Το Heavy Metal έχει περάσει μέσα από διάφορα στάδια και… «φάσεις». Άντεξε, όμως, σαν μουσικό είδος για δύο λόγους: ο πρώτος είναι επειδή έχουν δημιουργηθεί δίσκοι οι οποίοι είναι διαμάντια και αντέχουν στον χρόνο. Ο δεύτερος είναι επειδή όταν έπεφτε στον «βούρκο» της φθοράς σαν από θαύμα έκανε την εμφάνισή του ένα συγκρότημα που το έπιανε από το χέρι και το έβγαζε στην επιφάνεια δίνοντας του νέα πνοή. Στην ιστορία μας, τον ρόλο του «σωτήρα» κρατάνε οι Νεοϋορκέζοι Dream Theater. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 η Heavy Metal μουσική είχε ξεχάσει τι σημαίνει ποιότητα και είχε επιδοθεί σε ένα στείρο «τσογλανισμό» που το μόνο που πρόσφερε ήταν άφθονη καφρίλα. Μέχρι που το 1992 ήρθε το «Images and Words» και η… τάξη αποκαταστάθηκε. Οι Dream Theater προέταξαν την τέχνη και την ποιότητα και αποκατέστησαν την χαμένη σοβαρότητα και αξιοπιστία του metal ενώ ταυτόχρονα δημιούργησαν και μια σχολή που αρκετά χρόνια αργότερα θα κρατούσε τα ηνία του συγκεκριμένου μουσικού είδους. Της metal που μπορούσε να παιχτεί σε ωδεία και σε μέγαρα μουσικής. Υπεύθυνοι για αυτό το καλλιτεχνικό θαύμα είναι ο κ. James LaBrie με την εκπληκτική φωνή που υπάρχουν στιγμές που δεν ξέρεις αν είναι ένας άνθρωπος ή… περισσότεροι, ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του γκρουπ John Petrucci στην κιθάρα, ο Kevin Moore στα keyboard, ο John Myung στο μπάσο και ο Mike Portnoy στα ντραμς! Όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά δημιούργησαν την… dream team του σύγχρονου heavy metal. Όπως οτιδήποτε καινούργιο έτσι και το «Images and Words» έγινε δεκτό με μεγάλη επιφύλαξη από τους metalheads εκείνης της εποχής οι οποίοι όπως έχουμε ήδη πει ήταν συνηθισμένοι τότε σε… περισσότερη καφρίλα και λιγότερη τέχνη. Το άλμπουμ πήγε καλά σε ΗΠΑ και Ιαπωνία (χρυσό και πλατινένιο αντίστοιχα) αλλά μέχρι εκεί. Με την πάροδο των χρόνων, ωστόσο, το συγκεκριμένο άλμπουμ έλαβε την θέση που του άξιζε ανάμεσα στα κορυφαία της σκληρής μουσικής. Ακούστε τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του δίσκου
…στα live της Ιαπωνίας μαγνητοσκοπήθηκε η βιντεοκασέτα «Images and Words: Live In Tokyo» …το πιο επιτυχημένο single του δίσκου ήταν το «Pull Me Under» ενώ τα «Another Day» και «Take The Time» σχεδόν… πάτωσαν …το «Pull Me Under» μπήκε στην δεκάδα του «Billboard Hot Mainstream Rock Tracks» … ο Jay Beckenstein είναι αυτός που παίζει σαξόφωνο στο «Another Day» Δείτε εδώ τα θέματα του μουσικού αφιερώματος «Οι 100 δίσκοι που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική»