Το Πάσχα είναι αραμαϊκής (πάσχα)-εβραϊκής (πέσαχ) προέλευσης λέξη, σημαίνει «Πέρασμα» κι αναφέρεται στην ιουδαϊκή γιορτή της Εξόδου, δηλ. του Περάσματος των διωκόμενων από τους Αιγυπτίους Εβραίων από την αφρικανική ακτή της Αιγύπτου στην ασιατική ακτή της Χερσονήσου του Σινά και την ελευθερία υπό την ηγεσία του Μωϋσή.
γράφει ο Δρ. Ευάγγελος Βενέτης*
Μετά την έλευση του Ιησού Χριστού το Πάσχα κατέστη παράλληλα και χριστιανική γιορτή με άλλη, πανανθρώπινη σημασία: το Πέρασμα του διωκόμενου από τον θάνατο Ανθρώπου στην Ελευθερία της Αθανασίας μέσω της Ανάστασης του Ιησού Χριστού.
Τον τελευταίο και πλέον αιώνα όμως βρίσκεται υπό διαμόρφωση κι ένα τρίτο Πάσχα πολιτικού κυρίως περιεχομένου με θρησκευτικές επίσης προεκτάσεις. Είναι το Πέρασμα των Παλαιστινίων από το καθεστώς κατοχής της γης τους από τους Βρετανούς (1917-1948) και το Τελ Αβίβ (1948 μέχρι τούδε) στην πολιτική τους ανεξαρτησία κι ελευθερία εν γένει.
Το Πάσχα αυτό δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί καθώς οι Παλαιστίνιοι, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, μάχονται ακόμη για την άρση της κατοχής των Παλαιστινιακών Εδαφών από το Τελ Αβίβ και την απόκτηση ενός Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους.
Σήμερα οι Παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα μάχονται υπέρ βωμών κι εστιών ενώ παράλληλα οι Παλαιστίνιοι Πρόσφυγες της Διασποράς μάχονται για την επιστροφή τους στην γη των προγόνων τους.
Φέτος τις ημέρες του Πάσχα για Εβραίους και Χριστιανούς και του Ραμαζανιού για τους Μουσουλμάνους τα Ιεροσόλυμα συνταράσσονται από την διένεξη Παλαιστινίων κι Εβραίων για την διατήρηση του ισλαμικού χαρακτήρα του Όρους του Ευγενούς Ιερού (Χαράμ αλ-Σαρίφ).
Η διένεξη είναι δυνατόν να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις παλαιστινιακής εξέγερσης (ιντιφάδα) έως και πολεμικής κρίσης σε σχέση με την βλητική ικανότητα της Χαμάς στην Γάζα που προβάλλει ως ο ουσιαστικός υπερασπιστής του Χαράμ αλ-Σαρίφ παρά την επίσημη ιδιότητα της Ιορδανίας ως τοποτηρητή του.
Τα γεγονότα απλώς επιβεβαιώνουν ότι σήμερα οι Παλαιστίνιοι συνεχίζουν την γεμάτη θυσίες πορεία τους προς την ελευθερία. Για τους Παλαιστίνιους η «απέναντι ακτή» είναι η απόκτηση Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους επί τη βάσει της Λύσης των Δύο Κρατών. Για τους Παλαιστινίους η πορεία τους προς την ελευθερία είναι ένας διαρκής αγώνας που δεν θα αργήσει να σημάνει το Πάσχα της Παλαιστίνης.
*Ο Δρ. Ευάγγελος Βενέτης είναι ειδικός σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής
