Τα όσα έζησε ενώ έχει προσβληθεί από κορονοϊό κατήγγειλε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ένας Έλληνας ο οποίος ζει στη Σουηδία. Περιγράφοντας πως τον άφησαν να περιμένει για ώρα μέσα στο κρύο δήλωσε πως την εξέταση δεν του την έκανε κάποιος γιατρός αλλά έβαλαν την ίδια του την σύντροφο.

Πρόκειται για τον Αλέξανδρο Στολτίδη που είχε κάνει γνωστά τα όσα πέρασε μέσω ανάρτησής του στο Facebook.

Μιλώντας στο Open επιβεβαίωσε τα όσα είχε γράψει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook λέγοντας:

«Όταν φτάσαμε έξω από την πόρτα του νοσοκομείου, μου είπαν κατέβα και κατέβηκα σχεδόν τρικλίζοντας, να πω την αλήθεια. Ήμουν πάρα πολύ αδύναμος. Είχα κοντά στις 11 ημέρες να φάω».

«Μου είπαν θα περιμένεις έξω από την πόρτα και θα ‘ρθουνε να σε παραλάβουν. Δεν ήρθαν ποτέ. Αυτή που ήταν ήρθε η σύντροφός μου, η οποία είχε πάρει ένα ταξί. Μ΄αφήσανε να εκτεθώ εκεί έξω όλο αυτό τον χρόνο. Κι αφού πήγαμε λοιπόν περπατώντας σιγά σιγά εκεί στην τέντα, εκεί μας είπαν ότι θα πρέπει να περιμένουμε τη σειρά μας» σημείωσε.

«Ξέρετε που έγινε η εξέταση CRP; Έξω από την τέντα στον δρόμο. Και ξέρετε ποιος την έκανε; Η σύντροφός μου. Αυτή μου τρύπησε το δάχτυλο» σημείωσε.

Παράλληλα όπως τόνισε ρώτησε τους γιατρούς «γιατί δεν έχετε ετοιμάσει κάτι για αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται εδώ πέρα; Να είναι κάπου να υπάρχει μια ζεστασιά, όχι έξω στο κρύο, στη Σουηδία είμαστε» καθώς το θερμόμετρο έδειχνε μόλις 3 βαθμούς Κελσίου. «Η απάντηση ήταν ότι έχετε δίκιο, το φτιάχνουμε τώρα» είπε και πρόσθεσε πως είπε στο άτομο του με το οποίο συνομίλησε «εδώ και δύο μήνες περίπου μήνες έχει μυρίσει θάνατο όλη η Ευρώπη».

Όπως δήλωσε έχει ήδη αποστείλει σχετική αποστολή στο σουηδικό κράτος χωρίς όμως να περιμένει πως θα λάβει απάντηση.

Δείτε το βίντεο:

Στην ανάρτησή του στο Facebook είχε γράψει προ λίγων ημερών:

«Να είμαι λοιπόν πάλι έξω. Όχι από το νοσοκομείο. Από το σπίτι μου. Δεν είμαι καν ένα καταγεγραμμένο επίσημα περιστατικό για το Σουηδικό κράτος. Είμαι ένας από τους ανώνυμους πάσχοντες που είτε επιβιώνουν είτε πεθαίνουν αβοήθητοι στο σπίτι τους. Δύο εβδομάδες μάχη με τον κορονοϊό. Υψηλός πυρετός, βήχας, πόνοι στο σώμα, σπασμοί. 14 μέρες συνεχούς αγωνίας.

Δίπλα η Karin σε κάθε δύσκολη στιγμή μου. Κρατούσε το χέρι μου και αποκοιμόταν δίπλα μου. Δύο εβδομάδες που έφτασαν ώστε όποια αγάπη και θαυμασμό είχα για το Σουηδικό κράτος να την εκμηδενίσουν.

Μία χώρα που είναι τυλιγμένη με τον μύθο του κράτους που μάχεται ανά το κόσμο για τις ανθρώπινες αξίες καταδικάζει σε θάνατο οτιδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην οικονομική του ανάπτυξη.

Αυτό που μου έκαναν οι υπάλληλοι αυτού του κράτος, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό τους, όταν ζήτησα την βοήθεια τους την 11η μέρα εύχομαι να μην το πάθει άλλος άνθρωπος αλλά εύχομαι οι ίδιοι να ζήσουν τα χειρότερα και να ψοφήσουν σαν αδέσποτα σκυλιά στον δρόμο όπως κόντεψα εγώ όταν με ξεφόρτωσαν στον δρόμο έξω από την κλειδωμένη πόρτα των επειγόντων περιστατικών με 39.5 πυρετό και μια υπόσχεση ότι έρχονται να με πάρουν μέσα.

Ποτέ δεν ήρθαν και παρέμεινα 45 λεπτά στο έλεος του κρύου ανέμου. Είχα για αυτούς την Πανώλη του Μεσαίωνα. Είχα όμως λάδι ακόμα στο καντήλι μου. Καθίκια. Δεν θέλω να κάνω τον γενναίο όμως η αλήθεια είναι ότι μετά από αρκετές εμπύρετες ημέρες δεν φοβόμουν για την ζωή μου.

Τακτοποίησα τις οικονομικές μου υποχρεώσεις, μετέφερα τα χρήματα σε μέλη της οικογένειας μου ώστε αν δεν υπάρξει καλή έκβαση να μην έχουν άλλα στο κεφάλι τους. Έδινα τον αγώνα μου και ότι προκύψει.. Μια φορά μόνο έβαλα τα κλάματα.

Όταν η σύντροφος μου μου είπε για έναν 35χρονο πατέρα τριών παιδιών όπου πήγε το ασθενοφόρο στο σπίτι το οποίο μάλιστα κάλεσε η σύζυγός του για δεύτερη φορά και τους είπαν ότι δεν θα τον παν στο νοσοκομείο γιατί δεν είναι γέρος και είναι δυνατός και θα τα καταφέρει. Την άλλη μέρα πέθανε.

Για αυτόν τον άνθρωπο έκλαψα. Όχι για μένα. Για εμένα δάκρυ δεν έχυσα. Η σύντροφος μου ναι. Εγώ όχι. Οργή ένιωθα και νιώθω όλο αυτόν τον καιρό. Όχι φόβο. Οργή διότι το ανεπτυγμένο κατά τα άλλα αυτό κράτος με την προσδοκία της ολοένα και μεγαλύτερης ανάπτυξης έχει χάσει αυτό που ονομάζεται ανθρωπισμός και υπερισχύει η βαρβαρότητα που συντροφεύουν τα οικονομικά διαγράμματα».