Η συνύπαρξη στη σκηνή της Ρίτας Αντωνοπούλου με τον Σταύρο Σιόλα ανήκει στην κατηγορία «γιατί δεν είχε γίνει μέχρι τώρα»; Αυτό αναρωτιούνται όσοι τους είδαν μέχρι τώρα στις εμφανίσεις τους. Μια μαγική μεγάλη γιορτή συντελείται κάθε φορά στις εμφανίσεις τους, με στιγμές συγκινητικές, αστείες, αληθινές.
Τώρα, οι δύο καλλιτέχνες έρχονται στη μουσική σκηνή, Σφίγγα, τα δύο τελευταία Σάββατα του Νοεμβρίου (23 & 30) και τα δύο πρώτα του Δεκεμβρίου (7 & 14) και μας καλούν στην παράσταση που νιώθεις ότι έγινε για σένα. Ένα σμίξιμο απολύτως φυσικό και αυτονόητο, μια που μοιράζονται την ίδια αγάπη και πάθος γι’ αυτό που κάνουν.
Η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Σταύρος Σιόλας, με αφορμή τις εμφανίσεις τους στη Σφίγγα μίλησαν στο Newsbeast.
– Το σερί των κοινών σας εμφανίσεων που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία συνεχίζεται στη Σφίγγα. Κι εύλογα η απορία όλων είναι «γιατί δεν είχε γίνει μέχρι τώρα αυτή η συνεργασία;»
Ρ. Αντ.: Εγώ θα πω ότι όλα έρχονται στο χρόνο τους. Πάντα είχαμε καλές σχέσεις με τον Σταύρο και πάντα υπήρχε στο μυαλό μας το να κάνουμε κάτι μαζί επί σκηνής, αλλά τώρα η αφορμή δόθηκε από τη στιγμή που μπήκαμε στο στούντιο και αποφασίσαμε να κάνουμε μαζί τη νέα μου δισκογραφική δουλειά. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.
Στ. Σ.: Ήταν θέμα χρόνου και η συνθήκη ωρίμασε τώρα. Από καιρό είχαμε εντοπίσει την καλλιτεχνική μας συγγένεια και είχαμε βρεθεί σε διάφορους χώρους, είτε η Ρίτα ως καλεσμένη μου, είτε σε κοινή συναυλία στην Κύπρο αλλά δεν είχαν ταιριάξει τα προγράμματα μας. Τώρα μας δένει κάτι πολύ δυνατό που είναι η δημιουργία ενός δίσκου, η κοινή εμπειρία ενός μουσικού έργου που γεννήθηκε και ολοκληρώθηκε από μας και θα είναι για πάντα το παιδί μας!
– Πόσο εύκολο είναι να βρεις τη χημεία με τον άλλον πάνω στη σκηνή;
Ρ. Αντ.: Θεωρώ ότι είναι όπως και στη ζωή…με κάποιους ανθρώπους ταιριάζεις και με άλλους όχι. Έχουμε κοινή αισθητική για τα πράγματα κι αυτό βοηθάει πολύ. Τα αγαπάμε τα τραγούδια βαθιά!
Στ. Σ.: Δεν είναι πολύ εύκολο να τη βρεις αν δεν την έχεις. Θα πρέπει να την έχεις. Ευτυχώς με τη Ρίτα είχαμε από πριν κοινά στοιχεία όπως η θεατρικότητα, το πάθος και η εξωστρεφής διάθεση στη σκηνή κι ας ροκάρει η Ρίτα λίγο πιο πολύ από μένα κι ας χορεύω εγώ λίγο πιο πολύ από εκείνη!
– Η φράση «την ιστορία τη γράφουν οι παρέες» σάς βρίσκει σύμφωνους; Αισθάνεστε, έτσι, ως μια παρέα;
Ρ. Αντ.: Ναι αλλιώς δε γίνεται να υπάρξει και χημεία που είπαμε πιο πάνω. Είναι όμορφο να ακούς τον συνάδελφό σου να τραγουδάει και να χαίρεσαι, να ακούς τα τραγούδια του και να τα θαυμάζεις. Μπορούμε να κάνουμε πλάκα, να γελάσουμε, να πειράξουμε ο ένας τον άλλον…είναι σημαντικό να νιώθεις ο εαυτός σου πάνω στη σκηνή και όταν είσαι μόνος σου και όταν τη μοιράζεσαι. Εμείς αυτό το έχουμε πετύχει.
Στ. Σ.: Νομίζω ότι είμαστε λίγοι για να θεωρηθούμε παρέα, αλλά είμαστε αρκετοί για να κάνουμε σημαντικά πράγματα στο ελληνικό τραγούδι είτε γράψουμε ιστορία είτε όχι!
