Δυσκολία στην προσπάθεια κινητοποίησης των πολιτών αντιμετωπίζουν τα αραβικά κόμματα μόλις λίγα 24ωρα πριν τις βουλευτικές εκλογές στο βόρειο Ισραήλ, με διαφωνίες, ισχνό απολογισμό πεπραγμένων των βουλευτών τους αλλά και εχθρότητα από τη δεξιά.

Στις εκλογές της 9ης Απριλίου συμμετέχουν τέσσερα αραβικά κόμματα με δύο συνασπισμούς. Εκπροσωπούν τη μειονότητα των Αράβων του Ισραήλ που αποτελεί το 17,5% του πληθυσμού της χώρας.

«Οι διαδοχικές ισραηλινές κυβερνήσεις εξοστράκισαν τον αραβικό πληθυσμό», όμως «η μάχη μας δεν πρέπει να απουσιάζει από το κοινοβούλιο, εκεί αποφασίζονται οι νόμοι», τονίζει η υποψήφια Σουντούς Σάλεχ του Δημοκρατικού και Αραβικού Μετώπου για την Αλλαγή. «Αν οι Άραβες μποϊκοτάρουν τις εκλογές, η ισραηλινή εξουσία θα επιλέξει τους Άραβες που θα μας εκπροσωπούν και θα μιλούν εξ ονόματός μας», προσθέτει μιλώντας ενώπιον περίπου 100 κατοίκων στην Άκρα.

Ένας διάσημος ράπερ, ο Τάμερ Νάφαρ, δημοσιοποίησε την Πέμπτη βίντεο στο οποίο καλεί τους Άραβες του Ισραήλ να ψηφίσουν. «Είτε ψηφίζουμε, είτε θα καταλήξουμε διωγμένοι από την πατρίδα μας», τραγουδά, ενώ στο βίντεο εμφανίζεται μέσα σε ένα ριγκ στο οποίο πολεμά ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό για να συμβολίσει τις αντιφάσεις της κοινότητας.

Αντίθετα, σε μια αραβική συνοικία της Χάιφα κάποιοι έγραψαν πάνω σε προεκλογικές αφίσες με κόκκινη μπογιά: «Θα πάω να ψηφίσω όταν ψηφίσουν οι μάρτυρες» μια αναφορά στους νεκρούς της ισραηλινο- παλαιστινιακής σύγκρουσης, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Οι Άραβες του Ισραήλ είναι απόγονοι των Παλαιστινίων που παρέμειναν τη γη τους μετά την ίδρυση του Ισραήλ το 1948. Στην πλειονότητά τους είναι μουσουλμάνοι, αλλά υπάρχουν και χριστιανοί και δρούζοι, ενώ έχουν την ισραηλινή υπηκοότητα και άρα δικαίωμα ψήφου.

Μοιράζονται μεταξύ της αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους και της ένταξης στο Ισραήλ, μεταξύ της συμμετοχής και της απόρριψης του κοινοβουλευτικού συστήματος.

Επίσης καταγγέλλουν ότι είναι θύματα διακρίσεων και παραμέλησης από την πλευρά των αρχών. Το 2015 σχεδόν το 50% των Αράβων του Ισραήλ ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το ίδιο ποσοστό στις άλλες κοινότητες του Ισραήλ (εκτός των υπερορθόδοξων Εβραίων) ήταν 13,5%.

Το 2015 το 64% των Αράβων ψηφοφόρων είχε συμμετάσχει στις εκλογές.

«Προς το παρόν η συμμετοχή των Αράβων εκτιμάται στο 51%», δηλώνει ο πολιτικός αναλυτής Άας αλ Ατράς. Το μποϊκοτάζ κερδίζει έδαφος μεταξύ των νέων 18 με 30 ετών, οι οποίοι πραγματοποιούν ενεργά εκστρατεία κατά της συμμετοχής στις εκλογές μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης, επισημαίνει.

Αναφέρεται στη διαμάχη μεταξύ των αραβικών κομμάτων και την απογοήτευση για τα αποτελέσματα από το έργο τους στο κοινοβούλιο.

Το 2015 τα αραβικά κόμματα είχαν κατέβει στις εκλογές με ένα ψηφοδέλτιο και είχαν πετύχει ρεκόρ με 13 έδρες στην Κνεσέτ.

Φέτος χωρίζονται σε δύο συνασπισμούς: τον Χάντας- Τάαλ και τον Ράαμ- Μπάλαντ.

Ο ερευνητής και ακτιβιστής Άλιφ Σάμπαχ υπερασπίζεται το μποϊκοτάζ στη διάρκεια της συγκέντρωσης στην οποία μίλησε και η Σάλεχ. Ξεχωρίζει τρεις κατηγορίες Αράβων που δεν ψηφίζουν: αυτοί που δεν συμμετείχαν ποτέ στις εκλογές επειδή το Ισραήλ είναι «ένα κράτος κατοχής και αποικιοκρατικό», αυτοί που έχουν απογοητευτεί από τη μέχρι τώρα εκπροσώπηση των Αράβων στο κοινοβούλιο και αυτοί που έχουν εξοργιστεί από μια πρόσφατη νομοθεσία που ενισχύει τις διακρίσεις εναντίον τους, όπως καταγγέλλουν.

Η Κνεσέτ ψήφισε το 2018 έναν νόμο που ορίζει το Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος. Το νομοσχέδιο προκάλεσε ανησυχία μεταξύ των μη Εβραίων Ισραηλινών ότι θα γίνουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, θέτοντας ως προτεραιότητα τον εβραϊκό χαρακτήρα του κράτους πάνω από άλλες αξίες, όπως η δημοκρατία και ισότητα μεταξύ των πολιτών.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ενίσχυσε τις ανησυχίες τους δηλώνοντας πρόσφατα ότι το Ισραήλ «δεν είναι το κράτος όλων των πολιτών του (…) το Ισραήλ είναι το κράτος του εβραϊκού λαού και μόνο του εβραϊκού λαού».

Ωστόσο ο Αάς αλ Ατράς εκτιμά ότι «το 25% με 30% των ψήφων των Αράβων θα πάνε σε σιωνιστικά κόμματα», δηλαδή εβραϊκά, έναντι 15% με 16% το 2015.