Πενήντα χρόνια μετά την ανέγερσή του το Τείχος του Βερολίνου, που γκρεμίστηκε το 1989, εξακολουθεί να ρίχνει τη σκιά του στη Γερμανία και συνεχίζει να σημαδεύει νοοτροπίες διατηρώντας τον χωρισμό ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή.
Παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί μετά την επανένωση για την άμβλυνση των διαφορών ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η οποία ανήκε στον δυτικό κόσμο, και την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, που ανήκε στο σοβιετικό μπλοκ, η αίσθηση του χάσματος επικρατεί.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της 50ής επετείου της ανέγερσης του Τείχους, στις 13 Αυγούστου 1961, το 83% των ερωτηθέντων από τα έξι κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας (το 90% στην περίπτωση της Σαξωνίας-Ανχαλτ), θεωρούν ότι εξακολουθεί να υπάρχει «ένα αόρατο τείχος», ένα τεράστιο πολιτισμικό χάσμα με τους γείτονές τους.
To τείχος του Βερολίνου, γνωστό τότε στην Σοβιετική Ένωση και στην γερμανική δημοκρατία ως το «αντι-φασιστικό Προπύργιο» χώριζε την Γερμανία σε Ανατολική και Δυτική και ανεγέρθηκε στις 13 Αυγούστου του 196.
Όταν η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ανακοίνωσε, στις 9 Νοεμβρίου του 1989, μετά από πολλές εβδομάδες διαδηλώσεων ότι μπορούσαν πλέον να περάσουν το Τείχος και να πάνε στην Δυτική πλευρά, πλήθος Ανατολικό-Γερμανών σκαρφάλωσαν και πέρασαν στην άλλη πλευρά του Τείχους όπου τους υποδέχτηκαν οι συγγενείς και φίλοι τους στην Δυτική πλευρά.
Τις επόμενες εβδομάδες, οι Γερμανοί άρχισαν να σπάνε κομμάτια του Τείχους και αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ειδικά μηχανήματα για την κατεδάφισή του.
