Με το βραβείο Ειρήνης της Σεούλ, μια διάκριση που συνοδεύεται από ποσό 200.000 δολαρίων, τιμήθηκε σήμερα η Άνγκελα Μέρκελ γιατί αναγνώρισε τη «διαρκή ευθύνη» της Γερμανίας για τα ναζιστικά εγκλήματα.

Η γερμανίδα καγκελάριος είναι το 12ο τιμώμενο πρόσωπο με το βραβείο αυτό, το οποίο καθιερώθηκε το 1990 και έχει επίσης απονεμηθεί στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν, τον πρώην πρόεδρο της Τσεχίας και διαφωνούντα Βάτσλαβ Χάβελ, τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα.

Σύμφωνα με την επιτροπή του βραβείου, η Μέρκελ εργάστηκε υπέρ «της παγκόσμιας συνείδησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ζητώντας συγγνώμη και αναλαμβάνοντας την ευθύνη των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στη διάρκεια του πολέμου».

Μίλησε επίσης για την ευθύνη της Γερμανίας στο Ολοκαύτωμα τα τελευταία χρόνια. «Η μάχη κατά του αντισημιτισμού είναι καθήκον μας», δήλωνε πριν από μόλις δύο ημέρες σε ομιλία της μπροστά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου, στο κέντρο της γερμανικής πρωτεύουσας και μερικές εκατοντάδες μέτρα από το μνημείο του Ολοκαυτώματος, σχεδόν 70 χρόνια μετά την πτώση του 3ου Ράιχ.

«Έστειλε μηνύματα με τα οποία καλεί τα κράτη που αρνούνται τα εγκλήματα πολέμου του παρελθόντος και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας να αλλάξουν στάση», σύμφωνα με την επιτροπή του βραβείου.

Η επιτροπή αναφέρεται με τον τρόπο αυτόν εμμέσως την Ιαπωνία, την οποία η Νότια Κορέα επικρίνει ότι δεν επέδειξε την πρέπουσα μεταμέλεια για τις ωμότητες της ιαπωνικής κατοχής της κορεατικής χερσονήσου μεταξύ 1910 και 1945.
Οι σχέσεις της Ιαπωνίας με τη Νότια Κορέα είναι πολύ κακές κυρίως εξαιτίας του θέματος της σεξουαλικής σκλαβιάς στην οποία πολλές Ασιάτισσες είχαν εξαναγκασθεί από τα ιαπωνικά αυτοκρατορικά στρατεύματα. ‘Ηταν οι «γυναίκες ανακούφισης», όπως αποκαλούνταν στην Ιαπωνία τα θύματα, συχνά ανήλικες, της σεξουαλικής σκλαβιάς που οργανώθηκε μαζικά στην Ασία από και για τον στρατό και το ναυτικό της Ιαπωνίας κυρίως κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Σεούλ εκτιμά ότι αφού ζήτησε επίσημη συγνώμη το 1993 για αυτές τις «γυναίκες ανακούφισης», το Τόκιο προέβη σε διφορούμενες δηλώσεις. Οι περισσότεροι ιστορικοί υπολογίζουν σε 200.000 τον αριθμό των «γυναικών ανακούφισης» από την Κορέα, την Κίνα, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες και την Ταϊβάν που εξαναγκάσθηκαν να κλειστούν στα πορνεία του ιαπωνικού αυτοκρατορικού στρατού.