– Ποια στοιχεία ξεχωρίζετε ο ένας στον άλλον;
Ρ. Αντ.: Αρχικά, θεωρώ ότι ο Σταύρος είναι από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς αυτή τη στιγμή και αυτός είναι και ο λόγος που του πρότεινα να κάνουμε μαζί τη δισκογραφική δουλειά. Έπειτα η φωνή του είναι τόσο ξεχωριστή και ιδιαίτερη που ξέρεις από την πρώτη νότα ότι είναι ο Σταύρος κι αυτό ξέρετε είναι πολύ σημαντικό. Εγώ τον νιώθω τον Σταύρο, τον καταλαβαίνω κι αυτό με κάνει να τον νιώθω κοντά μου και να χαίρομαι να τραγουδάμε παρέα ή κι απλά να κάνουμε παρέα!
Στ. Σ.: Η Ρίτα είναι ένα καλοπροαίρετο και καλόκαρδο πλάσμα, ένας προσιτός και απλός άνθρωπος και συνάμα δυναμική και πληθωρική σε έναν γοητευτικό συνδυασμό και μια σπουδαία ερμηνεύτρια!
– Πρόσφατα, κυκλοφόρησε και το νέο τραγούδι της Ρίτας, «Μια θάλασσα αγάπη» που θα περιλαμβάνεται στο νέο της ολοκληρωμένο άλμπουμ. Πείτε μας λίγο για τη συνεργασία σας και δισκογραφικά
Ρ. Αντ.: Η αρχική ιδέα ήταν δική μου όπως είπα και πιο πάνω…σκέφτηκα ότι αυτό που θέλω μπορεί να το κάνει ο Σταύρος κι έτσι τον πήρα τηλέφωνο. Ήθελα επίσης να μιλήσω για συγκεκριμένα πράγματα σε αυτή τη δουλειά και έτσι προέκυψε και το να γράψω αυτά τα δύο πρώτα τραγούδια που έχουμε ήδη κυκλοφορήσει. Είμαστε κι οι δυο περήφανοι για τη δουλειά αυτή και το λέμε και μεταξύ μας αλλά το λέω τώρα και σε εσάς.
Στ. Σ: Η ιδέα ενός δίσκου υπήρχε από καιρό αλλά η πρόταση ήρθε από τη Ρίτα. Στη διαδικασία αυτή την προσκάλεσα και την προκάλεσα να γράψει δικούς της στίχους για να τους μελοποιήσω. Το έκανε εξαιρετικά κι έτσι δυο από τα 8 τραγούδια του δίσκου το «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι» αλλά και το «Έχω μια θάλασσα αγάπη» που κυκλοφόρησε πρόσφατα είναι δικά της. Στο δίσκο υπογράφω όλες τις μουσικές και τους στίχους τριών τραγουδιών, μοιράζομαι ένα τραγούδι με τη Ρίτα, ενώ υπάρχουν και τρία τραγούδια φίλων στιχουργών.
– Ρίτα, πώς είναι να γράφεις στίχους; Παρατηρώ και στο νέο τραγούδι, όπως και στο προηγούμενο «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι» πως υπάρχει μια έντονη αναφορά στη φύση. Είναι η πηγή έμπνευσής σου;
Εκεί νιώθω ο εαυτός μου. Εκεί νιώθω ότι ανήκουμε όλοι. Εκεί νιώθω ότι είμαστε όλοι ένα που είναι και το βασικό νήμα των στίχων που έγραψα και στα δύο τραγούδια ουσιαστικά. Στη φύση ανήκουμε, εκεί βρίσκουμε την αλήθεια, την ουσία και τον άνθρωπο μέσα μας. Άρα ναι…επειδή ακριβώς ήθελα να μιλήσω για την ενότητα και την αγάπη, τα στοιχεία της φύσης δε θα μπορούσαν να μην κυλάνε στους στίχους.
– Σταύρο, από της «Άρνης το νερό» που κέρδισες και το 1ο βραβείο του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2006, μέχρι σήμερα, πώς θα χαρακτήριζες την πορεία που διένυσες; Εύκολη ή με εμπόδια;
Ποτέ δε μου χαρίστηκε τίποτα με ευκολία πέρα από εκείνα τα βραβεία που κέρδισα στο φεστιβάλ. Όμως ήταν μια πορεία που πέρα από δυσκολίες μου χάρισε και σπουδαίες στιγμές, οι οποίες είχαν μεγαλύτερη αξία ακριβώς λόγων των δυσκολιών που ξεπεράστηκαν.
– Ρίτα, έχεις στο βιογραφικό σου συνεργασίες με πολύ σημαντικούς ανθρώπους της μουσικής, με πιο ξεχωριστή εκείνη με τον Θάνο Μικρούτσικο. Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτή τη συνεργασία;
Πλέον θυμάμαι τον άνθρωπο περισσότερο. Δηλαδή δε μου έρχονται στο μυαλό τόσο στιγμές πάνω στη σκηνή ή στο στούντιο όσο συζητήσεις, διαδρομές από περιοδείες, τα αστεία του. Μου λείπει πολύ η παρουσία του στη ζωή γενικά, εννοώντας τη θέση του απέναντι στα πράγματα. Από τότε που έφυγε είμαι πάρα πολύ συχνά με την απορία «τί θα έκανε ο Θάνος σε αυτή την περίπτωση;» ή «τι θα έλεγε ο Θάνος τώρα;» κλπ…για όσους είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε ήταν κολώνα στη ζωή μας. Ήταν αυτός που θα έπαιρνες τηλέφωνο να σου πει τη γνώμη του.
