Ένας νέος άντρας πηγαίνοντας στον ψυχαναλυτή του συναντιέται μαζί του στον ανελκυστήρα. Για κακή τους τύχη οι δυο άντρες εγκλωβίζονται εκεί λόγω βλάβης.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Ο ασθενής  με νεύρα τσιτωμένα, με την ουροδόχο κύστη του ταλαιπωρημένη, με άδειο στομάχι και φορτισμένος με άγχη μιας δύσκολης μέρας προσπαθεί να πιάσει κουβέντα με τον απόμακρο συνεπιβάτη του. Ο ψυχαναλυτής προσπαθεί να κρατά αποστάσεις,, να μην εμπλέκεται σε κουβέντες που μπορούν να δυσχεραίνουν τη σχέση και τη συνεργασία τους. Η πίεση που του ασκεί ο ασθενής του βέβαια, κάνει κάποια στιγμή να χάσει την ψυχραιμία του και επιπλέον να αποκαλύψει προσωπικά του θέματα. Ευτυχώς βέβαια κάποτε -όσο διαρκεί μια συνεδρία- η καθαρίστρια θα απεγκλωβίσει τους δυο άντρες που σχεδόν έχουν αντιστρέψει ρόλους.

Το έργο «Επιβάτες» που έχει διακριθεί στη Βραζιλία, πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα κερδίζοντας την αποδοχή των θεατών. Πληροφοριακά όσοι δεν πρόλαβαν να το απολαύσουν θα έχουν την δυνατότητα να το δουν τον ερχόμενο Νοέμβριο.

Ο Φίλιππας Μέντες Λάζαρης -γεννημένος στη Βραζιλία κι’ εγκατεστημένος στην Ελλάδα – σκηνοθέτησε με ευελιξία τους ήρωες «κοιτώντας τους στα μάτια». Μετατρέπει τη δυσκολία του περιορισμένου χώρου σε πλεονέκτημα, καταφέρνοντας να προσδώσει δράση και ενέργεια, στο πλαίσιο μιας εκ των πραγμάτων δυσκινησίας. Η εμβόλιμη παρουσία της καθαρίστριας με την σφουγγαρίστρα  μπαίνει σαν αντίβαρο στην παράσταση εξυπηρετώντας δραματουργικά την εξέλιξη.

Ο Αλέξανδρος Σωτηρίου ως ψυχαναλυτής τα είδε όλα! Μπροστά του επί ένα ολόκληρο χρόνο έχει ένα γρίφο που για να τον λύσει,  καταφεύγει στο τέχνασμα που τελικά τον παγιδεύει. Έχοντας από την αρχή το παιχνίδι στα χέρια του παρασταίνοντας τον ψύχραιμο, επιβάλλεται στον πελάτη του, διατηρώντας την επιβεβλημένη  μεταξύ τους απόσταση. Με ύφος υπεροπτικό, καχύποπτο, συχνά υποτιμητικό, συγκρατημένο και ανέκφραστο, προσβλητικό ζορίζει και ζορίζεται. Δεν αργεί όμως, καθώς στριμώχνεται να χάσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοσυγκράτησή του.Κάθε αντίστασή του καθώς αιφνιδιάζεται κάμπτεται και η ατμόσφαιρα μεταβάλλεται.

Ο Στέλιος Ξανθουδάκης στο ρόλο του ασθενή, είναι η μεγάλη έκπληξη. Με την αμεσότητα και την εξωστρέφεια  του λαϊκού τύπου προσπαθεί να σπάσει τον πάγο, να δημιουργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης, να προσεγγίσει και να φέρει στο δικό του ύψος τον ψυχαναλυτή του. Κάθε τι που λέει ανταποκρίνεται στην αλήθεια. ή παίζουν θέατρο και κάνουν κόλπα αποκαλύπτοντας τις ομοιότητες ανάμεσα στην υποκριτική τέχνη και την ψυχαναλυτική διαδικασία;  Υπάρχει στη σχέση, στη συνεργασία γενικά των δυο προσώπων κατά τη διάρκεια της συνεδρίας αμοιβαία εμπιστοσύνη; Μήπως τα συναισθήματα ταλαιπωρούνται κι’ εκβιάζονται από μια κατάσταση όμοια με εκείνη που βιώνουν οι παγιδευμένοι σ’ ένα ανελκυστήρα; Όπως και νάχει πάντως οι ήρωες αυτής της συνεργασίας ξεκρέμαστοι στον αέρα, μας άνοιξαν την πόρτα  να δούμε και να ακούσουμε τους αντισυμβατικούς όρους της σχέσης τους, καθώς επανακαθορίζονται με την προοπτική της ανανέωσης και της δημιουργίας “μιας  ασυνήθιστης αλλά ουσιαστικής συνεδρίας” χωρίς μάσκες.

Ταυτότητα Παράστασης

Οι επιβάτες
Σκηνοθεσία: Φίλιππος Μέντες Λάζαρης
Μετάφραση: Χριστόδουλος Κακούρης
Επιμέλεια μετάφρασης: Κατερίνα Κοκκινίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άρτεμις Δούρου
Σκηνογραφία: Μανώλης Ηλιάκης
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός Φωτιστή: Δήμητρα Δανδόλου
Ηχητική επιμέλεια: Χρήστος Δαμουλάκης
Ενδυματολογική επιμέλεια: Εm Κei
Σκίτσο αφίσας: Μιχάλης Μανουσάκης
Σχεδιασμός Αφίσας: Μανώλης Ηλιακής
Φωτογραφίες: Μαρίλια Φωτόπουλου
Παίζουν: Αλέξανδρος Σωτηρίου, Στέλιος Ξανθουδάκης, Άρτεμις Δούρου