Η Sarah Li Cain είναι μια εκπαιδευτικός από τον Καναδά που εγκατέλειψε την πατρίδα της για να διδάξει σε διεθνές ιδιωτικό σχολείο της Χώρας του Δράκου.
Οχτώ χρόνια μετά, είναι σε θέση να μοιραστεί τη σοφία που αποκόμισε από την επαφή με τις οικογένειες εκεί και όσα είναι διατεθειμένες να κάνουν για τα παιδιά τους.
Οι περισσότερες οικογένειες που γνώρισε ανήκουν σε υψηλές εισοδηματικές τάξεις, μας λέει, και σκοπεύουν να στείλουν τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό.
Δύο είναι τα πράγματα που της έχουν κάνει εντύπωση από την κινεζική κουλτούρα και τον τρόπο με τον οποίο νοιάζονται για τα παιδιά τους.
Οι γονείς θα κάνουν τα πάντα για την άρτια μόρφωση των παιδιών τους
«Οι γονείς στην Κίνα, με βάση το εισόδημά τους, θα πληρώσουν πολλά για την εκπαίδευση των παιδιών τους», λέει χαρακτηριστικά. Κι αυτό γιατί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα λέει πως όσο καλύτερη μόρφωση λάβει ένα παιδί, τόσο περισσότερο θα είναι σε θέση να προσέξει τους γονείς του όταν γεράσουν.
Η έμφαση που δίνουν οι οικογένειες έχει πράγματι να κάνει με το σχολείο, δαπανώντας ακόμα και ποσά που δεν έχουν (με δάνειο) για ιδιωτικά σχολεία που παρέχουν αγγλικά στα παιδιά.
Οι οικογένειες δεν λογαριάζουν έξοδα για να πάρουν κεφάλι τα παιδιά τους
«Παρά το γεγονός ότι θεωρούμε την Κίνα ως ακραία αναπτυσσόμενη χώρα, πολλοί κάτοικοι μικρών πόλεων και αγροτικών περιοχών παλεύουν να τα καταφέρουν», λέει η Cain.
Όλοι τους όμως είναι διατεθειμένοι να φτάσουν πολύ μακριά για τα παιδιά τους, όπως ακριβώς κάνουν και οι πλουσιότεροι πολίτες. Έστω κι αν σημαίνει εσωτερική μετανάστευση, βλέποντάς τα σπανίως.
Τα περισσότερα τέτοια παιδιά, μας λέει, μεγαλώνουν με τους παππούδες τους, καθώς οι γονείς λείπουν για να μπορούν να τα στείλουν σε καλύτερα σχολεία…
