Το Δεκέμβρη του 2009 μια ραδιοφωνική είδηση συντάραξε την Γαλλία. Ο 25χρονος Μίκαελ Μπλεζ από την Μαυρινίκα, συνελήφθη στο Carrefour της Λυών από τους σεκιουρητάδες της επιχείρησης και στη συνέχεια ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Αιτία ένα κουτάκι μπύρας που ο διψασμένος νέος πήρε και ήπιε δίχως να πληρώσει, από κάποιο ράφι.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Το νέο ευαισθητοποίησε και κινητοποίησε τον Λοράν Μοβινιέ που κατέθεσε τη δική του «λήθη» μέσα σε 60 σελίδες ρατσιστικής επίθεσης, απαξίωσης της ζωής, προσβολές της προσωπικής αξίας του ανθρώπου, αλλά και ό,τι τρυφερό τον διατρέχει με δύναμη ερωτική. Σε 60 σελίδες δίχως τελεία, μόνο με ανάσες δικές του, ο αναγνώστης θα ξεστομίσει τελικά συγκλονισμένος τα λόγια του εισαγγελέα, πως κανείς δεν σκοτώνει έναν άνθρωπο για κάτι τέτοιο.

Ένας ανώνυμος αφηγητής απευθύνεται στο μικρότερο αδελφό του νεκρού και με λόγο παρηγορητικό κι άλλοτε παραινετικό ή καθαρά πολιτικό μιλά για την αγριότητα του βίαιου κόσμου. Παράλληλα, μιλά για τις προσδοκίες του Μίκαελ, πως θα διορθωθεί «αυτή η μαλακισμένη ελπίδα», για τη νοσταλγία του ουρανού των παιδικών του χρόνων, την ερωτική του δίψα που έσβησε μ’ ένα κουτάκι μπύρας και μέσα σ’ αυτό και η ζωή του. Ο νεαρός πεθαίνει από μηχανική ασφυξία γιατί τον αποκαλούν «λούγκρα» οι τέσσερις άνδρες της ασφάλειας που επαρμένοι υποτιμούν το χρώμα του και με απίστευτη αγριότητα διαπράττουν, απολαμβάνοντάς το, έναν φόνο. Αλλά αυτή «η ηδονή που αισθάνθηκαν τους καθιστά ένοχους, κι όχι η ίδια η αδικία του θανάτου».

Ο Δ. Αγοράς, μ’ ένα μονόλογο στο ρόλο του αφηγητή, παρουσιάζει περίλυπος και καταβεβλημένος τον άδικο χαμό ενός αναίτιου θανάτου. Καταφέρνει ως ένα βαθμό να στρέψει την αλήθεια στη συνείδηση του θεατή, που γίνεται ένας από εκείνους που «συναίνεσαν, αδιαφόρησαν, απαξίωσαν σαδιστικά την ανθρώπινη ζωή» στα υπόγεια του καταστήματος. Ο θεατής-πολίτης είναι κείνος που απώλεσε την μνήμη του νοήματος της ζωής και ζει επιλεκτικά στη λήθη.

Η σκηνοθετική προσέγγιση δεν φώτισε καθόλου το σκηνικό «μπλαβί» κείμενο, το δίχως διαλόγους. Δεν έδωσε στον ηθοποιό τις αναγκαίες φωτεινές ανάσες και κατ’ επέκταση ούτε στους θεατές. Συναίσθημα που βάραινε από το επιταχυνόμενο σφυροκόπημα των χτύπων της καρδιάς, που κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να ελαφρύνει με μια ζεστή παραδοσιακή μουσική της Μαυριτανίας. Σε περιόδους ηθικής προπάντων κρίσης, όλοι μας επιθυμούμε μια κάποια λύτρωση, που θα μας οδηγήσει συνειδητά στην ανάληψη ευθύνης και στο τίμημα του πόνου.

Συντελεστές

Μονόλογος του Λοράν Μοβινιέ

Σκηνοθεσία: Δ. Κανέλλος

Παίζει ο Δημήτρης Αγοράς.

Πληροφορίες παράστασης

Vaul, Μελενίκου 26, Βοτανικός, 2130356472

Σάββατο 6 μ.μ. Κυριρακή 9 μ.μ.

Εισιτήριο: 10, 5 ευρώ