– Εσύ Σταύρο ποια από τις συνεργασίες που έχεις κάνει, ξεχωρίζεις περισσότερο και γιατί;
Τελευταία μου συνεργασία ήταν με το Γιώργο Νταλάρα που τραγούδησε δυο τραγούδια μου σε στίχους του Πόλυ Κυριάκου για την Κύπρο η οποία είναι πολύ σημαντική για μένα όπως και η συνεργασία μου με τον Μανώλη Μητσιά λίγα χρόνια πριν. Είναι και πολλοί άλλοι αλλά αναφέρω αυτούς τους δυο ως πιο εμβληματικούς ερμηνευτές στην ιστορία του τραγουδιού της Ελλάδας και με τιμά η εμπιστοσύνη που μου δείξανε!
– Και οι δύο έχετε μία πολύ ιδιαίτερη φωνή. Καλλιεργείται η φωνή σε βάθος χρόνου;
Ρ. Αντ.: Μιλώντας από προσωπική εμπειρία θα πω πως οπωσδήποτε καλλιεργείται και εξελίσσεται μαζί με τον άνθρωπο. Κι αν στ’ αλήθεια επενδύσεις και το ψάξεις και θέλεις να βελτιωθείς τότε έχεις όλα τα περιθώρια μπροστά σου. Για μένα πάντα η νίκη κάθε χρόνο είναι όταν θα έρθει κόσμος για να μου πει «μα κάθε φορά είσαι καλύτερη!»…εκεί νιώθω βαθιά ικανοποίηση γιατί ξέρω ότι οι προσπάθειές μου γίνονται αντιληπτές. Αλλά και μόνο εγώ αν καταλαβαίνω ότι έχω προχωρήσει κι έχω εξελιχθεί, το χαίρομαι αφάνταστα!
Στ. Σ. Ωριμάζει θα έλεγα και ακολουθεί τον ψυχισμό μας, ο οποίος αλλάζει όσο μεγαλώνουμε και αλλάζουμε κι εμείς διατηρώντας φυσικά τον βασικό πυρήνα της η φωνή.
– Οι τραγουδιστές έχουν «ημερομηνία λήξης»; Το ρωτάω αυτό, γιατί με αφορμή την περιπέτεια υγείας της Μαρινέλλας είχαμε ακούσει και το «σε αυτή την ηλικία γιατί τραγουδάει». Έχει ηλικία η Τέχνη;
Ρ. Αντ.: Σαφώς και όχι. Η τέχνη είναι η έκφραση της ψυχής μας. Αυτή η έκφραση δεν έχει ηλικία. Ίσα ίσα που αν σταματήσεις να εκφράζεσαι μέσα από το δρόμο που έχει διαλέξει η ψυχή σου τότε είναι που νιώθεις ότι τελειώνει η ζωή. Μόνο αν είσαι μέσα σε αυτό το ταξίδι μπορείς να καταλάβεις πόσο σπουδαίο είναι που ναι η Μαρινέλλα τραγουδάει σε αυτή την ηλικία και που βγήκε στη σκηνή ενώ πονούσε και δεν ένιωθε καλά…γιατί όλοι θα κάναμε το ίδιο. Το τραγούδι είναι ζωή. Όσο ζεις, ζεις μαζί του.
Στ. Σ. Ένας τραγουδιστής πολλές φορές συνεχίζει να ερμηνεύει και να βρίσκεται σε επαφή με το κοινό του κι ας έχει παρέλθει ο καιρός της ακμής του γιατί απλά δε βρίσκει τρόπο να υπάρχει αν δεν κάνει αυτό που πάντα νοηματοδοτούσε τη ζωή του. Το ίδιο ισχύει και για τους ηθοποιούς και για όλους τους καλλιτέχνες.
– Τι θα δούμε στις εμφανίσεις σας στη Σφίγγα που ξεκινούν σύντομα;
Ρ. Αντ.: Ποτέ δεν ξέρω τί να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση…μου φαίνεται πάντα η πιο δύσκολη. Δεν ξέρω τί να περιγράψω. Είμαστε εμείς, με την ψυχή μας, με όλο μας το είναι, με υπέροχους μουσικούς υπερταλαντούχους, που ερχόμαστε για να σας πάρουμε από το χέρι και να φύγουμε όλοι με ανοιχτή καρδιά στο τέλος…ερχόμαστε να σας δώσουμε μια θάλασσα αγάπη!
Στ. Σ Δυο καλλιτέχνες που απολαμβάνουν την παρουσία τους επί σκηνής, που χαίρονται να είναι μαζί, που αγαπούν την τέχνη τους με πάθος και θεωρούν χρέος τους να συμπαρασύρουν το κοινό, είτε με κατάνυξη είτε με διονυσιασμό στη δίνη που τους συνεπαίρνει!
Ώρα έναρξης: 22.00
Eίσοδος: 15 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων: sfiga.gr – ticketservices.gr
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
