Οι καλά γνωρίζοντες το Κάιρο που μόνον του έχει πληθυσμό 20 εκατομμυρίων κι η ηχητική ατμόσφαιρά του κλάξον, φωνών από μεγάφωνο, προτροπών των πλανόδιων πωλητών, έχουν μείνει έκπληκτοι. Τώρα, όταν ξεκινά να ισχύει η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», κάθε βράδυ, η αιγυπτιακή πρωτεύουσα βυθίζεται στη σιωπή.

Τότε, στη διάρκεια της νύκτας, οι διαβάτες, δηλαδή οι απερίσκεπτοι ή οι -λίγοι- εξουσιοδοτημένοι να κυκλοφορούν, σταματώνται –συχνά-πυκνά– για να ελεγχθούν.

Πληρώματα τεθωρακισμένων και περίπολοι ελέγχουν προσεκτικά τα στοιχεία στα δελτία της ταυτότητας, ερευνούν στο εσωτερικό φορητών συσκευών φύλαξης τιμαλφών, ενώ, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ, στις γειτονιές έχουν συγκροτηθεί περίπολοι από υπερβάλλοντες σε ζήλο νέους, που θέλουν να εντοπίσουν κάποιο μέλος της Αδελφότητας των Μουσουλμάνων, που αψηφά τις διαταγές και κυκλοφορεί.

Η Αίγυπτος, των Φαραώ, των χορευτριών του χορού της κοιλιάς, εγκαταλειμμένη για μήνες τώρα από τους τουρίστες της διάγει, σήμερα, την πέμπτη διαδοχική μέρα που η νυκτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας έχει τεθεί σε ισχύ -με απόφαση των ενόπλων δυνάμεων, που ανέτρεψαν προ περίπου 45 ημερών τον ισλαμιστή εκλεγμένο πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι.

Ο φόβος…ερήμωσε τα φωνακλάδικα καφενεία, τους δρόμους όπου αντηχούσαν οι νεανικές ομι
λίες, αλλά και τους παράδρομους του Καΐρου όπου σε μικρές ομάδες οι ηλικιωμένοι έπαιζαν χαρτιά.

Υπάρχει εντολή να ανοίγουν πυρ τα σώματα ασφάλειας στους διαδηλωτές που επιδεικνύουν εχθρότητα, τουλάχιστον 750 άνθρωποι αυτές τις μέρες έχασαν την ζωή τους, στη συντριπτική πλειοψηφία φίλα προσκείμενοι στον Μόρσι, αυτό το τετραήμερο, ένα από τα πλέον δραματικά της αιγυπτιακής σύγχρονης Ιστορίας.

Τη νύκτα, στις φωτισμένες τουριστικές παραλίες βλέπει κανένας τώρα μόνον γάτες ανάμεσα σε σορούς σκουπιδιών.

Οι κάτοικοι του Καΐρου, που λάτρευαν τα ψώνια μέχρι νωρίς το βράδυ και ακόμα να γευματίζουν με παρέα στα κοσμοσύχναστα εστιατόρια, συχνά στις όχθες του Νείλου, άλλαξαν πλέον συνήθειες : τώρα ψωνίζουν μόνον την ημέρα, ενώ οι λαϊκοί χοροί έγιναν και αυτοί ημερήσιοι.

Ταξιτζήδες και έμποροι ανησυχούν για την κατρακύλα της κερδοφορίας τους. «Δεν βγάζω ούτε το ποσό μού χρειάζεται για την βενζίνη του οχήματος, ούτε καν αυτό που θα μού επιτρέψει να αγοράσω μια σωστή φρατζόλα», εκμυστηρεύεται ο 43χρονος οδηγός ταξί Αμρ.

Ακόμα και τα φαρμακεία δεν μπορεί να διανυκτερεύουν πλέον στον αριθμό που είχε διαμορφωθεί πριν από τις μαζικές κινητοποιήσεις, που στην εξέλιξή τους έφεραν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης.