Στο «Μάνα Γκρέκα» ο ταλαντούχος Στέφανος Κακαβούλης μ’ ένα επιθετικό προσδιορισμό, που λυτρώνεται δικαίως από την γενικότητά του με τον τίτλο Μια Μάνα – Μια Χώρα της προσεγμένης αφίσας, μας δίνει μια σύγχρονη τραγωδία. Γράφει η Χαρά Κιούση Αφορά μια Ελληνική οικογένεια στην οποία απουσιάζει ο πατέρας και το βάρος της ανατροφής του μονάκριβου γιου του πρώην ζευγαριού, πέφτει αποκλειστικά στη μάνα. Σίγουρα δεν είναι το νομοτελειακό πρόσωπο της μητέρας, κουβαλά μια παθογένεια που δυστυχώς χαρακτηρίζει πολλές Ελληνίδες μανάδες. Έχει όμως και πολλές αρετές, δείγματα της ανιδιοτελούς αγάπης της. Όπως είναι γνωστό τα γονικά συναισθήματα και ειδικότερα η μητρική αγάπη – η λαϊκή σοφία έκανε αξίωμα ότι το παιδί ορφανεύει από μάνα- δεν μπορεί να αποσυρθεί, δεν βγαίνει ποτέ στη σύνταξη. Αντίστοιχα και στο γιο η αγάπη και η προστασία που νιώθει προς εκείνη, όταν ο ίδιος ανδρωθεί, είναι δυνατή. Το θέμα είναι πόσο υγιές είναι αυτό το ιερό συναίσθημα, ποιες παγίδες στήνει και στους δυο και πόση δόση οφειλόμενης σκληρότητας περιέχει αυτή η αγάπη, ώστε να θωρακίσει και να προστατεύσει τους αγαπόμενους. Η Αργυρώ είναι μια μεσήλικη γυναίκα, ταλαιπωρημένη από τη δύσκολη εργασία της που εδώ και λίγο καιρό έχει εγκαταλείψει. Συγκατοικεί με το γιο της Νίκο που τελείωσε τη Νομική και μην βρίσκοντας μια ανάλογη θέση, συμμετέχει στα έξοδα του σπιτιού κάνοντας τον πλασιέ καλλυντικών. Κάποια στιγμή τον απολύουν, τα οικονομικά τους είναι χάλια και η Αργυρώ επαναπροσλαμβάνεται στο super market όπου δούλευε, για να στηρίξει το γιο της. Ο Νίκος έχει δεσμό με την Γιάννα, μια μια όμορφη γυναίκα κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερή του, που έχει εγκατασταθεί στην Αυστραλία. Κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον καταφέρει να την ακολουθήσει εκεί και να αρχίσουν μια καινούργια ζωή. Όταν επιβεβαιώνονται οι φόβοι της Αργυρώς και πληροφορείται από τη Γιάννα την αλήθεια, μην ανέχοντας την πραγματικότητα κυριεύεται από εκδικητική μανία, που την σπρώχνει σε τραγικά λάθη. Ο Στέφανος Κακαβούλης σκηνοθετεί το «Μάνα Γκρέκα» ψηλαφώντας τις ανάσες, τους παλμούς, τα συναισθήματα των ηρώων του πότε με τρυφερότητα και κατανόηση και πότε με ανελέητη σκληρότητα και αγριότητα. Η Μαρία Χριστοδούλου ερμηνεύει πληθωρικά το ρόλο της συγκεκριμένης μάνας και βοτσαλάκι – βοτσαλάκι στήνει το υποκριτικό της ομοίωμα. Είναι μια μάνα που γίνεται θυσία, προσφέρει τα πάντα στο χέρι του γιου της,.για χάρη του δεν λογαριάζει κούραση και πόνους. Του είναι αφοσιωμένη. Παράλληλα γίνεται αδιάκριτη, ενοχλητική, ψάχνοντας ακόμη και το κινητό του, καταπιεστική, προσβλητική, αποσκοπώντας να τον ξεκόψει από τη Γιάννα. Μέσα της φοβάται, τρέμει τη μοναξιά, νιώθει ανασφαλής, ένα υπαρξιακό κενό από την απειλή της ηλικίας και του αποχωρισμού. Όλες οι αγαθές προθέσεις της τρελαίνονται, την εκθέτουν καθώς υπερβαίνει τα όρια της εγωπάθειας και οδηγείται στο μοιραίο λάθος. Αντιπαθητική και αγενής, απολίτιστη στην κατά πρόσωπο σύγκρουση με την Γιάννα.- Μαρία Γουλά. Η γλυκύτατη ηθοποιός την ερμηνεύει με αξιοθαύμαστη υπομονή, ανεκτικότητα, με κατανόηση και συμπάθεια στην αναμέτρηση με την μάνα. Ως ερωτική σύντροφος διαθέτει ορθολογισμό, δυναμισμό, αποφασιστικότητα, μπρίο και περίσσια χάρη. Ο Γιάννης Βλάχος ως γιος ανταποκρίνεται υποκριτικά στη μητρική τρυφερότητα, απολαμβάνει τις περιποιήσεις της, είναι ευγενικός εκτιμώντας τις θυσίες της. Ως άντρας όμως δεν διαθέτει την τόλμη, το θάρρος να την αντιμετωπίσει και φεύγει κρυφά, βάζοντάς το στα πόδια. Εδώ επωμίζεται το βάρος της δικής του ευθύνης σ’ αυτόν τον έως τώρα βολικό εγκλωβισμό, που κανάκευε τις προσωπικές του αξιώσεις. Κομψά μοντέρνα κοστούμια, απλό και φτωχικό σκηνικό αντιπροσωπευτικό της τάξης των ηρώων , συμπαθητικός φωτισμός και πολύ όμορφη μουσική προσδιόρισαν το ύφος της αξιόλογης παράστασης. Σπαρακτικός στο τέλος ο μονόλογος της μάνας -σ’ ένα κύκλο εθνικών μεταναστεύσεων- όπου αναπηδούν συναισθηματικές εντάσεις και προβάλει απειλητική η Άττις. Μια πατρίδα, μια χώρα η ίδια του εαυτού της και του γιου της, που στέκεται βουβός απέναντι στη συνείδησή της, Όταν πια είναι πολύ αργά και η καταστροφή την σπρώχνει στο κενό της ανυπαρξίας, ζητώντας απεγνωσμένα συγχώρεση στο όνομα της μητρικής αγάπης. Μια αγάπη που συχνά γίνεται Σταυρός και Σταύρωση στην σκληρή πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνικής δομής.
Συντελεστές
Συγγραφή-Σκηνοθεσία: Στέφανος Κακαβούλης Παίζουν: Μαρία Χριστοδούλου, Γιάννης Βλάχος, Μαρία Γουλά Κάθε Κυριακή στις 21:00 Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 12 ευρώ Άνεργοι, φοιτητές: 7 ευρώ Προπώληση: 10 ευρώ Θέατρο «Κάτω απ’ τη Γέφυρα» Πλατεία ηλεκτρικού σταθμού Ν. Φαλήρου Τηλ.: 210 4816200 Τηλ. & Φαξ: 210 4816207 E-mail: [email protected] www.katoapotigefyra.gr fb: Θέατρο Κάτω απ’ τη Γέφυρα
