Μία… αρνητική πρωτιά κατέγραψε τη Δευτέρα 2 Ιουλίου η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, όταν κλήθηκε να παραλάβει για πρώτη φορά στα χρόνια λειτουργίας της μία νεκρή από τροχαίο ατύχημα βίδρα!

Το άτυχο ζώο, που βλέπετε στη φωτογραφία του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, βρέθηκε σε παρόχθιο δρόμο της λίμνης της Καστοριάς, μέσα στην πόλη. Όταν έφτασε στο σημείο του ατυχήματος η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης το ζώο ήταν ήδη νεκρό. Ο θάνατός του προήλθε από χτύπημα στο κεφάλι, πιθανότατα από διερχόμενο όχημα. Επρόκειτο για ενήλικη θηλυκή βίδρα που ζύγιζε 7 κιλά.

Η βίδρα στην Ελλάδα είναι είδος απειλούμενο με εξαφάνιση (σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας ανήκει στην κατηγορία «Κινδυνεύον»). Ζει στις όχθες των ποταμών και των λιμνών αλλά και σε παράκτιες περιοχές. Η παρουσία της σε ποτάμια και λίμνες αποτελεί δείκτη καθαρότητας του νερού και εύρυθμης λειτουργίας του οικοσυστήματος.

Στην Ελλάδα, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και καθώς πολλά ποτάμια στερεύουν και οι περισσότεροι μικροί υγρότοποι αποξηραίνονται, οι βίδρες μετακινούνται σε λιγότερο κατάλληλα ενδιαιτήματα, όπως παραθαλάσσιες περιοχές.

Η βίδρα είναι ένα ζώο το οποίο δεν έχει μελετηθεί ποτέ συστηματικά στη χώρα μας. Για το λόγο αυτό ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ σε συνεργασία με το φυσικό μεταλλικό νερό ΑΥΡΑ πραγματοποιεί ένα ολοκληρωμένο και πρωτοποριακό ερευνητικό πρόγραμμα παρακολούθησης της κατάστασης του πληθυσμού και των απειλών που αντιμετωπίζει το είδος με τη χρήση υπέρυθρων καμερών.

Λίγα λόγια για τη βίδρα

Η ευρασιατική βίδρα έχει μήκος γύρω στα 1-1,3 μέτρα. Τα αρσενικά μπορεί να φτάσουν σε βάρος τα 11 κιλά ενώ το βάρος των θηλυκών ατόμων είναι συνήθως μικρότερο κατά 30%. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ευρασιατικής βίδρας είναι η μακριά, παχιά ουρά της.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με καταγραφές για το είδος, θεωρείται ότι υπάρχει ένας από τους πυκνότερους και με μεγάλη εξάπλωση πληθυσμούς βίδρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τη συναντάμε σε όλη την Ηπειρωτική Ελλάδα καθώς και σε μερικά νησιά (Κέρκυρα, Λέσβο, Χίο και Εύβοια).

Οι σημαντικότεροι κίνδυνοι για την επιβίωσή της είναι:

η καταστροφή και η υποβάθμιση των υγροτοπικών ενδιαιτημάτων της
η αποξήρανση των υγροτόπων
οι αρνητικές παρεμβάσεις στο υδρολογικό τους καθεστώς (υπεράντληση νερών, κλπ)
η καταστροφή της παρόχθιας βλάστησης (π.χ. εκχέρσωση των καλαμιώνων, κοπή δέντρων και θάμνων)
τα έργα ευθυγράμμισης ποταμών και ρεμάτων
η ρύπανση των νερών με τοξικούς και υπολειμματικούς ρύπους (από απόβλητα και εκπλύσεις γεωργικών καλλιεργειών).