Το Δημοτικό Συμβούλιο της Μαδρίτης αυτή την εβδομάδα άλλαξε το όνομα μιας οδού σε συνοικία στα νότια της πρωτεύουσας της Ισπανίας και επανέφερε την προηγούμενη ονομασία της που συνδέεται μ’ ένα από τα πιο άγρια μακελειά που καταγράφηκαν στην περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου και που έγιναν σύμβολα της δικτατορίας του Φρανθίσκο Φράνκο.
Ο Δήμος της ισπανικής πρωτεύουσας υπό τον Χοσέ Λουίς Μαρτίνεθ-Αλμέιδα του Partido Popular, αφαίρεσε το όνομα Barco Sinaia (Μπάρκο Σινάια) και πλέον η οδός είναι γνωστή με το παλιό της όνομα: Crucero de Baleares (Κρουθέρο δε Μπαλεάρες). Το Crucero de Baleares ήταν ένα πολεμικό πλοίο που επιτέθηκε σε χιλιάδες ανυπεράσπιστους πολίτες καθώς έφευγαν από τη Μάλαγα έπειτα από την επίθεση των δυνάμεων του Φράνκο το 1937. Μάλιστα την Τρίτη (25/1) ο Δήμος της Μάλαγα απότισε φόρο τιμής στα θύματα για τα 85 χρόνια από την επίθεση.
Είναι η τελευταία αλλαγή σε όνομα οδού και επιστροφή σε προηγούμενη ονομασία της που σχετιζόταν με τη δικτατορία. Η προηγούμενη Δήμαρχος, η Μανουέλα Καρμένα, αριστερών πεποιθήσεων, άλλαξε τα ονόματα 52 οδών που θεωρούσε πως προσέβαλαν τη μνήμη των θυμάτων της δικτατορίας, υπό το νόμο «Ιστορικής Μνήμης» που έχει στόχο την αποφυγή της απολογίας του καθεστώτος. Η απόφαση προκάλεσε πολιτική κόντρα.
Η Καρμένα είχε αλλάξει το όνομα της οδού σε Barco Sinaia, ένα πλοίο που μετέφερε στο Μεξικό εκατοντάδες οικογένειες δημοκρατικών μετά από την ήττα τους το 1939 από τα στρατεύματα του Φράνκο.
Η Λουίσα Βεθίνο που ήταν μόλις τεσσάρων μηνών όταν ο πατέρας της την πήρε αγκαλιά κι άρχισαν να τρέχουν για να ξεφύγουν από το βομβαρδισμό της Μάλαγα, τόνισε στην ισπανική εφημερίδα «El Pais»: «Είμαι εξοργισμένη με την απόφαση. Δεν μπορώ να καταλάβω πως έπειτα από τόσα χρόνια αυτές οι ιδέες δεν έχουν βγει από τα μυαλά ορισμένων και μέχρι που προωθούνται από ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας». Πρόσθεσε πως η μητέρα της τής ανέφερε πως η επίθεση του Crucero de Baleares «ήταν μια απόλυτη σφαγή». Ήταν το ένα από τα τρία πλοία που άνοιξαν πυρ κατά πολιτών που είχαν τραπεί σε φυγή από τη Μάλαγα και προσπαθούσαν να φτάσουν στην Αλμερία. Υπολογίζεται πως 6.000 σκοτώθηκαν.
Το Δημοτικό Συμβούλιο ανέφερε πως απλά ήθελε να τιμήσει το πλήρωμα του πλοίου που βυθίστηκε από τις δημοκρατικές δυνάμεις το 1938 και έχασαν τη ζωή τους 765 ναύτες από τους 1.206 που αποτελούσαν το δυναμικό του.
