Μια Ελληνο-γερμανική συνεργασία ανάμεσα στη Manuela Hartel (video και performance, Μόναχο), την Χριστίνα Κάλμπαρη (εικαστικές τέχνες, Αθήνα) και τον Σταύρο Γασπαράτο (ηχητική τέχνη, Αθήνα) στα πλαίσια της Documenta 14.
Γράφει η Χαρά Κιούση
Πραγματικά εντυπωσιακό το διόραμα πολυμέσων στο θέατρο της οδού Φρυνίχου, έδωσε στο θεατή τη δυνατότητα να καταβυθιστεί στο ψηφιακό θαύμα.
Σ’ ένα video – περιβάλλον με αλληλοεπίδραση της μουσικής, μια παράσταση ζωγραφισμένη σε μουσαμά, φωτισμένη από διαφορετικές γωνίες δίνει την εντύπωση της κίνησης και των τριών διαστάσεων του χώρου.
Η Manuela Hartel όμοια με πλαστική κούκλα ακίνητη καθισμένη σε μια κούνια που εξ ορισμού δίνει την αίσθηση της κίνησης, παίζει ψελλίζοντας κάποιες λέξεις, με ήχους και φθόγγους. Αναφορά στην προέλευση και τη δημιουργία του ανθρώπινου είδους, κάτι που προβάλλεται με απόκοσμες ζωγραφικές φιγούρες παραπέμποντας στην πρώτη μορφή της ζωής.
Τα σχέδια της Χριστίνας Κάλμπαρη με μια τεχνική χαρτογράφησης video, προβάλλονται πάνω στον σκηνικό χώρο και στο σώμα της ερμηνεύτριας που λειτουργεί άλλοτε ως κεντρική φιγούρα ή σαν λεπτομέρεια της συνολικής εικόνας. Χαριτωμένες φιγούρες και εικόνες φυσικές σ’ ένα συνεχή κύκλο παιδικών αναμνήσεων, μας επικοινωνεί με τον εσώτερο εαυτό μας.
Σ’ ένα χαλαρωτικό ταξίδι τής ύπαρξης , αναζήτησης ταυτότητας και συναισθηματικής ολοκλήρωσης σε σχέση με τον συνάνθρωπο.
Το υπό ανάπτυξη θέμα ξεδιπλώνεται μέσα από την χαρακτηριστική μουσική του Σταύρου Γασπαράτου, που αναπαράγει και αναδιατάσσει τους φωνητικούς ήχους, σ’ ένα σύμπαν ακουστικό. Φωτίζεται εκφραστικά με το μοναδικό χαμόγελο της ερμηνεύτριας στην παιδική ηλικία, που μας γεμίζει χρώματα ως ζώντα πλάσματα.
Συντελεστές
Manuela Hartel – βίντεο, performance, φωνή
Χριστίνα Κάλμπαρη – σχέδια, εικαστική ανάπτυξη
Σταύρος Γασπαράτος – μουσική, live Electronics
Ιφιγένεια Νταουντάκη – βοηθός κοστουμιού και χώρου
Χρύσα Αποστολάκη – βοηθός
