Δεν είναι λίγοι εκείνοι ανά τον κόσμο που το μόνο πράγμα που γνωρίζουν για την Αργεντινή είναι όλα αυτά που έμαθαν μέσα από την ταινία «Evita» με πρωταγωνίστρια την εκρηκτική Μαντόνα. Η ταινία κυκλοφόρησε το 1996 και ήταν μια μουσική ερμηνεία της ζωής της Eva Perón, από τα φτωχικά παιδικά της χρόνια μέχρι την στιγμή που έγινε η πρώτη κυρία της Αργεντινής.
Το βασικό τραγούδι- συνώνυμο της ταινίας ήταν το «Don’t Cry for Me Argentina», που έγινε «ύμνος» όταν ερμηνεύτηκε από τη Μαντόνα το 1996, η άγνωστη ιστορία του οποίου προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Αρχικά αξίζει να αναφερθεί ότι η ίδια η Μαντόνα είχε στείλει μία επιστολή τεσσάρων σελίδων στο σκηνοθέτη της ταινίας εξηγώντας τους λόγους που η ίδια έπρεπε να λάβει το ρόλο.
Το εν λόγω τραγούδι, λοιπόν, αρχικά γράφτηκε για το πρωτότυπο άλμπουμ του 1976 ονόματι «Εβίτα», ενώ αργότερα εκτελέστηκε ως μέρος ενός θεατρικού έργου κατά το 1978.
Η τραγουδίστρια Julie Covington ερμήνευσε αρχικά το τραγούδι που γράφτηκε από τον «μετρ» των μιούζικαλ, Andrew Lloyd Webber, και τον συχνό συνεργάτη του, Tim Rice. Τραγουδήθηκε τόσο στην αρχή, όσο και στο τέλος της παράστασης.
Με την κυκλοφορία του το 1976, το τραγούδι βρέθηκε στην πρώτη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο, χαρίζοντας στο ντουέτο που βρισκόταν πίσω από την δημιουργία του το βραβείο Ivor Novello για το Καλύτερο Τραγούδι Μουσικά και Λυρικά.
Αρκετά χρόνια αργότερα, η ηχογράφηση του soundtrack της ταινίας διήρκεσε τέσσερις ολόκληρους μήνες, με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να χαρακτηρίζουν την όλη διαδικασία ως μία άκρως νευρωτική εμπειρία.
Πιο συγκεκριμένα ο σκηνοθέτης Άλαν Πάρκερ αποκάλεσε την πρώτη μέρα της ηχογράφησης ως «Μαύρη Δευτέρα», λόγω των εξαιρετικών νεύρων όλων των μελών του καστ. «Όλοι μας προερχόμασταν από πολύ διαφορετικούς χώρους -μουσική, κινηματογράφο, θέατρο- και έτσι όλοι ήμασταν αρκετά ανήσυχοι», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Ο Αντόνιο Μπαντέρας, ο οποίος ερμήνευσε τον Τσε στην ταινία, είπε ότι η εμπειρία ήταν «τρομακτική» και η Μαντόνα «τρομοκρατημένη». Όσο για την πρωταγωνίστρια της ταινίας και ερμηνεύτρια του τραγουδιού, Μαντόνα; Πρόκειται για μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσει ποτέ καθώς, όπως η ίδια αποκάλυψε, «έπρεπε να τραγουδήσω μπροστά από τον Andrew Lloyd Webber. Μέσα μου υπήρχε ένα χάος, ενώ λίγο αργότερα ξέσπασα σε λυγμούς».
Ωστόσο, εκ του αποτελέσματος, όλα φαίνεται να άξιζαν, καθώς το τραγούδι είναι ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα μέρη της ταινίας, αν όχι ένα από τα πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνδέσει άρρηκτα με την Αργεντινή.
