Το θεόρατο ξύλινο κτίριο που κατασκευάστηκε για να γίνει καζίνο/ξενοδοχείο στο νησί της Πριγκήπου, στην Κωνσταντινούπολη, κατασκευάστηκε το 1897. Αφού στη συνέχεια μετατράπηκε σε ορφανοτροφείο το 1964 έκλεισε από τις τουρκικές Αρχές και αφαιρέθηκε ο τίτλος ιδιοκτησίας του Πατριαρχείου την περίοδο 1999-2005.
Το 1964 που έκλεισε το ορφανοτροφείο ο ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης συνάντησε πολλά προβλήματα. Μαζί με το ορφανοτροφείο σταμάτησε και η λειτουργία του παρακείμενου δημοτικού σχολείου και την ίδια περίοδο συνέβη η περίφημη απέλαση 12.000 Ελλήνων της Πόλης.
Το Πρωτοδικείο της Πριγκήπου όμως έλαβε την απόφαση περί επιστροφής του κτιρίου στο Πατριαρχείο. Αυτό επιτεύχθηκε αφότου η Τουρκία καταδικάστηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την αφαίρεση του τίτλου.
Σύμφωνα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη το κτίριο θα επισκευαστεί και θα λειτουργήσει ως διεθνές οικολογικό κέντρο. Η δικηγόρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Κεζμάν Χατεμί, προχτές δήλωσε ότι «είναι λυπηρό το γεγονός ότι ζητήματα που θα έπρεπε να λύσουμε εμείς, λύνονται μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
