Δεν υπάρχει καμία πιο δραματική σκηνή κατά την τελετή απονομής των Όσκαρ από αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα όταν ο παρουσιαστής της κάθε κατηγορίας ανοίγει τον φάκελο και διαβάζει το όνομα του νικητή. Για αυτή τη σύντομη παύση, ο συγκεκριμένος παρουσιαστής είναι, ίσως, το πιο σημαντικό άτομο στη βιομηχανία του κινηματογράφου εκείνη τη στιγμή. Αλλά πώς επιλέγονται; Η επιλογή γίνεται τυχαία, υπάρχει κάποιο συγκεκριμένη παράδοση ή ο εκάστοτε παρουσιαστής έχει, ίσως, κάποια σχέση με τον αναπόφευκτο νικητή;
Το 2012, το Entertainment Weekly, ξεκίνησε να ξετυλίγει τον μύθο ότι οι παρουσιαστές είχαν συνήθως κάποια σχέση με τους νικητές. Δεν πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας, αλλά το άρθρο βρήκε κάποιες ενδείξεις που ήταν υπερβολικά τυχαίες για να πιστέψουμε ότι η επιλογή τους ήταν αφημένη εντελώς στην τύχη. Πώς αλλιώς μπορείτε να εξηγήσετε το γεγονός ότι οι σπουδαίοι Φράνσις Φορντ Κόπολα, Τζορτζ Λούκας και Στίβεν Σπίλμπεργκ απένειμαν το 2007 το βραβείο του Καλύτερου Σκηνοθέτη στον Μάρτιν Σκορτσέζε; Είναι γνωστό αυτοί οι τέσσερις σκηνοθέτες έχουν μακρά ιστορία στον χώρο του κινηματογράφου, αλλάζοντας στην ουσία τη βιομηχανία του κινηματογράφου για πάντα κατά τις δεκαετίες των 70s και 80s.
Το ranker.com επισημαίνει, επίσης, ότι υπάρχουν και άλλα αποδεικτικά στοιχεία περί του λόγου το αληθές, όπως το γεγονός ότι η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ απένειμε δύο φορές το βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη στον Κλιντ Ίστγουντ (συμπρωταγωνιστή του σε αρκετές ταινίες), τόσο για το «Unforgiven» όσο και για το «Million Dollar Baby».
Όπως και να έχει, πάντως, η κριτική του κινηματογράφου και η ιστορικός Carrie Ricke δίνει τη δική της εξήγηση στο Quora. Σύμφωνα με την άποψή της, λοιπόν, παραδοσιακά, ο καλύτερος ηθοποιός από την προηγούμενη χρονιά παρουσιάζει την καλύτερη ηθοποιό και το αντίστροφο, ενώ η νικήτρια και ο νικητής της κατηγορίας Β΄γυναικείου και αντρικού ρόλου της προηγούμενης χρονιάς παρουσιάζει το αντίστοιχο βραβείο του αντίθετου φύλλου για την τρέχουσα χρονιά.
Τυπικά, οι παραγωγοί των βραβείων προσπαθούν να επιλέγουν τους πρωταγωνιστές από κορυφαίες ταινίες του box-office, καθώς και εκπροσώπους από τη νέα γενιά των ηθοποιών, ενώ δημοφιλείς αστέρες που δεν έχουν καταγωγή από τις ΗΠΑ, όπως η Πενέλοπε Κρουζ, καθώς και εκπρόσωποι της μουσικής σκηνής δίνουν συχνά το παρών στην παρουσίαση των βραβείων.
Πρόκειται στην ουσία για ένα συνονθύλευμα επιτυχίας του εκάστοτε ηθοποιού, παράδοσης, εθνικής ίντριγκας και ίσως (αν πιστεύετε σε θεωρίες συνωμοσίας) ακόμη και σε μια σχέση μεταξύ του παρουσιαστή και του βραβευμένου.
