Η παιδική πορνεία είναι ένα σοκαριστικό φαινόμενο. Στην Ινδονησία είναι πλέον σύνηθες παιδιά 11 ετών να εκδίδονται από προαγωγούς που είναι επίσης παιδιά, λίγο μεγαλύτερά τους! Από την αρχή του 2013 έχουν συλληφθεί στη χώρα 21 κορίτσια ηλικίας 14 έως 16 ετών που έκαναν ακριβώς αυτή τη «δουλειά»: ήταν προαγωγοί.

Πολλοί έφηβοι ελκύονται από τον κόσμο του αγοραίου έρωτα είτε λόγω χρημάτων είτε λόγω εθισμού σε ναρκωτικά.

Η 17χρονη Chimoy μπήκε στη βιομηχανία του σεξ στα 14 της. Όλα άρχισαν όταν η αδελφή ενός φίλου της τής πρότεινε να κάνει σεξ για χρήματα, αλλά εκείνη βρήκε ένα άλλο κορίτσι να κάνει τη δουλειά. Η «επιχείρησή» της γιγαντώθηκε και περιλάμβανε αυτοκίνητο, σπίτι και περίπου τριάντα «κορίτσια» που της έδιναν περίπου 2.000 ευρώ το μήνα- μια μικρή περιουσία σε μια τόσο φτωχή χώρα.

«Τα λεφτά ήταν πολλά για να μπορέσω να αντισταθώ, ήμουν περήφανη που έβγαζα τα δικά μου λεφτά», λέει η Chimoy στη Daily Mail που δηλώνει προαγωγός.

Τα παιδιά χρησιμοποιούσαν τα social media και sms για να κλείσουν πελάτες, πολύ μακριά από την εικόνα των εκδιδόμενων γυναικών με μίνι και τακούνια που περιμένουν σε σκοτεινά δρομάκια.

«Το πιο αρρωστημένο είναι πως βλέπεις 11χρονα και 12χρονα να υιοθετούν αυτές τις πρακτικές», λέει η Leonarda Kling της οργάνωσης Terre des Hommes Netherlands με έδρα τη Τζακάρτα, που ασχολείται με θέματα trafficking.

Πρόσφατα στην πόλη Surabaya συνελήφθη μια 15χρονη που συνόδευε τρεις έφηβες σε ένα ξενοδοχείο, όπου είχαν ραντεβού με πελάτες. Σύμφωνα με την αστυνομία το κορίτσι είχε στη «δούλεψή» του δέκα πόρνες, μεταξύ τους συμμαθήτριές της, φίλες της στο Facebook, ακόμα και τη μεγαλύτερη αδελφή της! Για κάθε κλήση λάμβανε από 35 έως 105 ευρώ. Ήταν μάλιστα πολύ υπεύθυνη με τη δουλειά της γιατί πρώτα συναντούσε τους πελάτες σε εμπορικά κέντρα και εστιατόρια για να τους «τσεκάρει». «Εργαζόταν σαν επαγγελματίας», τόνισε εκπρόσωπος της αστυνομίας.

Το trafficking και ο σεξοτουρισμός δεν είναι κάτι καινούριο σε αυτή τη χώρα των 240 εκατομμυρίων. Σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας του ΟΗΕ κάθε χρόνο 40.000 έως 70.000 παιδιά πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης στην Ινδονησία.

Η κακοποίηση προέρχεται πολλές φορές από ενήλικους αλλά παίζουν επίσης ρόλο η φτώχια και ο καταναλωτισμός.

Για ένα smartphone οδηγήθηκε στην πορνεία ο Daus σε ηλικία 14 ετών. Άρχισε ξαφνικά να βγάζει από 290 έως 350 ευρώ το μήνα για να κάνει σεξ με τρεις γυναίκες ηλικίας 30-40 ετών.  «Δεν ήθελα να το κάνω αλλά έπρεπε να έχω BlackBerry», λέει, «αν δεν έχεις BlackBerry νιώθεις πως δεν είσαι τίποτα, σε αγνοούν οι ίδιοι σου οι φίλοι».

Σύμφωνα με την οργάνωση Yayasan Bahtera με έδρα την Bandung, το μεγαλύτερο ζήτημα είναι τα προβλήματα των παιδιών αυτών στο σπίτι τους, η παραμέληση και η κακοποίηση.

Πολλά κορίτσια καταλήγουν στο δρόμο και «ενώνονται» με άλλα κορίτσια που έχουν τα ίδια προβλήματα. Πολλές φορές νοικιάζουν ένα μικρό διαμέρισμα και μια εξ αυτών γίνεται η προαγωγός.

«Απλά ψάχνουν αυτό που δεν τους δίνει η οικογένειά τους» , λέει εκπρόσωπος της οργάνωσης, «προσοχή. Γι’ αυτό φτιάχνουν τις δικές τους ‘οικογένειες’».

Η Chimoy ήταν μοναχοπαίδι και ζούσε με τη μαμά της. Ο μπαμπάς της πάντα έλειπε γιατί είχε να φροντίσει άλλες τέσσερις συζύγους.

Θυμάται με περηφάνια πως ήταν πάντα στις καλύτερες μαθήτριες, με κλίση στις επιχειρήσεις και τη μαγειρική. Είχε κάποτε ανοίξει κι ένα μικρό μαγαζί που πουλούσε παραδοσιακά κράκερ.

Στην 6η τάξη ήδη έπινε και τρία χρόνια μετά έκανε τακτικά χρήση ναρκωτικών. Τότε άφησε και το σχολείο για να ασχοληθεί με την «επιχείρησή» της.

Έμεινε έγκυος και γέννησε την πρώτη της κόρη στα 15, στα 16 είχε κι άλλο ένα παιδί.

Καθώς το χρήμα έρεε, μεγάλωνε και η εξάρτησή της από την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη. «Άνθιζε» όμως και η δουλειά της. «Κάποτε», λέει, «ένας πελάτης πλήρωσε 1400 ευρώ, ένα BlackBerry και μία μοτοσικλέτα για την παρθενιά ενός κοριτσιού». Η ίδια έβγαλε από τη συμφωνία αυτή 350 ευρώ.