Το 1980, όταν πρωθυπουργός της Βρετανίας ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ, η βρετανική διπλωματία φοβόταν μήπως το Ισραήλ χρησιμοποιούσε ατομικό όπλο στη διαμάχη του με τους Άραβες γείτονές του.
Η συγκεκριμένη αποκάλυψη έρχεται από τα διαβαθμισμένα διπλωματικά τηλεγραφήματα της εποχής εκείνης, των οποίων το απόρρητο σταμάτησε.
Σε τηλεγραφήματα της 4ης Μαΐου 1980 της βρετανικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ αναφέρεται «η κατάσταση στην περιοχή επιδεινώνεται, συνοδεύεται σήμερα από ένα αίσθημα ότι το Ισραήλ απομονώνεται και αντιμετωπίζει δυσπιστία».
Επίσης αναφέρεται «αν στο Ισραήλ κινδυνέψουν να καταστραφούν, θα αντεπιτεθούν…Έτοιμοι θα είναι να χρησιμοποιήσουν ατομικό όπλο. Επειδή δυσχεραίνονται με τους μακρείς πολέμους, θα το χρησιμοποιήσουν στην αρχή του».
Στα ίδια τηλεγραφήματα φαίνεται ότι η Θάτσερ, πρωθυπουργός από το ’79, έβρισκε «πολύ εξοργιστική» τη διπλωματία των κυβερνήσεων κρατών της Μέσης Ανατολής.
Μάλιστα φέρεται να είχε εκμυστηρευθεί στο Γάλλο τότε πρόεδρο Βαλερί Ζισκάρ ντ Εστέν: «Δεν έχω δυσκολότερο συνομιλητή από τον Μεναχέμ Μπεγκίν (τον Ισραηλινό ομόλογό της)».
Ακόμη χαρακτήρισε ανόητη και μη πραγματιστική την ισραηλινή πολιτική των εποικισμών και φαίνεται πως η ίδια κώφευε όταν οι πολιτικοί σύμβουλοί της την παρότρυναν να θεωρεί και ως πολιτικό κίνημα την Οργάνωση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και όχι ως «τρομοκρατική οργάνωση». Στις συγκεκριμένες προτάσεις η ίδια η Θάτσερ είχε γράψει ιδιόχειρα στο περιθώριο του κειμένου ότι αυτή η ανάλυση «Δεν στέκει», «Είναι γεμάτη αντιφάσεις».
