Ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς δεν μπορούσε να βρίσκεται στη Ρώμη, λόγω των υποχρεώσεών του με τη Μίλαν. Η ψυχή του, όμως, είναι παρούσα στο «Zlatan», το φιλμ που παρουσιάστηκε στο κινηματογραφικό φεστιβάλ, «Festa del Cinema», της ιταλικής πρωτεύουσας.
Στην παγκόσμια πρώτη προβολή, η ταινία που σκηνοθέτησε ο Γενς Σιόγκρεν βασίζεται στην αυτοβιογραφία του άσου της μπάλας, «Ι am Zlatan Ibrahimovic». Θα βγει στις ιταλικές αίθουσες αρχικά στις 11 Νοεμβρίου και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. «Είναι η ιστορία των πρώτων 20 χρόνων της ζωής μου», λέει ο «Ίμπρα». Ευχαρίστησε τους ηθοποιούς που τον υποδύθηκαν γιατί θεωρεί πως έκαναν εξαιρετική δουλειά. Τόσο ο Ντόμινικ Μπαϊρακτάρι Άντερσον που τον παρουσιάζει σε ηλικία 11-13 ετών, όσο και ο Γκρανίτ Ρουσίτι, στα 17 με 23, έχοντας μάλιστα εντυπωσιακή ομοιότητα στη φωνή και στην κίνηση.
«Θέλαμε να παρουσιάσουμε την πορεία του για πιστεύουμε πως μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης για τους νέους», δήλωσε ο σκηνοθέτης και συμπλήρωσε: «κι αυτό, εκτιμούμε, θα γίνει πιο εύκολα γιατί ο Ζλάταν παραμένει ενεργός. Οπότε η αποστολή μας ήταν να παρουσιάσουμε από τη δική του οπτική γωνία γιατί ένιωθε πως όλος ο κόσμος τα έβαζε μαζί του, τη δυσκολία του να το αποδεχθεί και τις αμφιβολίες που του προκάλεσε. Πράγματα που εν τέλει του φούντωσαν τη φλόγα για να παίξει μπάλα για τον εαυτό του. Δεν είναι η ιστορία ενός σούπερ σταρ ποδοσφαιριστή, αλλά ενός παιδιού που μεγαλώνει».
Όχι μόνο ποδόσφαιρο
Στην ταινία αποφεύγονται σκηνές ηρωισμού, καταγράφεται μονάχα η ιστορία ενός παιδιού που πέρασε δυσκολίες. Αφενός λόγω του περιβάλλοντος όπου μεγάλωσε κι αφετέρου εξαιτίας του δικού του δύσκολου χαρακτήρα. Αυτό το παιδί που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και εκμεταλλεύτηκε το ταλέντο του.
Η μπάλα σαφώς και… κυλάει στο «Zlatan», από το Ρόζενγκραντ, όπου κανείς δεν τα βάζει μαζί του, στην τοπική Μπάλκεν κι έπειτα στην ακαδημία της Μάλμε, στην πρώτη ομάδα και στην προβληματική εμπειρία του στον Άγιαξ. Ωστόσο, αυτό που ξεχωρίζει είναι η ιδιοσυγκρασία του Ιμπραΐμοβιτς και το πάθος. Βλέπουμε και περιστατικά που τον διαμόρφωσαν και άλλα άγνωστα: τα κλεμμένα ποδήλατα, το κυνήγι για τ’ αυτοκόλλητα του Μάρκο Φαν Μπάστεν και του Ρομπέρτο Μπάτζο, οι τσακωμοί εντός της οικογενείας του, οι διαφωνίες με τους δασκάλους και τους προπονητές.
Όπως και με τους συμπαίκτες αφού «ποτέ δεν δίνει μια πάσα», αλλά και γιατί ο Ζλάταν δεν είναι σαν τους υπόλοιπους, σε βαθμό που έγινε αίτημα να τον διώξουν από την ακαδημία της Μάλμε. «Όταν προέρχεσαι από το Ρόζενγκραντ, πρέπει να δουλέψεις διπλάσια», λέει στον αδερφό του, ενώ στον Ολλανδό δημοσιογράφο που τον αποκάλεσε «τεμπέλη μετανάστη», απάντησε στο γήπεδο.
