Αναρωτιόμουν πως μπορεί μια λέξη μόνο, «murmel», να γίνει παράταση. Μια παράσταση που χωρίς να βασίζεται σ’ ένα κείμενο παρά μόνο σ’ ένα πολύσημο επαναλαμβανόμενο μουρμουρητό, να εκπλήξει, να εντυπωσιάσει και τελικά να ψυχαγωγήσει το πολυάριθμο κοινό.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Η δύναμη της λέξης και η χαλαρωτική ενέργεια του κελαρύσματος, αποδίδεται ποικιλόμορφα και με τον πιο τρελό και αλλόκοτο τρόπο, από την δωδεκαμελή ομάδα καλλιτεχνών της Φολκσμπύνε.

Μια ακουστική, θεοπάλαβη απόλαυση που μας προκαλεί να δούμε αυτό που λέει, με την σωματοποίηση του τι σημαίνει μουρμουρητό. Παντομίμα, σάτιρα, θέατρο σκιών,κομέντια ντελ άρτε, μπαλέτο, μιούζικαλ, όπερα, ΝΟ, γκραν γκινιόλ, φάρσα, ινδικό θέατρο, μπλέκονται σε ένα αχταρμά έμπνευσης, «άγριας ενέργειας και σκοτεινής αίσθησης».

Μουντοί ήχοι, μπάσες και άξιες φωνές, γκόσπελ, μπλουζ, πολυφωνικό χορωδιακό μουρμουρητό, ροκ, ποπ και ό,τι άλλο βάζει ο νους σας, έδεσαν με κινήσεις ακροβατικές, κοζάκικο χορό με ένταση και παλμό. Παρενδυσία, μάσκες, περούκες, άχαρα γυαλιά με χοντρούς φακούς, σουρεάλ μακιγιάζ, πασαρέλα, γελοίες φάτσες, κωμικές και ηλίθιες που θα μπορούσαν να ανταγωνισθούν τον Μίστερ Μπιν.. Εκφράζουν με τον πιο κουλό και ανεπάντεχο τρόπο, ό,τι κρύβει ένα μουρμουρητό.

Ένα βαριετέ κοστουμαρισμένων, εξασκημένων σε ασκήσεις αναπνοής που μας τα λένε μουρμουριστά έξω από τα δόντια ή και από μέσα τους, άλλοτε με φόβο, με πόνο, με θυμό, εκδικητικά, δειλά και ντροπιασμένα.

Πάντοτε με διάθεση ερωτική, ύφος μοιραίο, πόνου, διεκδίκησης, μαχητικότητας και διαμαρτυρίας. Ένας σκηνικός πειραματισμός που διαμορφώνει το «murmel» σε θεατροπαιχνίδι αποτελούμενο από όλες τις καλλιτεχνικές νοοτροπίες. Ένα γκαφατζίδικο, αξιοθρήνητο κι’ εξωφρενικά αστείο σωματικό λεξιλόγιο, ένα αθροιστικό αποτέλεσμα εντυπωσιακής ενέργειας και ηχητικής περιγραφής.

Εντυπωσιακό το σκηνικό με τα έντονα χρώματα και τα παράλληλα πλαίσια, σαν φύλλα βιβλίου διαφορετικού μεγέθους, που μετακινούνται αναλόγως στη σκηνή.
Ο Χέρμπερτ Φριτς, έμπειρος και ταλαντούχος, μας αιφνιδίασε με την θεότρελη αυτή «σαχλαμάρα» καταφέρνοντας να κάνει το κοινό να γελάσει πηγαία. Το βιβλίο του Ντίτερ Ροτ -178 σελίδες σε σχήμα octavo όπου επαναλαμβάνεται μια μόνο λέξη, «Murmel»,-προκάλεσε θόρυβο, μια επιθετική και αφοπλιστική αίσθηση έκφρασης από τους εξαιρετικούς καλλιτέχνες, που δικαίωσαν το «κάντο όπως η Φολκσμπύνε».

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Σκηνικά: Herbert Fritsch

Παίζουν: Florian Anderer, Matthias Buss, Werner Eng, Ingo Günther, Jonas Hien, Simon Jensen, Wolfram Koch, Annika Meier, Anne Ratte-Polle, Bastian Reiber, Stefan Staudinger, Axel Wandtke
Κοστούμια: Victoria Behr
Μουσική: Ingo Günther
Φωτισμοί: Torsten König
Δραματουργία: Sabrina Zwach