Την ανάγκη αλλαγής του θεσμικού πλαισίου που διέπει την αλιεία στα εσωτερικά ύδατα (λίμνες ποτάμια και λιμνοθάλασσες), ώστε τα συστήματα αυτά να συνεχίσουν να προσδίδουν οφέλη και αξίες στο περιβάλλον και τον άνθρωπο, τονίζει ο εισηγητής στο Τμήμα Αλιείας Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, Ιωάννης Μιχαηλίδης.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ο κ. Μιχαηλίδης, ο οποίος θα μιλήσει για το παραπάνω θέμα αύριο, στο 15ο Πανελλήνιο Συνεδρίου Ιχθυολόγων, που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη, αναφέρει σε σχετική εισήγησή του ότι η ορθολογική αλιεία στοχεύει στην προστασία των συστημάτων, καθώς η ύπαρξη ιχθυοαποθεμάτων, εμπορεύσιμων ποσοτικά και ποιοτικά, προϋποθέτει υγιές σύστημα υψηλής ποιότητας και σταθερής ποσότητας νερού, με αναπαραγωγικούς τόπους και ενδιαιτήματα σε καλή κατάσταση.
Αφού επισημαίνει ότι η βιώσιμη διαχείριση των ιχθυοαποθεμάτων είναι άμεσα συνδεμένη με τη βιωσιμότητα του επαγγέλματος του αλιέα, ο κ. Μιχαηλίδης υπογραμμίζει στην εισήγησή του ότι τα εσωτερικά ύδατα στη χώρα μας είναι υποβαθμισμένα ως προς την ποιότητα, την ποσότητα των υδάτων και την αλιευτική τους παραγωγή.
Όπως αναφέρει, τα προβλήματα στη διαχείριση των αλιέων αφορούν την υπεραλίευση, την παράνομη αλιεία και την απουσία ή τα ελλιπή στοιχεία παραγωγής.
Διευκρινίζει δε, ότι η παράνομη αλιεία αφορά την αλιεία σε απαγορευμένες περιόδους, τη χρήση παράνομων εργαλείων και τη λαθραλιεία.
Στο πλαίσιο αυτό σημειώνει ότι βασικό μέτρο αλιευτικής διαχείρισης των εσωτερικών συστημάτων, που στοχεύει στην διαχείριση της κοινότητας των αλιέων, είναι η προσαρμογή της αλιευτικής νομοθεσίας στις ιδιαιτερότητες τις φυσικές των εσωτερικών συστημάτων και τις δομικές της αλιευτικής κοινότητας.
Επιτακτικό – κατά τον ίδιο – κρίνεται να αντιμετωπιστούν θεσμικά τα εσωτερικά ύδατα ως ξεχωριστά συστήματα σε σχέση με τη θάλασσα, ενώ σημαντικός κρίνεται ο καθορισμός ξεχωριστών κριτηρίων επαγγελματικότητας για τα εσωτερικά νερά και η θέσπιση αλιευτικών πρακτικών.
Ελλιπής η θεσμική & διαχειριστική προσέγγιση της ερασιτεχνικής αλιείας
Από την πλευρά της, η προϊστάμενη του Τμήματος Αλιείας Εσωτερικών Υδάτων Λαγκαδά, Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Θεσσαλονίκης, Χαρίκλεια Ψαλτοπούλου, σε εισήγησή της στο ίδιο συνέδριο χαρακτηρίζει ανεξέλεγκτη την ερασιτεχνική αλιεία στα εσωτερικά νερά.
Τονίζει, παράλληλα, πως δεν υπάρχει άμεση διασύνδεση της δραστηριότητας με τα αντικείμενα των Τμημάτων Αλιείας, που διαχειρίζονται τον αλιευτικό πλούτο της χώρας σε περιφερειακό επίπεδο, με εξαίρεση τις απαγορεύσεις αλιείας για την προστασία της αναπαραγωγής των ψαριών.
Αποτέλεσμα της ελλιπούς, όπως τη χαρακτηρίζει, θεσμικής και διαχειριστικής προσέγγισης της ερασιτεχνικής αλιείας στα εσωτερικά νερά είναι η απουσία στοιχείων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο για τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της δραστηριότητας.
Όπως αναφέρει στην εισήγησή της, εκτιμήσεις δείχνουν ότι η ερασιτεχνική αλιεία ασκείται με μεγάλη ένταση στα συστήματα που από τη φύση τους είναι πιο ασταθή από τη θάλασσα, φιλοξενούν ενδημικά είδη ψαριών και η υδρόβια πανίδα τους είναι πιο εκτεθειμένη στις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζει ότι σκοπός της αλιευτικής πολιτικής για τα εσωτερικά νερά πρέπει να είναι η προστασία των υγροτόπων, με σημαντικό κομμάτι να αποτελεί ο ο εξορθολογισμός της ερασιτεχνικής αλιείας.
Ενδεικτικά μέτρα που πρέπει να μπορούν να πάρουν οι υπηρεσίες αλιείας είναι, σύμφωνα με την ίδια, η θεσμοθέτηση συγκεκριμένων θέσεων άσκησης της ερασιτεχνικής αλιείας σε κάθε σύστημα, έξω από τους πυρήνες απόλυτης προστασίας, η καθιέρωση ανώτατου ορίου ερασιτεχνών σε κάθε σύστημα, η θέσπιση “κάρτας” ερασιτέχνη ψαρά που θα εκδίδεται και θα ανανεώνεται σε περιοδικά για συγκεκριμένες περιοχές αλιείας, έναντι ενός οικονομικού αντιτίμου και η δημιουργία υποδομής στις θέσεις ερασιτεχνικής αλιείας για την υποστήριξη και ανάδειξη της δραστηριότητας.
Ωστόσο, η κ. Ψαλτοπούλου υπογραμμίζει ότι η ερασιτεχνική αλιεία από απειλή για τα εσωτερικών υδάτινα συστήματα μπορεί να μεταβληθεί σε δραστηριότητα ανάδειξης του πλούτου της ιχθυοπανίδας τους και ανάπτυξης εναλλακτικών οικονομικών δραστηριοτήτων στις παραλίμνιες και παραποτάμιες κοινότητες.