Ήταν το 1957 όταν μια ομάδα αρχαιολόγων από το Μουσείο Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια (Penn Museum) έφερε στο φως έναν τάφο στο αρχαίο Γόρδιο της Μικράς Ασίας, την αρχαία πρωτεύουσα του φρυγικού βασιλείου. Μέσα του βρήκαν μια ξύλινη κατασκευή, σαν σαρκοφάγο, όπου υπήρχε ένα λείψανο ντυμένο με βασιλική αμφίεση και γύρω του τα απομεινάρια ενός συμποσίου. Οι αρχαιολόγοι πίστεψαν πως είχαν βρει τον τάφο του βασιλιά Μίδα, του μονάρχη της Φρυγίας που όπως μας λέει η ελληνική μυθολογία ό,τι έπιανε γινόταν χρυσάφι. Όπως επιβεβαιώνει ο Ηρόδοτος, ο Μίδας έζησε πιθανότατα κατά τον 8ο αιώνα π.Χ. και ο τάφος χρονολογήθηκε στο 740 π.Χ., αρκετά παλιός για να ανήκει στον Μίδα δηλαδή. Σήμερα πιστεύουν πως ανήκε στον πατέρα του Μίδα, τον Γόρδιο, δεν αποκλείουν πάντως το ενδεχόμενο να είναι πράγματι ο τάφος του Μίδα. Όποιος κι αν είναι ο βασιλικός ένοικος του τάφου όμως, είχε ένα μεγάλο αποχαιρετιστήριο τσιμπούσι να τον συνοδεύει στον άλλο κόσμο και κάπου 40 χρόνια αργότερα, ο αρχαιολόγος και χημικός Patrick E. McGovern στρώθηκε στη δουλειά για να δει τι ήταν αυτά τα εδέσματα. Σήμερα ο McGovern έχει αναγνωρίσει και αναδημιουργήσει κάποια από τα παλιότερα γνωστά αλκοολούχα σκευάσματα, τα οποία περιγράφει στο βιβλίο του «Ancient Brews: Rediscovered and Re-created». Τα απομεινάρια του βασιλικού τάφου φυλάσσονται εξάλλου εδώ και δεκαετίες στο Penn Museum και η χημική ανάλυση βελτιώθηκε όσο να πεις από το 1957. Στα δοχεία βρισκόταν λοιπόν μπίρα από κριθάρι, πλάι σε τρυγικό (ταρταρικό) οξύ από σταφύλια αλλά και κηρύθρα. Άλλα περιείχαν φακές και οργανικά οξέα από πρόβατο ή κατσίκα, αλλά και υπολείμματα από μπαχαρικά σαν γλυκόριζα. Το Penn Museum έχει ανασυγκροτήσει πια τις συνταγές και κάνει λόγο για το κυρίως πιάτο, ένα πικάντικο στιφάδο αρνιού με κύμινο, μάραθο, γλυκάνισο και δεντρολίβανο, αλλά και συνοδευτικά όπως πράσινη σαλάτα με κατσικίσιο τυρί, λάδι και σύκα, τάρτες μάραθου με χυμό ροδιού, αλλά και ντολμάδες με κοτόπουλο! Ακόμα και την μπίρα κατάφεραν να αναπαράγουν, που έχει άρωμα από σαφράν (κρόκος) και γεύση που συνδυάζει κρασί και μπίρα. «Ήταν η πρώτη φορά που ένα αρχαίο γεύμα μπόρεσε να αναπαραχθεί βασισμένο κυρίως στη χημική ανάλυση», γράφει ο McGovern. Και μας λέει πως δεν βρέθηκε ίχνος χρυσού στον τάφο, κάτι πολύ παράξενο για έναν βασιλιά που είχε συνδεθεί τόσο μαζί του…