Μπορεί η μέλισσα-δολοφόνος να μοιάζει πως έχει βγει από ταινία τρόμου χαμηλού προϋπολογισμού, είναι όμως μια πραγματικότητα που ξεπήδησε από μια ταπεινή απόπειρα να αυξηθεί η παραγωγή μελιού πίσω στη δεκαετία του 1950. Η οποία κατέληξε με μερικές χιλιάδες μέλισσες-δολοφόνους να απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα και να σπέρνουν καταστροφή στα μελίσσια της αμερικανικής ηπείρου! Όλα ξεκίνησαν σε ένα εργαστήριο της Βραζιλίας το 1957, όταν ο βιολόγος Warwick Kerr εξουσιοδοτήθηκε από την κυβέρνηση της χώρας να τους φτιάξει μέλισσες που θα αποδίδουν περισσότερο μέλι. Ευρωπαϊκά είδη μέλισσας είχαν εισαχθεί στη Λατινική Αμερική, αλλά αποδείχτηκαν δυστυχώς λιγότερο παραγωγικά στις νέες τους πατρίδες. Στην τροπική ζέστη της Βραζιλίας, για να είμαστε ακριβείς. Ο όχι και τόσο έμπειρος στις διασταυρώσεις λοιπόν βιολόγος έβαλε γονίδια της αφρικανικής μέλισσας σε ευρωπαϊκά είδη, θέλοντας να τα κάνει ανθεκτικότερα στη ζέστη. Τι θα μπορούσε να πάει λάθος με το υβρίδιο, τον ακούμε να αναρωτιέται; Η «αφρικανοποιημένη ευρωπαϊκή μέλισσα», όπως την είπε, είναι σήμερα γνωστή στην επιστήμη ως «μέλισσα-δολοφόνος»! Αυτό ήταν το λάθος. Αρχικά μάλιστα το πείραμα ήταν επιτυχημένο, καθώς ο νέος τύπος μέλισσας απέδιδε πράγματι μεγαλύτερες ποσότητες μελιού. Το μόνο μειονέκτημα; Πως το είδος είχε υιοθετήσει τα πιο ακραία ένστικτα για την προστασία της αποικίας που είχαν δει ποτέ σε μέλισσα. 
Οι μέλισσες-δολοφόνοι που φτιάχτηκαν από ένα επιστημονικό πείραμα που πήγε στραβά
Ένα ιδιαιτέρως επιθετικό είδος ως παράπλευρη απώλεια μιας ταπεινής ανθρώπινης προσπάθειας
