Το μυρμήγκι δουλεύει όλη μέρα, απεριόριστες πραγματικά ώρες, και η ξεκούραση έρχεται μόνο με εκατοντάδες μικρούς υπνάκους ώστε να έχει τη δύναμη να συνεχίζει την ενστικτώδη αυτή εργασία του. Ένα είδος που ζει μάλιστα στην Ευρασία (Lasius fuliginosus) βγαίνει στην άγρια φύση για να «βοσκήσει» το νέκταρ που θα βρει σε μικρά έντομα, όπως οι αφίδες. Όταν τα βρουν, γεμίζουν με το σακχαρώδες υγρό το στομάχι τους (τμήμα του οισοφάγου τους) και το αδειάζουν κατόπιν στο στόμα των άλλων μυρμηγκιών της φωλιάς, διασφαλίζοντας την επιβίωση της αποικίας. Υπάρχει όμως ένας απατεώνας που εκμεταλλεύεται την όλη διαδικασία, ένα σκαθάρι (Amphotis marginata), το οποίο διακυβεύει τη σωματική του ακεραιότητα για να κερδίσει το κατιτίς του. Βλέπετε το σκαθάρι καμώνεται το μυρμήγκι, εκμεταλλευόμενο την κακή όραση του είδους, για να κλέψει το φαγητό τους. Ή, σωστότερα, για να τα κάνει να του το παραδώσουν αμαχητί! Η συμπεριφορά των παρασιτικών αυτών σκαθαριών έγινε πρόσφατα αντικείμενο έρευνας από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, απ’ όπου μάθαμε ότι καραδοκούν στην είσοδο της φωλιάς και περιμένουν τους εργάτες να επιστρέψουν από την τροφο-συλλογή. Και μετά έχουν τον τρόπο τους να ξεγελούν τα φουκαριάρικα τα μυρμήγκια, τα οποία τους δίνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν, «1,8 φορές περισσότερο νέκταρ απ’ όσο θα δώσει στον κοινό εργάτη», μας λένε οι ερευνητές. Οι εργάτες μέσα στη φωλιά είναι βέβαια πιο καχύποπτοι για το σκαθάρι και όταν καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά, τότε η ζωή του απατεώνα διακυβεύεται ανοιχτά. Η τιμωρία του είναι μάλιστα παραδειγματική: αφού το ανατρέψουν, του κόβουν πόδια και κεραίες, αφήνοντάς το να υποφέρει έναν αργό και επώδυνο θάνατο. Ευτυχώς για το σκαθάρι, μας λένε οι ερευνητές, τα τριχωτά του πόδια το βοηθούν να κρατιέται καλά στο έδαφος αποτρέποντας συχνά την ανατροπή του. «Όταν ένα μυρμήγκι αντιληφθεί ότι το σκαθάρι δεν είναι μυρμήγκι, το σκαθάρι βεντουζάρει πραγματικά στο έδαφος». Και όπως ξέρει κάθε καλός κλέφτης, ο σκοπός είναι να κλέβεις τόσο ώστε να μη γίνεσαι αντιληπτός, κάτι που γνωρίζει ενστικτωδώς το σκαθάρι και δεν προκαλεί την τύχη του. Κινείται πάντα μόνο και σιγουρεύεται ότι το τσιμπούσι του δεν θα επηρεάσει τη ζωή της αποικίας…