Δύο στα τρία παιδιά στις Φιλιππίνες που κακοποιούνται σεξουαλικά και η αποτρόπαια πράξη μεταδίδεται online πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους γονείς τους ή άλλο μέλος της οικογένειάς τους, σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC με στοιχεία από την οργάνωση International Justice Mission.
Μάλιστα μεγάλο μέρος αυτής της βιομηχανίας τροφοδοτείται από Δυτικούς, οι οποίοι πληρώνουν ενήλικους Φιλιππινέζους για να γυρίσουν τα βίντεο, πολλοί από τους οποίους λένε πως χρειάζονται τα χρήματα αυτά για να επιβιώσουν.
Μεταξύ των θυμάτων είναι βρέφη ακόμα και έξι μηνών, σύμφωνα με τα ανατριχιαστικά στοιχεία της οργάνωσης, ενώ η κυβέρνηση της χώρας λέει πως εργάζεται για να αντιμετωπίσει το ζήτημα της κακοποίησης.
Πολλοί από τους ανθρώπους που αγοράζουν τα βίντεο αυτά ζητούν συγκεκριμένα πράγματα που θέλουν να γίνονται στα παιδιά, και το κάθε βίντεο είτε μεταδίδεται με live streaming είτε ανεβαίνει online από τον δράστη της κακοποίησης. Οι αγοραστές κάθονται στο σπίτι τους και παρακολουθούν.
Οι ύποπτες υποθέσεις online σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών σε όλο τον κόσμο έχουν εκτοξευτεί από περίπου 100.000 πριν από πέντε χρόνια σε πάνω από 18 εκατομμύρια πέρσι, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Κέντρου για τα αγνοούμενα παιδιά και τα παιδιά θύματα εκμετάλλευσης.
Οι Φιλιππίνες πιστεύεται πως βρίσκονται στο επίκεντρο του προβλήματος. Όπως λέει στο BBC η έφηβη Jhona, η ίδια και μία φίλη της ήταν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ως παιδιά, από τη μητέρα της φίλης της. «Μια μέρα, η φίλη μου κι εγώ κάναμε μπάνιο μαζί και μετά ντυνόμασταν. Η μητέρα της ήταν στο δωμάτιο μαζί μας, νόμιζα πως κοιτούσε στο Facebook αλλά συνειδητοποιήσαμε πως ακούγαμε των ήχο της φωτογραφικής μηχανής. Άρχισα να νιώθω άβολα. Η φίλη μου ρώτησε τη μητέρα της γιατί βγάζει φωτογραφίες, εκείνη είπε πως δεν είναι τίποτα» αφηγείται. Αργότερα έμαθε από την αστυνομία πως οι φωτογραφίες είχαν πουληθεί online και είχαν σταλεί σε πελάτες σε άλλες χώρες.
Η οργάνωση International Justice Mission, που συνεργάζεται με υπηρεσίες όπως το FBI και τη Μονάδα Αντιμετώπισης Εγκλήματος του Ηνωμένου Βασιλείου, έχει βοηθήσει στη διάσωση τουλάχιστον 500 παιδιών από τις Φιλιππίνες. Συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις της αστυνομίας την τελευταία πενταετία, συνολικά περίπου 150, και στο 69% των περιπτώσεων οι δράστες της κακοποίησης ήταν είτε οι γονείς του παιδιού – θύματος είτε άλλος συγγενής.
Σύμφωνα με τον διευθυντή της οργάνωσης Sam Inocencio, τα θύματα γίνονται ολοένα και μικρότερης ηλικίας.
«Περίπου τα μισά είναι 12 χρονών και μικρότερα» εξηγεί. «Διασώσαμε παιδί έξι μηνών. Οπότε μιλάμε για βρέφη, νήπια, προέφηβους που πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης».
Πέρσι καταδικάστηκε πρώην στέλεχος του βρετανικού στρατού, ο οποίος είχε πληρώσει για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στις Φιλιππίνες με τον ίδιο να παρακολουθεί online.
Μία μητέρα τριών παιδιών στις Φιλιππίνες παραδέχτηκε στο BBC πως είχε η ίδια κυκλοφορήσει βίντεο με σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Η ίδια είπε πως το έκανε με καθαρή συνείδηση, επειδή δεν είχε γυρίσει η ίδια το περιεχόμενό τους. «Ρώτησα τον ξένο αν θέλει ηλικία 12 έως 13 ετών, μου είπε οκ» αφηγείται. «Από μένα ήθελε μόνο να του δώσω βίντεο με παιδιά να κάνουν σεξ, δεν τον ένοιαζε πού θα συνέβαινε αυτό». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η γυναίκα κατηγορείται από την αστυνομία πως πουλούσε απρεπείς φωτογραφίες του ίδιου της του παιδιού.
Πολλοί λένε πως το πρόβλημα τροφοδοτείται από τη μεγάλη φτώχεια, ωστόσο για τον πάστορα εκκλησίας σε φτωχή περιοχή στα προάστια της Μανίλα Stephen Gualberto δεν υπάρχει καμία τέτοια δικαιολογία. Χαρακτηρίζει αρρωστημένο το ότι οι ίδιοι οι γονείς εμπλέκονται στην online πορνεία των παιδιών τους και απορρίπτει το «άλλοθι» κάποιων, ότι δεν έχουν άλλη επιλογή λόγω της φτώχειας τους. «Υπάρχουν πολλές επιλογές, δεν χρειάζεται να πουλάς το παιδί σου για να επιβιώσει η οικογένειά σου» τονίζει.
Πριν λίγους μήνες, η αστυνομία των Φιλιππίνων άνοιξε νέο κέντρο κατά της παιδικής κακοποίησης στη Μανίλα, με σκοπό να αντιμετωπίσει το ολοένα και διογκούμενο πρόβλημα της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, με τη συνδρομή, οικονομική και εκπαιδευτική, της αστυνομίας της Βρετανίας και της Αυστραλίας. Κυβερνητικά στελέχη πάντως παραδέχονται πως δεν σημειώνεται μεγάλη πρόοδος επειδή πρόκειται για ένα «κρυμμένο έγκλημα» και εκφράζουν φόβους για το κοινωνικό κόστος, που θα είναι «όλα αυτά τα τραυματισμένα παιδιά».
