Αν και σεναριακά η πρωτοτυπία δεν επιτεύχθηκε στην ταινία, η «Βαθιά Άγρια Θάλασσα», με πρωταγωνιστή τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον και ένα σωρό αδηφάγους καρχαρίες που προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους στις 28 Ιουλίου του 1999 κατάφερε να κερδίσει το κοινό. Και όχι φυσικά λόγω της υπόθεσης, αλλά λόγω των εφέ και του έντονου τρόμου που προκαλούσε καθ’ όλη τη διάρκειά της, κρατώντας το ενδιαφέρον αμείωτο και την ανάσα των θεατών κομμένη. Παρακάτω θα βρείτε όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που πρέπει να γνωρίζετε για την ταινία «Deep Blue Sea».
Η ταινία είναι εμπνευσμένη από μια μακάβρια ιστορία
Όταν μεγάλωνε στην Αυστραλία, ο σεναριογράφος του Deep Blue Sea, Duncan Kennedy είδε τα λείψανα ενός θύματος επίθεσης καρχαρία, που είχα ξεβραστεί κοντά στο σπίτι του. «Πραγματικά δεν είχαν απομείνει και πολλά από αυτόν», ανέφερε ο ίδιος στους Los Angeles Times. Έκτοτε, ο Kennedy είχε εφιάλτες ότι βρισκόταν εγκλωβισμένος σε ένα πέρασμα με καρχαρίες που μπορούσαν να διαβάσουν το μυαλό του και διοχέτευσε αυτά τα όνειρα -και την παιδική του εμπειρία- στο σενάριο της ταινίας, όπου ο εγκέφαλος των καρχαριών έχει τροποποιηθεί από έναν επιστήμονα που διεξάγει την έρευνα για το Αλτσχάιμερ, κάνοντάς τους πιο έξυπνους και πολύ περισσότερο θανάσιμους.
Πολλοί από τους καρχαρίες είναι αληθινοί
Το μεγαλύτερο μέρος της Deep Blue Sea γυρίστηκε στα Baja Studios στο Μεξικό, όπου η ομάδα κατασκεύασε το σετ της ταινίας πάνω από τις τεράστιες κατασκευές που έφτιαξε ο Τζέιμς Κάμερον για να φτιάξει τον Τιτανικό. Εκεί, το καστ συνεργάστηκε με animatronic καρχαρίες με ρεαλιστική και ζωντανή κίνηση σώματος και προσώπου και χρησιμοποίησε τη φαντασία του για να υποδυθεί τον τρόμο και τον πανικό μπροστά στους αληθινούς καρχαρίες που θα συμπληρώνονταν αργότερα στις σκηνές. Αλλά μετά τα γυρίσματα στα στούντιο Baja, ο σκηνοθέτης Renny Harlin επέμεινε ότι το καστ έπρεπε να πάει στις Μπαχάμες για να πραγματοποιήσει κάποια γυρίσματα με πραγματικούς καρχαρίες. Όπως και έγινε.
Ήταν η πρώτη ταινία που ο συγγραφέας Στίβεν Κινγκ είδε μετά το παραλίγο θανατηφόρο ατύχημά του
«Το πρώτο μου “ταξίδι” έξω μετά το χτύπημα ενός φορτηγού που παραλίγο να με σκοτώσει ήταν στον κινηματογράφο για να παρακολουθήσω το Deep Blue Sea. Πήγα με το αναπηρικό μου αμαξίδιο και μου άρεσε κάθε λεπτό της ταινίας», έγραψε ο ίδιος στο Entertainment Weekly.
