Μακριά από τα αδηφάγα μάτια, κρυμμένα μέσα στην πυκνή βλάστηση κείτονται τα έρημα κι εγκαταλελειμμένα απομεινάρια μιας κάποτε ακμάζουσας κοινότητας, στο Maine των ΗΠΑ. Ξεχασμένη σήμερα, μοιάζει βγαλμένη από βιβλίο του Stephen King.
Λέγεται όμως πως κάποτε η κοινότητα αυτή ήταν το «σπίτι» γυμνιστών από το κοντινό Durham που απολάμβαναν τη φύση χαλαρώνοντας στον ήλιο.
Και πιθανώς να είχε ολότελα ξεχαστεί αν δεν το είχε εντοπίσει η Tia Nadeau αποτυπώνοντας στο φακό την ερημιά του.
«Οι φίλοι μου Noel και Tash Skelton μου ανέφεραν την κοινότητα», είπε στη Daily Mail, «αλλιώς δεν θα είχα μάθει ποτέ για την ύπαρξή της».
Σύμφωνα με τη Nadeau, ο θείος της μητέρας του Tash Skelton ήταν μέλος της κοινότητας «παλιά», δηλαδή τη δεκαετία του ’60- ’70.
«Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες, ήταν όλα πίσω από κλειστές πόρτες. Νομίζω πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι- μέλη της που ζουν στην πόλη αλλά δεν θα ήθελαν να συνδέσουν το όνομά τους με την κοινότητα», πρόσθεσε η Nadeau.
Ενώ πολλές κοινότητες γυμνιστών και φυσιολατρών είναι συχνά χώρος ψυχαγωγίας και για οικογένειες, αυτή η κοινότητα ήταν μάλλον διαφορετική.
«Πιστεύω πως τους έδιωξαν οι γείτονες που είχαν αναστατωθεί από τα συνεχή πάρτι. Πιστεύω πως έκαναν πολλή φασαρία», είπε. Και πρέπει πράγματα οι φωνές να ήταν πολύ δυνατές αφού ο χώρος είναι απομακρυσμένος από κάθε κοντινή κατοικημένη περιοχή αλλά και το δρόμο.
«Αλλά οι κραυγές… ταξιδεύουν», συμπλήρωσε.
Παρότι το να περιφέρεται κανείς ολόγυμνος μπορεί να μοιάζει πολύ καλός τρόπος επιστροφής στη φύση, στο Maine τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
«Ειλικρινά δεν είναι καν πρακτικό να είναι κανείς γυμνός στο ύπαιθρο στο Maine, οι μύγες είναι τεράστιες», εξηγεί η Nadeau.
Ωστόσο η μυστική κοινότητα- η Nadeau πιστεύει πως τα νέα μέλη μάθαιναν γι’ αυτή από στόμα σε στόμα- κατάφερε να μείνει δραστήρια για τουλάχιστον μια δεκαετία πριν χαθεί στη λήθη.
Σήμερα απομένουν μόνο ερημωμένα σπίτια και κτήρια που καταρρέουν.
«Ακόμα τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν φωτογράφισα ένα μισογεμάτο μπουκάλι baby oil που βρήκαμε εκεί…», καταλήγει η Nadeau.
