Το έργο της Ζίνι Χάρις ανέβηκε στο Λονδίνο το 2016 με πρόθεση να θίξει την σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα. Ωστόσο δεν την προσεγγίζει «με λογική επικαιρότητας,» αλλά καταφεύγει μέσα από την υπαρξιακή αγωνία σ’ ένα δυστοπικό εγγύς μέλλον, με μια επιθυμία επιστροφής σε χαμένες αξίες.
Γράφει η Χαρά Κιούση
Τουλάχιστον έτσι εκλαμβάνω την αναφορά της συγγραφέως στην Αλεξάνδρεια με την ονομαστή της Βιβλιοθήκη και τον πολιτισμικό της χαρακτήρα. Αλληγορική επίσης η αναφορά στο Δαίμονα, που εδώ παρουσιάζεται ως πρόσωπο αμφιλεγόμενο, πανούργο και καταχθόνιο που προξενεί το φόβο. Καθώς το μόνο πράγμα που όντως έχει νόημα να φοβάται κανείς, είναι ο φόβος. «Πάνω σ’ αυτή την συλλογιστική βάση μάλλον η Ζίνι Χάρις προτρέπει «για μια ανάσα». Κάτι βέβαια που είναι δυσδιάκριτο στην απόδοση του έργου, του οποίου τα νοήματα εμβολίζονται ανάμεσα σε μια παρωδία και σ’ ένα αδύναμο δράμα. Μια παράσταση χωρίς ξεκάθαρη θεατρική ταυτότητα που η Ελένη Ράντου την έφερε στα γούστα της.
Η Άννα μια καταξιωμένη καθηγήτρια Οικονομικών Επιστημών, επιδιώκει να κατακτήσει μια θέση στην Αλεξάνδρεια. Στο Βερολίνο όπου διαμένει με την αδελφή της την Σόφι, γνωρίζει ένα βράδυ σ’ ένα μπαρ τον Φέλις. Μετά από μια θυελλώδη ερωτική νύχτα εκείνος της συστήνεται ως Δαίμων και την πιέσει να δεχτεί 45 Ευρώ ως αμοιβή για τις προσφερόμενες υπηρεσίες της. Εκείνη αρνείται θιγμένη και όταν εκείνος φεύγει διαπιστώνει πως την έχει σημαδέψει με ένα ακαθόριστο σημάδι. Από κείνη τη στιγμή η σκέψη, η δύναμη , η αποφασιστικότητά της κυριεύονται την γοητεία του Φέλις που της υπενθυμίζει πως έχει «μαύρο σπέρμα» και επιδιώκει να διαλύσει την θέλησή της. Εν τω μεταξύ αναχωρούν με την έγκυο τρυφερή και προστατευτική αδελφή της με τραίνο, έχοντας προορισμό την Αλεξάνδρεια. Τα σύνολα κλείνουν , η τράπεζα – δαίμων μπλοκάρει τον τραπεζικό τους λογαριασμό, η Σόφι αποβάλει και τότε η Άννα ευρισκόμενη σε πλήρη ένδεια -πραγματική και ψυχολογική- ξεπουλά την αξιοπρέπειά της και καταλήγουν να θαλασσοπνίγονται κάπου στη Μεσόγειο. Τότε ο Δαίμων ικανοποιημένος με τον ευτελισμό της την απελευθερώνει και κείνη «με μια ανάσα» κερδίζει την απολεσθείσα ζωή της.
Το έργο της Ζίνι Χάρις δεν το έχω διαβάσει, το γνώρισα μέσα από τη σκηνική πράξη και προβληματίζομαι για το τι επιπλέον μας προτείνει και η σκηνοθετική άποψη του Σταμάτη Φασουλή. Η παράσταση κουραστική με ασύνδετες τσιτωμένες σκηνές, (οι περισσότερες γύρω από την εκστασιασμένη ερωτικά Άννα, κάποιες ιδιαίτερα άκομψες και με κακό χιούμορ) κατέστησε πολύ «ζόρικη» την ανάσα.
Η Ελένη Ράντου ως Άννα παίζει με το γνωστό τηλεοπτικό της ύφος και με κάποια υπερβολή στην τελευταία δραματική σκηνή. Ο Αντώνης Καρυστινός χτίζει τον αμφιλεγόμενο ρόλο του Δαίμονα με υποκριτική απρέπεια, πανουργία, έπαρση υπερέχοντας επιτρέποντας εσκεμμένα κανόνες αμφιβολίας για το ποιόν του. Η Ελένη Ουζουνίδου – πολύ καλή ηθοποιός- διασώζει την παράσταση με τους ερμηνευτικούς της παλμούς. Σε ρόλο σουρεαλιστικό ως βιβλιοθηκάριος ο Ηλίας Μελέτης κτίζει κάποιες στιγμές γέλιου. Ο Γιώργος Ματζιάρης ως ελεγκτής και ο Κρις Ραντάνοφ στυγνός επιβήτορας σε προσφορά πελατειακού sex, σε μια σκηνή στο τέλος του έργου, επιτείνουν την γενικότερη ασφυξία των απρόβλεπτων συμβάντων. Γεωμετρικά και μουντά τα σκηνικά της Μαγιού Τρικεριώτη εξυπηρετούν πολυχρηστικά την παράσταση, δίχως προσωπικό στίγμα τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη. Όμορφη η μουσική της Ναλίσσα Γκρην και οι φωτιστικοί ρυθμοί του Σάκη Μπιρμπίλη, ειδικά στην τελευταία βαθιά ανάσα που επαναφέρει στη ζωή. Δηλωτικό του ότι καθένας επιτρέπει να θυματοποιηθεί, αλλά και να παίρνει αυτό που του ανήκει.Επίσης την συνειδησιακή του αλλαγή στην αιχμαλωσία των αναγκών και του τι είναι αποφασισμένος να κάνει για μια ζωή αξιοπρεπή.
Κατά την άποψή μου η Ζ, Χάρις στηλιτεύει επίσης την μη αξιοκρατική αξιολόγηση, ειδικότερα στον ακαδημαϊκό κύκλο και την γνώση που χάνεται χωρίς επιστροφή, σ’ ένα κόσμο που εκδίδεται στην τραγικότητα των ημερών μας.
Συντελεστές:
Απόδοση Κειμένου: Ελένη Ράντου
Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Μαγιού Τρικεριώτη
Βοηθός Σκηνογράφου: Δήμητρα Χίου
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Κίνηση: Χρήστος Παπαδόπουλος
Μουσική: Ναλίσσα Γκρήν
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Ματζιάρης
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Ελένη Ράντου, Ελένη Ουζουνίδου, Αντώνης Καρυστινός, Μελέτης Ηλίας, Κρίς Ραντάνοφ, Γιώργος Ματζιάρης.
Πρεμιέρα την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου στις 21.00
Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη (20.00), Παρασκευή και Σάββατο (21.00), Κυριακή (19.30).
* Την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η γενική δοκιμή της παράστασης στις 20.00 με γενική είσοδο 10 ευρώ.
Κρατήσεις εισιτηρίων στο ταμείο του θεάτρου 2103626596.
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Θέατρο Διάνα
Ιπποκράτους 7, Αθήνα
