κλπ. Αναλογικά, εάν βράβευαν και αυτούς, 8 στους 10 θα ήταν ΕΜΘ!  Υπάρχει δουλειά που δεν φαίνεται και όμως βγαίνει από ΕΜΘ.

Θέλω εν κατακλείδι να πω, πως τον μηχανικό ή τον πυργαίο ή τον Τ/Η να τον κρατάς 30 χρόνια Υπαξιωματικό κερδίζεις λιγότερα από την πείρα και τις γνώσεις που έχει αποκομίσει και θα στα αποδώσει καλύτερα σαν επιχειρησιακός Αξιωματικός.

Πτυχίο ΑΕΙ δεν έχω, γιατί οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι. Προσηλώθηκα στη δουλειά μου, έκανα οικογένεια και από το 2000 κάνω συνεχώς αιτήσεις στο ΕΑΠ, αλλά λόγω του ότι η επιλογή γίνεται με κλήρωση και του ότι είμαι άτυχος, εξακολουθώ το έτος 2010 να μην έχω πτυχίο ΑΕΙ.

Προκαλώ όμως τον οποιοδήποτε, να με συγκρίνει πάνω στην ειδικότητα μου και με τα όσα σχολεία και εκπαιδεύσεις έχω περάσει και, με τα 20 χρόνια πείρας που κουβαλώ, με οποιονδήποτε κάτοχο ή όχι πτυχίου.

Κύριε Υπουργέ, οι προσδοκίες μας όλα αυτά τα χρόνια ήταν πολλές. Από μικροπρεπείς πολιτικούς, που σαν βουλευτές της αντιπολίτευσης έθεταν ερωτήσεις στη βουλή για το θεσμό μας και όταν έγινα υφυπουργοί Άμυνας ούτε να μας δούνε δεν θέλανε.

Σωστά επεσήμανε ο βουλευτής Β. Οικονόμου στη συνεδρίαση της επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας στις 25 Αυγούστου, ότι έχουμε την άποψη 50 στρατηγών που για τους δικούς τους λόγους δεν θέλουν την προαγωγή μας ενάντια στην άποψη 20.000 ατόμων και των οικογενειών τους.

Έχετε το πολιτικό σθένος να μας δικαιώσετε. Τα αιτήματα μας δεν είναι ούτε παράλογα, ούτε ανέφικτα. Είναι αιτήματα που προκύψαν από την καθημερινότητα στις Ε.Δ. εδώ και δεκαετίες και έχουν σμιλευτεί και πάρει μορφή από τον ιδρώτα μας και το αίμα μας.

Είναι απαίτηση των καιρών και των οικογενειών μας. Όταν ψηφιστεί το Σ/Ν και γίνει νόμος του κράτους, θα ξημερώσει μία νέα ημέρα για τις Ε.Δ..

Θετικό ή αρνητικό για εμάς, θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στις δουλειές μας για τα επόμενα 10 ή 20 χρόνια. Με τι καρδιά -είναι πλέον το ζητούμενο θα πάμε πλέον.

Ας ευχηθούμε να μην περάσει ο εκβιασμός των Επιτελείων και να μας αποδείξετε ότι δικαίως πιστεύουμε στο πρόσωπο σας.