Λοιπόν… Η αλήθεια είναι πως στην ελληνική τηλεόραση ξεμείναμε εδώ και αρκετό καιρό από ιδέες, οπότε τι καλό μας έμεινε πέρα από τα συνδρομητικά κανάλια, στα οποία πoιο άλλο πρωταγωνιστεί καλύτερα πέρα από το Netflix.

Ωωω ναι, μπορεί να το βρίζουμε, μπορεί να έχει για εκατό χρόνια τις ίδιες ταινίες αλλά το Netflix έχει μια «μερακλίδικη» χροιά για μύστες, και αυτή δεν είναι άλλη πέρα από τα Crime Documentaries.

Σε σένα λοιπόν απευθύνομαι crime junkie. Ξέρω ότι έλιωσες πάνω από το Deadly Women. Ξέρω πως έχεις δει όλα τα documentaries που υπάρχουν στο Youtube ενώ αναρωτιόσουν τι ακριβώς κάνεις με τη ζωή σου, αλλά ξέρω πως βρήκες μια τηλεοπτική «παρηγοριά» εκεί που δε περίμενες ποτέ ότι θα υπάρχει.

Όταν πρωτοξεκίνησαν να εμφανίζονται στο Netflix, τα απανταχού Crime Documentaries η αλήθεια είναι πως ήμουν διστακτική. Θεωρώ τον εαυτό μου βετεράνο σε serial killer documentaries, οπότε μια τόσο mainstream πλατφόρμα αναρωτιόμουν τι ακριβώς είχε στο μυαλό της όταν έβγαζε τέτοιου είδους series. H αλήθεια είναι πως το Netflix αποφάσισε να ρίξει μια «κοινωνική τάπα», σε όλους τους αντι-νετφλιξάκηδες και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε.

Αντικειμενικά πέρα από όσα θα μιλήσουμε παρακάτω, δεν έχει υπάρξει ούτε ένα το οποίο να άφησε κενά, να μην μας έδειξε υλικό της περιόδου που σαφέστατα αναρωτιόμαστε που σκ@τ@ το βρήκαν, οπότε η αλήθεια είναι πως τα Crime Documentaries ήρθαν για να μείνουν και είμαστε αρκετά χαρούμενοι με αυτό.

Να ξεκαθαρίσω πως είμαι πολύ κατά όσων γεγονότων έχουν συμβεί. Ξεκίνησα να βλέπω τέτοιες υποθέσεις όταν κορασίδα ακόμα έμαθα για τη δίκη των σατανιστών της Παλλήνης, οπότε θεώρησα στο παιδικό μου μυαλό ότι αν καταφέρω να μάθω περισσότερα για τους «κακούς» ανθρώπους, ότι θα μπορούσα να προφυλάξω καλύτερα τον εαυτό μου (λέμε τώρα).

Αυτό που κάποτε φάνταζε μια αθώα φοβία στο μυαλό ενός παιδιού είχε γίνει πλέον μια απορία στο γιατί μπορεί ένας άνθρωπος να φτάσει σε ένα τόσο ακραίο σημείο και να αφαιρέσει μια έως και περισσότερες ζωές, χωρίς κανένα προφανή λόγο. So let’s see, shall we;

Confessions with a Killer: The Ted Bundy Tapes

Αν αναζητάς την «προσωποποίηση» της παράνοιας τότε ο Ted Bundy, όπως αναφέρει το lordoftheseries.gr είναι εδώ για να πάρεις τις απαντήσεις σου. Ο Bundy από το 1974 έως το 1978 ομολόγησε ότι σκότωσε 30 γυναίκες, με την αστυνομία να εικάζει ότι τα θύματα είναι πολλά περισσότερα.

Ένας τύπος που «φαινομενικά» τα είχε όλα προσπαθούσε αγωνιωδώς να ταιριάξει στο κοινωνικό σύνολο, μέχρι τη στιγμή που έμαθε ότι η γυναίκα που θεωρούσε μητέρα του ήταν στην πραγματικότητα η γιαγιά του, ενώ η πραγματική του μητέρα ήταν η μεγαλύτερη του αδερφή. Προσπάθησε να προχωρήσει τη ζωή του μπήκε στη νομική αλλά τίποτα δεν μπόρεσε να σταματήσει τη δολοφονική του δράση. Έπειτα από ένα ανθρωποκυνηγητό χρόνων ο Bundy συνελήφθη έπειτα από έναν τυχαίο έλεγχο που έγινε στο αυτοκίνητο του, οδηγήθηκε στη φυλακή έως και την εκτέλεση της θανατικής του ποινής στις 24 Ιανουαρίου του 1989.

Στη σειρά Confessions with a Killer: The Ted Bundy Tapes του Joe Berlinger παρουσιάζονται για πρώτη φορά μια σειρά από ηχογραφήσεις του Bundy, στην προσπάθεια να έρθει στο φως μια ιδιαίτερη προσέγγιση ακούγοντας τον ίδιο το δολοφόνο να μιλά για τη ζωή και τα κίνητρα του. Αξίζει να σημειωθεί πως υπήρχαν περισσότερες από 100 ώρες διαθέσιμου υλικού, για τη δημιουργία των τεσσάρων επεισοδίων.

Night Stalker: The Hunt For A Serial Killer

Ο Richard Ramirez ήταν ο ορισμός του serial killer που δεν είχε κανένα μοτίβο το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει στη σύλληψη του. Τα θύματα του ήταν διαφόρων ηλικιών, φύλων και εθνικοτήτων με αποτέλεσμα η αστυνομία να έχει απελπιστεί καθώς δεν γνώριζαν καν ποιο θα μπορούσε να είναι το επόμενο υποψήφιο θύμα του.

