Ο Φρανκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ -ή ο FDR, όπως είναι ευρέως γνωστός- ήταν ένας από τους πιο αγαπημένους και επιδραστικούς προέδρους στην αμερικανική ιστορία. Στο τιμόνι της χώρας κατά την διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αναφέρεται συχνά ως ο άνθρωπος που αποκατέστησε την ελπίδα σε ένα φλεγόμενο έθνος και ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή του, διατηρώντας παράλληλα τα μοναδικά χαρίσματα της αισιοδοξίας και της αποφασιστικότητάς του.
Παρά το γεγονός ότι είχε πληγεί από την πολιομυελίτιδα, μια ασθένεια που του προκάλεσε αναπηρία σε μεγάλο βαθμό αόρατη στις φωτογραφίες, αλλά και στη ειδησεογραφία της εποχής αναφορικά με την πολιτική και την προεδρία του, η ελπίδα ήταν ένα στοιχείο που τον χαρακτήριζε πάντα.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλά πράγματα για τον Ρούσβελτ που μέχρι σήμερα παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό, και αφορούν κυρίως την προσωπική του ζωή. Το γεγονός ότι ήταν ασθενής της πολιομυελίτιδας, δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο σε οποιαδήποτε θέληση ή στόχο του. Μάλιστα, πολλές ήταν οι φορές που χρησιμοποίησε την ασθένειά του ως πλεονέκτημα και όχι ως μειονέκτημα. Μία από αυτές ήταν και η φορά που είχε μια λαμπρή έμπνευση για τον σχεδιασμό ενός «ραμμένου στα μέτρα του» αυτοκινήτου.
Κατά την περίοδο της ανάρρωσής του στο Warm Springs Georgia, είχε την λαμπρή ιδέα να σχεδιάσει ένα αυτοκίνητο το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιεί και ο ίδιος. Πώς θα γινόταν αυτό, ενώ από τη μέση και κάτω η παράλυση είχε ήδη κάνει την εμφάνισή της λόγω της ασθένειάς του; Δεν θα ήταν απαραίτητα να χρησιμοποιήσει τα πόδια του.
Ανέπτυξε, λοιπόν, ένα μηχανισμό με τον οποίο θα μπορούσε να κυκλοφορεί και μόνος του -όσο εφικτό ήταν αυτό για έναν πρόεδρο των ΗΠΑ- ο οποίος του έδινε την δυνατότητα να οδηγήσει χωρίς να χρησιμοποιεί τα πόδια του. Από τα πιο χαρακτηριστικά, μάλιστα, σημεία του αυτοκινήτου και ένα τασάκι για τα τσιγάρα του, που αποτέλεσε πραγματική επανάσταση για την εποχή, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο μηχανισμός του αυτοκινήτου.
