Παρακολουθώντας μια πολυπολιτισμική τριάδα φίλων από ένα υποβαθμισμένο προάστιο έξω από το Παρίσι, το «Μίσος»- La Haine, ο γαλλικός τίτλος της ταινίας- έριχνε φως στην αφανή ή και στιγματισμένη καθημερινή ζωή στα προάστια της Γαλλίας και ειδικά στην τεταμένες σχέσεις των πολιτών με την αστυνομία.
Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1995, σε μια σκοτεινή εποχή για τη σύγχρονη γαλλική ιστορία, εν μέσω μυστήριων εκρήξεων βομβών, έξαρσης αστυνομικής βίας και βίαιων διαδηλώσεων μέσα και γύρω από τη γαλλική πρωτεύουσα.
Είκοσι χρόνια αργότερα, ο σκηνοθέτης σκέφτεται να γυρίσει τη συνέχεια της ταινίας.
Ένας από τους τρεις πρωταγωνιστές, ο Saïd Taghmaoui, γεννημένος από Μαροκινούς γονείς σε ένα προάστιο βόρεια του Παρισιού, όμοιο με αυτό όπου εκτυλίσσεται η ταινία, περιγράφει την ταινία ως «μια κραυγή για βοήθεια».
«Συνέβη πολύ φυσιολογικά», λέει στο FRANCE 24. «Ήταν μια ταινία για νέους ανθρώπους, φτιαγμένη από νέους ανθρώπους. Δεν υπήρχε στρατηγική marketing άλλη από το να είναι η ταινία όσο δίκαιη και ειλικρινής ήταν δυνατόν».
Ο Mathieu Kassovitz, που βραβεύτηκε στις Κάννες για την ταινία αυτή, σκέφτεται τώρα να γυρίσει τη συνέχει του «Μίσους». Παρότι σε κάποια από τα προάστια του Παρισιού, συμπεριλαμβανομένου και αυτού στο οποίο εκτυλίσσεται η ταινία, η βία έχει περιοριστεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες, η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί σύμφωνα με τον κινηματογραφιστή Pierre Aïm, ο οποίος εστιάζει στον θρησκευτικό εξτρεμισμό.
«Το βάρος της θρησκείας παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο σήμερα», λέει. «Αν ψάχναμε τρεις 20χρονους σήμερα, η ζωή θα ήταν σίγουρα πιο δύσκολη γι’ αυτούς απ’ ό,τι πριν από 20 χρόνια. Βλέπουμε πολύ περισσότερους διαχωρισμούς σήμερα. Πιστεύω πως το sequel θα ήταν πιο πολύ μαύρο παρά άσπρο…».
