Ζούμε σε ένα αυξανόμενα επικίνδυνο κόσμο, με τις πολιτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές απειλές να αυξάνονται, σύμφωνα με ειδικούς που συμμετείχαν σε έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.

Ενόψει της ετήσιας συνάντησής του στο Νταβός στις 20-23 Ιανουαρίου, η έκθεση για τους Παγκόσμιους Κινδύνους το 2016 που δημοσιοποιήθηκε σήμερα αναφέρει τη μεταναστευτική κρίση ως το μεγαλύτερο μεμονωμένο κίνδυνο σε όρους πιθανότητας, ενώ η κλιματική αλλαγή φαίνεται να έχει το μεγαλύτερο δυνητικό αντίκτυπο.

Περίπου 60 εκατ. άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω των συγκρούσεων σε περιοχές όπως στη Συρία και το Νότιο Σουδάν, ανεβάζοντας τις ροές προσφύγων σε επίπεδα ρεκόρ, που είναι περίπου 50% υψηλότερα απ’ ό,τι κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε συνδυασμό με επιθέσεις, όπως αυτές πέρυσι στο Παρίσι, και τα γεωπολιτικά ρήγματα που εκτείνονται από τη Μέση Ανατολή έως τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ο κόσμος είναι αναμφισβήτητα σήμερα λιγότερο πολιτικά σταθερός απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε στιγμή από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Οικονομικοί φόβοι, ιδιαίτερα για την κινεζική ανάπτυξη, και ακραία καιρικά φαινόμενα που ενσκήπτουν με αυξανόμενη συχνότητα αποτελούν περαιτέρω λόγους ανησυχίας, δημιουργούν ένα μεγαλύτερο εύρος κινδύνων απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε στιγμή στην 11χρονη ιστορία της έρευνας.

«Σχεδόν όλοι οι κίνδυνοι έχουν τώρα αυξηθεί τα τελευταία ένα-δυο χρόνια και σκιαγραφούν μια συνολικά εικόνα ανησυχίας», δήλωσε ο Τζον Ντρζικ, επικεφαλής του τμήματος παγκόσμιων κινδύνων στην ασφαλιστική Marsh, που βοήθησε στη σύνταξη της έκθεσης.

«Οι οικονομικοί κίνδυνοι έχουν επανέλθει αρκετά ισχυρά, με την Κίνα, τις τιμές ενέργειας και τις φούσκες περιουσιακών στοιχείων να θεωρούνται ως σημαντικά προβλήματα σε πολλές χώρες».

Πέρυσι, η απειλή σύγκρουσης μεταξύ κρατών βρέθηκε στην κορυφή της λίστας των κινδύνων για πρώτη φορά, ενώ προηγούμενες εκθέσεις έδιναν περισσότερο βάρος σε οικονομικές απειλές.

Η έκθεση αναλύει 29 παγκόσμιους κινδύνους σε επίπεδο πιθανότητας και αντίκτυπου με δεκαετή ορίζοντα και βασίζεται σε έρευνα που έγινε μεταξύ σχεδόν 750 ειδικών και αξιωματούχων χάραξης πολιτικής.