Σαράντα έξι ολόκληρα χρόνια ταξίδεψε από την Αθήνα μια καρτ ποστάλ, με φόντο την Ακρόπολη, για να μεταφέρει τις Πασχαλιάτικες ευχές στον παραλήπτη της στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πρόκειται για την ευχετήρια κάρτα που απέστειλε στις 20 Απριλίου 1965 ο Ιωάννης Σιταράς από την Αθήνα στην εγγονή του Βασιλεία Σιταρά-Μαζότα στο Κονέκτικατ, όπως αναφέρει ο «Εθνικός Κήρυκας» της Νέας Υόρκης. Την κάρτα του αειμνήστου παππού της η 59χρονη σήμερα ομογενής την έλαβε τη Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011. Όταν την εντόπισε στην αλληλογραφία της, δεν πίστευε στα μάτια της. Διάβαζε ξανά και ξανά το κείμενο με τις ευχές και δεν μπορούσε να καταλάβει πώς είναι δυνατόν η ταχυδρομική κάρτα που της έστειλε ο παππούς της να φτάσει στα χέρια της δεκαετίες μετά.

«Δάκρυζα, καθώς την διάβαζα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα λάμβανα, μετά από τόσα χρόνια, τις ευχές του παππού μου. Ο παππούς μου Ιωάννης Σιταράς έχει πεθάνει δεκαετίες πριν και η κάρτα ετούτη ήρθε να φρεσκάρει τις μνήμες μου και να μου υπενθυμίσει ότι ο παππούς λάτρευε τόσο εμένα, όσο και τον αδελφό μου. Ήθελε, μέσω αυτής της κάρτας, να μας υπενθυμίσει ότι οφείλουμε να γνωρίσουμε την Αθήνα και να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτή» επεσήμανε η Βασιλεία Σιταρά-Μαζότα.

Η κάρτα άργησε να φτάσει στον προορισμό της, καθώς ο παππούς της δεν είχε αναγράψει σε αυτήν την ακριβή διεύθυνση και τον ταχυδρομικό κώδικα. Έγραψε, μόνο, στα αγγλικά «Μiss Vassoula Sitara, Hartford, Connecticat».

Στα αγγλικά είχε γραφτεί και η ευχή του παππού προς την εγγονούλα του: «Dearest granddaughter, On the occasion of Holy day of Easter, I send you this card to take an idea of Athens. I want you to enjoy Easter with all family. Kisses to Dad Mom & Johnny. I hug you. Bapou». (Πολυαγαπημένη μου εγγονή, με την ευκαιρία της εορτής του Πάσχα, σου στέλνω αυτή την κάρτα για να πάρεις μια ιδέα από την Αθήνα. Θέλω να χαρείς το Πάσχα, με όλη την οικογένεια. Φιλιά στον μπαμπά, στην μαμά και στον Τζόνι. Αγκαλιές, Bapou).

«Η κάρτα ετούτη είναι πολύ σημαντική για μένα. Θα τη βάλω σε μια γυάλινη κορνίζα, έτσι ώστε όποιος έρχεται στο σπίτι μου να μπορεί να θαυμάζει την θέα της Αθήνας, αλλά και τις ευχές και τον γραφικό χαρακτήρα του παππού μου. Θα τη διατηρήσω σαν φυλαχτό και θα παρακαλέσω και τα παιδιά μου να την προσφέρουν ως δώρο στα παιδιά τους», επεσήμανε η κ. Σιταρά.

Αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, η κα Σιταρά κρατάει ζωντανή την εικόνα του παππού και της γιαγιάς, για τους οποίους διατηρεί τις καλύτερες αναμνήσεις. Ο παππούς της, όπως είπε, ασχολούνταν με το εμπόριο καπνών και ομιλούσε άπταιστα την αγγλική γλώσσα.