Στη σειρά των επίσης τεσσάρων επεισοδίων βλέπουμε τις αφηγήσεις του αστυνομικού Gil Carrillo και του διάσημου ντετέκτιβ Frank Salerno, οι οποίοι ξεδιπλώνουν το κουβάρι του ανθρωποκυνηγητού που πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του ’80, στην προσπάθεια τους να εντοπίσουν τον «Night Stalker» όπως είχε ονομαστεί από τα μέσα της εποχής. Ο Ramirez συνελήφθη τον Αύγουστο του 1985 έχοντας αφήσει πίσω του 13 θύματα, ανάμεσα τους και παιδιά. Καταδικάστηκε σε θανατική ποινή, αλλά πέθανε από καρκίνο στο κελί του το 2013.

Χαρακτηριστικές στιγμές στο ντοκιμαντέρ οι σκηνές από το δικαστήριο όπου ο Ramirez φερόταν σαν σταρ της εποχής, κάνοντας τη διάσημη χειρονομία προς τις κάμερες έχοντας χαράξει την πεντάλφα στην παλάμη του. Περισσότερες απορίες θα σου λυθούν αν δείς τη σειρά.

The Sons of Sam: A descent into darkness

Ο David Berkowitz γνωστός και σαν Son of Sam, είναι ένας από τους πιο διάσημους serial killers της Νέας Υόρκης. Κατά τη δράση του σκότωσε 6 ανθρώπους από το 1976 έως και το 1977, ενώ όταν συνελήφθη υποστήριξε πως για όλα φταίει… ο δαιμονισμένος σκύλος που του έδινε εντολές.

Η σειρά επικεντρώνεται στην έρευνα του δημοσιογράφου Maury Terry, ο οποίος κάλυψε τα γεγονότα της εποχής, και αναπτύσσει την θεωρία ότι ο Berkowitz δεν έδρασε μόνος αλλά είχε και συνεργούς. Σύμφωνα με τον Terry στις πράξεις του εμπλέκονται μέλη σατανιστών, τα οποία ουσιαστικά χρησιμοποίησαν τον Berkowitz, για να πραγματοποιήσουν τα δικά τους σχέδια. Τα συμπεράσματα δικά σου.

Sophie: A Murder in West Cork

Η κοσμική Sophie Toscan Du Plantier, αναζητούσε ένα διαφορετικό περιβάλλον πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας που ζούσε, στο πλευρό του συζύγου της και διάσημου παραγωγού Daniel Toscan du Plantier. Αφού αγόρασε ένα σπίτι στο West Cork, ξεκίνησε να αναζητά την ηρεμία της μέχρι τη στιγμή της ξαφνικής της δολοφονίας που πάγωσε την οικογένεια της, αλλά και την φιλήσυχη τοπική κοινωνία.

Στη σειρά αναπτύσσεται η υπόθεση μέσα από μαρτυρίες της οικογένειας της, φωτογραφίζοντας ως δολοφόνο τον γείτονα της Ian Bailey, έως και τη στιγμή της σύλληψης του. Το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να δώσει επίσης στοιχεία για τον μοναχικό χαρακτήρα της Sophie, σαν φόρο τιμής απέναντι στη γυναίκα που χάθηκε τόσο άδικα στο ερημικό τοπίο του West Cork.

Memories of a Murderer: The Nilsen Tapes

Ο Dennis Nilsen αποτελεί έναν από τους πιο βίαιους κατά συρροή δολοφόνους της Μεγάλης Βρετανίας και ο οποίος σε διάρκεια τεσσάρων ετών δολοφόνησε δεκαπέντε ανθρώπους. Γυρνούσε στους δρόμους αναζητώντας νεαρά αγόρια ως θύματα, στη συνέχεια τα πήγαινε σπίτι του και αφού έπνιγε και διαμέλιζε τα σώματα τους, δε δίσταζε να κρύψει τους σωρούς μέσα στο σπίτι του.

Η αλήθεια και τα κίνητρα πίσω από αυτές τις δολοφονίες αποτέλεσαν το κυρίως θέμα για πολλά ντοκιμαντέρ και βιβλία τις προηγούμενες δεκαετίες. Τώρα όμως δόθηκε ελεύθερη πρόσβαση στο προσωπικό του αρχείο, το οποίο άφησε στο κελί του μετά το θάνατο του. Όπως και στην περίπτωση του Ted Bundy, το συγκεκριμένο αρχείο περιλαμβάνει πάνω από 250 ώρες προσωπικών ηχογραφήσεων. Το Netflix μας δίνει λοιπόν την δυνατότητα με το νέο του φίλμ να βυθιστούμε στον νοσηρό κόσμο του Nilsen και να καταλάβουμε τι ήταν αυτό που μετέτρεψε σε δολοφόνο ένα νέο παιδί από τη Σκωτία.

Νομίζω πως κανείς δε μπορεί να ερμηνεύσει τα πραγματικά κίνητρα ενός δολοφόνου. Σύμφωνα με τις παραπάνω σειρές, διαπιστώνουμε ακόμα και εμείς οι άσχετοι του είδους ότι δεν υπάρχουν εύκολα μοτίβα, ώστε να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε τις πράξεις τους. Σε καμία περίπτωση μια δύσκολη παιδική ηλικία ή μια απόρριψη θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία για τις συγκεκριμένες ειδεχθής πράξεις, αλλά σίγουρα πέρα από το παραπάνω υλικό θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε σαν θεατές τέτοιου είδους ανεξήγητες καταστάσεις.