ΟΙ Black Sabbath ήταν πάντα ένα συγκρότημα που δεν… «καθόταν στα αυγά του»! Το ανήσυχο πνεύμα του Tony Iommi που διαρκώς πειραματιζόταν με νέους ήχους ήταν, άλλωστε, μια από τις αιτίες που οι Sabs έγιναν αυτό που έγιναν και ακόμα και σήμερα θεωρούνται τα ιερά τέρατα της Heavy Metal μουσικής σκηνής. Αυτό έγινε και το 1971 όταν κυκλοφόρησαν το αξεπέραστο «Master Of Reality». Τον τρίτο δίσκο τους μέσα σε ισάριθμα χρόνια!

Το συγκεκριμένο άλμπουμ βρίσκει το συγκρότημα σε μια περίεργη περίοδο. Έχουν προηγηθεί τα επικά «Black Sabbath» και «Paranoid». Το συγκρότημα έχει απογειωθεί , τα ναρκωτικά και οι απίστευτες ποσότητες αλκοόλ έχουν μπει για τα καλά στη ζωή τους και τότε μέσα σε αυτό το «χάσιμο», οι σπουδαίοι Βρετανοί κυκλοφορούν τον δίσκο που εξελίσσει την μουσική που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει μερικά χρόνια νωρίτερα. Εξαιρετικές συνθέσεις, τρομερά riffs, μπάσο και ντραμς βγαλμένα από άλλη εποχή και ένας Ozzy που γράφει τις δικές του χρυσές σελίδες στη σκληρή μουσική η οποία θα ήταν εντελώς θα διαφορετική αν δεν υπήρχαν οι Sabbath.

Είναι δεδομένο πως ο Tony Iommi είναι ένας από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες. Ο Geezer Butler ερωτοτροπεί με το μπάσο του και ο Bill Ward βγάζει τα εσώψυχα του στα ντραμς. Όσο για τον «madman», ότι και να πει κανείς είναι λίγο. O Osbourne έχει τόσο χαρακτηριστική φωνή που δεν υπάρχει περίπτωση να τον ακούσεις και να κάτσεις να σκεφτείς ποιος τραγουδιστής μπορεί να είναι αυτός. Για μια ακόμα φορά οι Black Sabbath είχαν παραδώσει δωρεάν μαθήματα για το πώς γράφεται η σκληρή μουσική.

Τα αρχές της δεκαετίας του ’70 δεν προσφέρονταν για τόσο σκληρό και σκοτεινό ήχο, ούτε βέβαια για την εικόνα που έβγαζαν προς τα έξω τα μέλη της μπάντας. Άλλα ποιος νοιάστηκε; Οι κριτικές θάβουν τον άλμπουμ αλλά ο κόσμος το αποθεώνει. Σκαρφαλώνει σε υψηλές θέσεις στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Αυστραλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ολλανδίας και της Νορβηγίας! Παράλληλα, γίνεται δυο φορές πλατινένιο με περισσότερες από 2.000.000 πωλήσεις στις ΗΠΑ και πλατινένιο στον Καναδά με περισσότερες από 200.000 πωλήσεις!

Ακούστε τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του δίσκου

Ξέρατε ότι…

…οι ηχογραφήσεις για τον δίσκο κράτησαν περίπου τέσσερις μήνες

… το «sweet leaf» που ανοίγει τον δίσκο αναφέρεται στην μαριχουάνα και ο βήχας… ανήκει στον Iommi

… το «After Forever» έχει αναφορές στον χριστιανισμό και είναι η απάντηση του γκρουπ στις κατηγορίες που είχαν ακουστεί πως είναι σατανιστές

… το 2009 επανεκδόθηκε σε μορφή διπλού CD και περιλάμβανε εναλλακτικές και ορχηστρικές εκτελέσεις των τραγουδιών του δίσκου.

Δείτε εδώ τα θέματα του μουσικού αφιερώματος «Οι 100 δίσκοι που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική»