«Ο εραστής» του Χάρολντ Πίντερ στο Θέατρο Τέχνης

Παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων στο newsbeast.gr

02·05·2017 12:16

Όπως δήλωσε ο ίδιος ο Πίντερ «στα έργα του αποκαλύπτει τον γκρεμό κάτω από την καθημερινή μωρολογία που σπρώχνει προς τα κλασσικά δωμάτια της καταπίεσης».

Γράφει η Χαρά Κιούση

Ξεχωριστός στη σύγχρονη πρωτοπορία και αγαπημένος του Ελληνικού κοινού, ο συγγραφέας ρίχνει φως στα σκοτάδια της ψυχής και σε ανομολόγητες επιθυμίες.

Μ’ ένα τόσο σαν φυσικό θα ‘λεγε κανείς τρόπο σ’ ένα παιχνίδι λεκτικό, έρχονται στην επιφάνεια παράξενες εμμονές, απρόσμενα επιχειρήματα και στοιχεία που υπονομεύουν την ασφάλεια και την αστική ηθογραφία.

Ως ένα σημείο ο θεατής διακρίνει την κωμικότητα της ζωής αλλά σύντομα αντιλαμβάνεται την τραγικότητα, υποπτεύεται και αναγνωρίζει τον εφιάλτη της πραγματικότητας.

Μια φαινομενικά αθώα κατάσταση με έντονο «το ονειρικό στοιχείο» κινδυνεύει να εξελιχθεί σε απειλή καθιστώντας αβέβαιο παρόν
και μέλλον στη ζωή του Ρίτσαρντ και της Σάρας. Άγγλοι μεσοαστοί που ζουν απομονωμένοι στην εξοχή, κοντά στο Windsor.

Το ζευγάρι με οικονομική άνεση έχει ένα υψηλό επίπεδο ζωής, απολαμβάνοντας τις διευκολύνσεις μιας πλούσιας μονοκατοικίας. Εκείνος εργάζεται ως οικονομικός σύμβουλος στο City, ενώ εκείνη έχει τη φροντίδα του σπιτικού τους. Καθώς το ιδανικό φαινομενικό περιβάλλον τους υποφέρει από πλήξη και ανία, δεν αργεί η ερωτική τους συμπεριφορά «να καταδείξει πως λειτουργούν κάποιοι εύποροι που έχουν εξασφαλίσει την άνεση της πολυτελείας. Η ερωτική τους ζωή έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον και καταφεύγουν σ’ ένα παράδοξο τρόπο, κάτι σαν “συνωμοσία”, για να την αναθερμάνουν». Τις ώρες που ο Ρίτσαρντ βρίσκεται στο γραφείο του, η Σάρα θα δέχεται στο σπίτι τον εραστή της. Φυσικά ακούγεται παράλογο, τελείως κουφό αυτό που συμβαίνει και ξεπερνά την όποια προοδευτικότητα. Η ανθρώπινη όμως ψυχή είναι αχαρτογράφητη και κει εστιάζει η σημασιολογία του έργου.

Η σκηνοθεσία της Μίνας Αδαμάκη εμβαθύνει στην αναμέτρηση των προσώπων με τον έρωτα, την αναμεταξύ τους επικράτηση και στην συνακόλουθη πτώση της συνείδησης , αποδίδοντας αφαιρετικά την Πιντερική ατμόσφαιρα.

Οι δυνατές ερμηνείες της Ευτυχίας Γιακουμή και του Λάζαρου Γεωργακόπουλου αποστασιοποιημένες από συναίσθημα καθιστούν πρόδηλο πως «ένα πράγμα μπορεί να είναι ταυτόχρονα αληθινό και ψεύτικο».

Οι ερμηνευτές διασκεδάζουν με την απόρριψη, την έγκριση, την αποδοχή, το φευγαλέο, την επιβολή, την επικράτηση σ’ ένα παιχνίδι ανταγωνισμού με ισόπαλους παίκτες. Ψυχροί και στενοί διάλογοι με ύφος λιτό, ελλειπτικό και μεγάλες σιωπές, καθρεφτίζουν μια αβέβαιη και μυστηριώδη συνύπαρξη. Η ωμή επανάληψη, ο κυνισμός στις επαναλαμβανόμενες φαντασιώσεις τους, οι εμμονές στο να μεταμφιέζονται όλους τους χαρακτήρες, η οικειοποίηση των αντεστραμμένων ρόλων, οι διαμάχες τροφοδοτούν και τους δυο σε μια αναμέτρηση όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος και η απειλή του γάμου τους. Πάνω τους πλανάται μια ανησυχία, μια επιβουλή, ένας ανταγωνισμός που τους χωρίζει και τους επανενώνει σε μια προσπάθεια διαφυγής και διεξόδου από τις φαντασιώσεις.

Ο θεατής αμφιβάλει, αναρωτιέται και καλείται να αποφασίσει που να τους κατατάξει. Τα άτομα κινούνται σκηνικά σ’ ένα χώρο φιλικό προς τη Σάρα μάλλον, όπου διάφορα μικροαντικείμενα (περιοδικό, πλεχτό, σερβίτσια) καθένα με τη σειρά του εξυπηρετεί κάποιο σκοπό. Ενώ ο Ρίτσαρντ μπαινοβγαίνει σαν επισκέπτης, για να την καθυποτάξει ή για να του επιβληθεί.

Η δράση τους, δίχως να βλέπουμε κάποια πόρτα που δηλώνει το αδιέξοδο της σκέψης τους, εμποδίζεται να κινηθεί έξω από το σπίτι τους, κάτι που ενισχύει την έννοια της κτήσης. Η μόνη κοινή προσπάθεια διαφυγής είναι το παράθυρο, που τους επιβάλλει και το όριο με τον έξω κόσμο. Η περιορισμένη μουσική επιτείνει το αίσθημα της απομόνωσης και την ασφάλεια του σπιτιού, ενώ το λιτό και κομψό σκηνικό λειτουργεί ως καταφύγιο. Κοστούμια που ανασύρουν επιθυμίες και φωτισμοί που παίζουν με το χρόνο προσδιορίζοντας ή παρεμποδίζοντας την αναμέτρηση των προσώπων.

Η παράσταση, όπου συμβαίνει μια ανακύκλωση των ρόλων και το τέλος γίνεται μέση και αρχή, παρουσιάζει ενδιαφέρον.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Επιμέλεια Σκηνικού & Κωστουμιών – Φωτισμοί – Μουσικές Επιλογές: Μίνα Αδαμάκη
Επιμέλεια Κίνησης: Καλλιόπη Σίμου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Κλεάρχου
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Παίζουν: Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Ευτυχία Γιακουμή