Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει όταν πεθαίνεις, αν κι αυτό δεν έχει σταματήσει τους ανθρώπους να σκαρώνουν θεωρίες για το επέκεινα της ζωής. Ζούμε άραγε μια δεύτερη ζωή ή μήπως δεν υπάρχει τίποτα, παρά το απόλυτο κενό της ύπαρξης; Μια απάντηση φαίνεται πάντως πως έχει ο Dr Eben Alexander, ένας διαπρεπής νευροχειρουργός και συγγραφέας του πονήματος «Living In A Mindful Universe: A Neurosurgeon’s Journey Into The Heart Of Consciousness», ο οποίος έπεσε σε κώμα το 2008 για μια βδομάδα και μας λέει τι ακριβώς βίωσε. Στο βιβλίο του λοιπόν, το οποίο δημοσιεύτηκε μέσα στο 2017, ο γιατρός περιγράφει πως ένιωθε συνεχώς ότι κάτι άλλο υπάρχει εκεί έξω, κάτι που τον στοίχειωσε και τον έκανε να κατανοήσει βαθύτερα τη ζωή αλλά και τα μετά της ζωής. Όπως το λέει ο ίδιος: «Ήμουν σε κώμα για μια βδομάδα, πάσχοντας από μηνιγγοεγκεφαλίτιδα -μια μόλυνση του εγκεφάλου- τέτοιας σοβαρότητας που οι πιθανότητές μου για επιβίωση είχαν εκτιμηθεί στο 2%. Έπειτα από μία βδομάδα, οι γιατροί μου ενημέρωσαν την οικογένειά μου ότι ήταν ώρα να με αφήσουν να πεθάνω». Στα 63 του σήμερα, ο γιατρός, όντας τότε σε μηχανική υποστήριξη, είδε «ένα φως να κατεβαίνει αργά από ψηλά»: «Ήταν μια κυκλική οντότητα, που απελευθέρωνε ουράνια μουσική, την οποία εγώ αποκαλώ ‘‘περιδινούμενη μελωδία’’. Το φως άνοιξε σαν να σκίστηκε. Και ένιωσα τον εαυτό μου να περνά από την τρύπα και να φτάνει σε μια κοιλάδα με πλούσια και εύφορη πρασινάδα, όπου καταρράκτες ξεχύνονταν σε κρυστάλλινες λιμνούλες». Δεν σταματά όμως εδώ: «Υπήρχαν σύννεφα, σαν ζαχαρωτά από ροζ και λευκό. Πίσω τους, ο ουρανός ήταν ένα έντονο μπλε-μαύρο, με δέντρα, λιβάδια και ζώα και ανθρώπους. Υπήρχε και νερό επίσης, ρέοντας σε ποτάμια ή κατεβαίνοντας σαν βροχή. Ομίχλη ανέβαινε από τις παλλόμενες επιφάνειες αυτών των νερών και ψάρια γλιστρούσαν από κάτω τους». Το γεγονός ότι ένας μεγάλος γιατρός, σπουδαγμένος μάλιστα στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, μιλά για παραδείσους και μεταφυσικές οντότητες έχει μαγνητίσει το κοινό, καθώς εμφανίζεται πια πεπεισμένος πως κάτι περισσότερο υπάρχει από όσα μας λένε οι αισθήσεις μας…