Σε… τροπική ζώνη μεταμορφώνεται σταδιακά η Μεσόγειος και, αναπόφευκτα, οι ελληνικές θάλασσες, καθώς εποικούνται από ολοένα και περισσότερα ξενικά είδη ζώων και φυτών.
Όπως δημοσιεύει το «Έθνος»,η άνοδος της μέσης ετήσιας θερμοκρασίας -που προσεγγίζει τον έναν βαθμό Κελσίου σε Αιγαίο και Ιόνιο- λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά και η σύγχρονη ναυσιπλοΐα έχουν οδηγήσει δεκάδες είδη από ωκεανούς, όπως ο Ατλαντικός, ο Ινδικός, ο Ειρηνικός κ.ά., να αναζητήσουν «φιλόξενο» καταφύγιο στα ελληνικά νερά, αλλοιώνοντας τη βιοποικιλότητα και απειλώντας αλιεία και τουρισμό.
Ποιοι είναι οι απρόσκλητοι επισκέπτες:
Ο πρώτος λεσεψιανός μετανάστης εμφανίστηκε στις ελληνικές θάλασσες το 1895. Από τότε μέχρι το 1980 ανιχνεύθηκαν 32 ξενικά είδη. Όλα τα υπόλοιπα έχουν καταγραφεί από το 1981 μέχρι σήμερα. Η πλειονότητα είναι μαλάκια (19,8%) και ψάρια (17,3%), ενώ ακολουθούν τα θαλάσσια σκουλήκια (16%), τα θαλάσσια φυτά (13.9%) και τα οστρακόδερμα (13,1%).
Ο δηλητηριώδης λαγοκέφαλος
Το πλέον διάσημο, ίσως, από τα ξενόφερτα είδη είναι ο τοξικός για τον άνθρωπο Lagocephalus sceleratus. Εισήχθη στη Μεσόγειο από το Σουέζ και πατρίδα του είναι ο δυτικός Ειρηνικός και ο Ινδικός. Στην Ελλάδα έχει εντοπιστεί σχεδόν σε όλο το Αιγαίο, από την Κρήτη και τη Ρόδο μέχρι τη Θάσο. Η κατανάλωσή του μπορεί να προκαλέσει παράλυση του νευρικού και αναπνευστικού συστήματος, ακόμη και τον θάνατο.
Ο… ερυθρόδερμος μετανάστης
Το Asparagopsis armata είναι ένα θαμνοειδές κόκκινο φύκος. Διαθέτει προεξοχές σε σχήμα αγκίστρου που του επιτρέπουν να γαντζώνεται σε κινούμενα αντικείμενα. Κατάγεται από την Αυστραλία και, ενδεχομένως, τη Νέα Ζηλανδία και μεταφέρθηκε στη Μεσόγειο πάνω σε στρείδια μέσω των Στενών του Γιβραλτάρ. Δεν απειλείται από αρπακτικά ζώα και ο ρυθμός ανάπτυξής του είναι εξαιρετικά γρήγορος. Φυτοφάγοι οργανισμοί, όπως οι αχινοί, δεν είναι σε θέση να συμβαδίσουν με την ταχεία εξάπλωσή του και τείνουν να επιλέγουν άλλα είδη, θέτοντας έτσι την ενδημική χλωρίδα σε κίνδυνο.
Το ψάρι-κορνέτα
Η Fistularia commersonii, που μοιάζει με χέλι αλλά είναι ψάρι, προέρχεται από περιοχές του Ινδικού και του Ειρηνικού. Εχει εγκατασταθεί στο Αιγαίο σε περιοχές όπως ο Θερμαϊκός, ο Σαρωνικός, οι Κυκλάδες, τα νερά της Πελοποννήσου, της Λέσβου και της Δωδεκανήσου, επιφέροντας αρνητικές αλλαγές στη σύνθεση των αλιευμάτων.
Το ψάρι Siganus luridus είναι λεσεψιανός μετανάστης, καθώς εισήχθη στη Μεσόγειο μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Συναντάται συνήθως σε ρηχά νερά, κοντά στον βυθό, αλλά σαν βρώσιμο είδος είναι συχνά δηλητηριώδες. Ενδημικό της Ερυθράς Θάλασσας, εμφανίστηκε για πρώτη φορά κατά μήκος των ακτών της Ανατολικής Μεσογείου το 1956. Προτιμά θερμά κλίματα και γι’ αυτό η αυξημένη παρουσία του στη Μεσόγειο δείχνει πως η θερμοκρασία της ανεβαίνει.
