Υπάρχουν οι τόσο τυχεροί άνθρωποι που ζουν στην επαρχία… αλλά και οι τόσο «άτυχοι» που ζουν σε τσιμεντουπόλεις. Άναρχη δόμηση, συνεχής βοή, ένα χάος και μία αβεβαιότητα σχεδόν για τα πάντα. Και κυρίως για όσα καταναλώνουμε μέσω τροφής! Πόσο λυτρωτικό θα ήταν λοιπόν να μπορέσουμε να εξαλείψουμε τουλάχιστον αυτή την «διατροφική αβεβαιότητα» έως ένα βαθμό; Για σκεφτείτε το!
Αναφέρομαι στην παραγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων με ίδια μέσα και με ελάχιστο σχεδόν κόπο. Και μην προτρέξετε να μου πείτε ότι σχεδόν οι περισσότεροι-ες από εμάς μένουμε σε μικρά διαμερίσματα ή σε κατοικίες που δεν έχουν εκτάσεις για καλλιέργεια, γιατί απλά θα αποκρούσω το επιχείρημα με την απάντηση «δεν χρειάζεται καμία έκταση». Αν έχετε ένα παράθυρο και λίγη καλή διάθεση, ή ακόμη καλύτερα, κάμποση επιθυμία να ξέρετε ακριβώς τι «ξαπλώνει» στο πιάτο σας κάθε φορά που σερβίρετε το μεσημεριανό ή το βραδινό γεύμα είναι υπεραρκετό!
Πρόκειται για μία καινοτομική ιδέα που ταξίδεψε από την Αμερική για να προσγειωθεί ομαλά (ποιός ξέρει;) στη χώρα μας αλλά και σε άλλες προηγμένες χώρες που κινούνται σε φρενήρεις ρυθμούς! Ουσιαστικά η ιδέα καλείται «Window Farming» και πρεσβεύει – από το Φλεβάρη του 2009 έχει θέσει σε εφαρμογή – την καλλιέργεια κηπευτικών επάνω σε παράθυρα σπιτιών! Κάτοχοι της εύστοχης ιδέας είναι οι καλλιτέχνιδες Britta Riley και Rebecca Bray που εφήρμοσαν για πρώτη φορά το πόνημά τους στο Eyebeam Art and Technology Center στη Νέα Υόρκη με τη βοήθεια εθελοντών.
Πηγή: decomania
