Δικαιοσύνη για τους επιζώντες που εξακολουθούν να υποφέρουν, 30 χρόνια μετά την τραγωδία, ζήτησαν σήμερα εκατοντάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκανέξω από το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο που προκάλεσε το φονικότερο βιομηχανικό δυστύχημα του κόσμου στην πόλη Μποπάλ της Ινδίας.
Ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες, κάποιοι από τους οποίους τραυματίστηκαν από τη διαρροή τοξικού αερίου, μαζί με ακτιβιστές, υποστηρικτές τους καθώς και παιδιά, πολλά από τα οποία έχουν γεννηθεί με σωματικές και διανοητικές αναπηρίες, κρατούσαν πανό και φώναζαν «Θέλουμε δικαιοσύνη!».
Τη νύχτα της 2ας προς 3η Δεκεμβρίου 1984 περίπου 40 τόνοι ισοκυανικού μεθυλίου διέρρευσαν από εργοστάσιο εντομοκτόνων της Union Carbide στο Μποπάλ, πρωτεύουσα της κρατιδίου Μάντια Πραντές της κεντρικής Ινδίας, και μεταφέρθηκαν με τον αέρα στις γύρω παραγκουπόλεις.
Η ινδική κυβέρνηση έχει καταγράψει 5.295 θανάτους από το δυστύχημα. Ακτιβιστές όμως υπολογίζουν σε 25.000 τους θανάτους από τη διαρροή έκτοτε.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις της τραγωδίας αυτής συνεχίζονται για τους κατοίκους των περιοχών γύρω από το εργοστάσιο, αρκετοί από τους οποίους γέννησαν παιδιά με δυσπλασίες. Εξάλλου πολλοί από αυτούς υποφέρουν από καρκίνο, τύφλωση, αναπνευστικά προβλήματα και διαταραχές στο ανοσοποιητικό και το νευρολογικό τους σύστημα, ενώ λαμβάνουν μηδαμινή βοήθεια.
Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ακριβώς, αλλά στις κατοικημένες περιοχές κοντά στον τόπο της καταστροφής πολλές οικογένειες απέκτησαν, μετά το 1984, παιδιά που πέθαναν πρόωρα ή έπασχαν από σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η κυβέρνηση ουδέποτε συνέδεσε τα περιστατικά αυτά με τη βιομηχανική καταστροφή, μια απόφαση η οποία ωστόσο θα είχε σημαντικά οφέλη για τα θύματα, που μέχρι σήμερα έχουν λάβει την ελάχιστη αποζημίωση.
Ακτιβιστές κατηγορούν την ινδική και την αμερικανική κυβέρνηση, αλλά και την εταιρεία Dow Chemical Company, η οποία είχε εξαγοράσει τη Union Carbide, ότι δεν κάνουν αρκετά για να υποστηρίξουν τα θύματα της τραγωδίας αυτής.
Επιθυμούν να αποζημιωθούν τα θύματα και να απομακρυνθούν οι χιλιάδες τόνοι τοξικών αποβλήτων γύρω από το εργοστάσιο, τα οποία έχουν απορροφηθεί από το έδαφος και σύμφωνα με τους ακτιβιστές έχουν μολύνει το νερό 50.000 ανθρώπων.
Η Dow Chemical αποποιείται κάθε ευθύνη, λέγοντας ότι αγόρασε το εργοστάσιο μία δεκαετία αφού η Union Carbide πλήρωσε αποζημίωση στην ινδική κυβέρνηση ύψους 470 εκατομμυρίων δολαρίων.
Όμως οι ακτιβιστές επιμένουν ότι το ποσό αυτό είναι ισχνό σε σχέση με το μέγεθος της τραγωδίες και έχουν ξεκινήσει αρκετές αιτήσεις για να φέρουν τη Dow Chemical προ των ευθυνών της.
Η ινδική κυβέρνηση από την πλευρά της αρνείται ότι έχει παραμελήσει τα θύματα, επισημαίνοντας ότι το Ανώτατο Δικαστήριο ορίζει ποιοι δικαιούνται αποζημίωση και δωρεάν περίθαλψη, αφού έχει λάβει έναν κατάλογο με τους ανθρώπους που έχουν επηρεαστεί από τη διαρροή.
Η κυβέρνηση του κρατιδίου Μάντια Πραντές έκανε σήμερα μια προσευχή για να σηματοδοτήσει τα 30 χρόνια από την τραγωδία, ενώ το ομοσπονδιακό ινδικό κοινοβούλιο τήρησε δύο λεπτά σιγής για τα θύματα.
