Τα όσα βίωσαν οι όμηροι στις 50 ημέρες που βρίσκονταν στα χέρια της Χαμάς αναδύονται σταδιακά, μέσα από ένα πέπλο μυστικότητας και προστασίας για τους ανθρώπους που απελευθερώθηκαν στο πλαίσιο της συμφωνίας με το Ισραήλ για εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και γι’ αυτούς που παραμένουν ακόμη υπό ομηρεία στη Λωρίδα της Γάζας. Ο αριθμός τους ξεπερνάει τους 160.
Οι όμηροι, ως επί το πλείστον, έχουν κρατηθεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και οι λεπτομέρειες για τη δοκιμασία τους αποκαλύπτονται μέσω των συγγενών τους. Το ιατρικό προσωπικό και οι άνθρωποι που απελευθερώθηκαν έχουν λάβει οδηγίες να μη δίνουν στη δημοσιότητα λεπτομέρειες και στοιχεία, που θα μπορούσαν να βλάψουν όσους είναι ακόμη αιχμάλωτοι.
Οι ιστορίες τους όμως κάνουν τον γύρο του κόσμου, ενώ οι ίδιοι παραμένουν σοκαρισμένοι, προσπαθώντας να επουλώσουν τα τραύματά τους και να επιστρέψουν στη καθημερινότητα. Όπως λένε οι άνθρωποι, που έχουν δει τους ομήρους που απελευθερώθηκαν, «είναι εμφανές ότι έχουν χάσει βάρος, η κράτησή τους ήταν σε άσχημες συνθήκες και έχουν υποστεί ψυχολογικά τραύματα».
Η 78χρονη Ρούτι Μάντερ πέρασε όλο το χρόνο της ομηρίας της με την κόρη της Κέρεν και τον εγγονό της Οχάντ Μάντερ Ζιχρί, ο οποίος γιόρτασε τα ένατα γενέθλιά του σε αιχμαλωσία. Η Μάντερ απήχθη στις 7 Οκτωβρίου από το σπίτι της στο κιμπούτς «Νιρ Οζ», στο νότιο Ισραήλ.
Ο 78χρονος σύζυγός της, Αβραάμ, απήχθη επίσης από τους ενόπλους της Χαμάς και παραμένει στη Γάζα, ενώ ο γιος της σκοτώθηκε κατά την επίθεση της 7η Οκτωβρίου, τη φονικότερη ημέρα για τους Εβραίους μετά το Ολοκαύτωμα. Η ίδια έμαθε για την εκτέλεση του γιου της από το ραδιόφωνο που άκουγε ένας μαχητής της Χαμάς.
Όπως διηγήθηκε σε ισραηλινό τηλεοπτικό κανάλι, σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις ομήρου, η κατάσταση επιδεινώθηκε ραγδαία όσο το Ισραήλ ενίσχυε την πολιορκία και το σφυροκόπημα της Γάζας. Οι προμήθειες τροφίμων εξαντλήθηκαν και οι όμηροι πεινούσαν. Κοιμόντουσαν σε πλαστικές καρέκλες και η ίδια σκεπαζόταν με ένα σεντόνι, για να αντιμετωπίσει το κρύο. Πολλοί όμηροι δεν είχαν ούτε αυτό.
Μέσα στο ασφυκτικά γεμάτο δωμάτιο, πολλοί έκλαιγαν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες. Η Ρούτι Μάντερ ήταν όμως αισιόδοξη. «Κατάλαβα πως, αφού μας είχαν φέρει εδώ, τότε κάποια στιγμή θα μας απελευθέρωναν. Στο Νιρ Οζ σκότωναν όποιον ήθελαν, οπότε, αφού ήμασταν ζωντανοί, θα απελευθερωνόμασταν», ανέφερε στη συνέντευξή της στο Channel 3.
Ένα 12χρονο αγόρι, ο Εϊτάν Γιαχαλόμι, που κρατήθηκε όμηρος για 52 ημέρες, αναγκαζόταν να παρακολουθεί βίντεο από τις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου, ισχυρίστηκε η θεία του. Το παιδί απήχθη επίσης από το κιμπούτς Νιρ Οζ μαζί με τον πατέρα του, Οχάντ Γιαχαλομί, ο οποίος παραμένει αιχμάλωτος.
Μιλώντας στο γαλλικό BFM TV, η θεία του ανέφερε πως ο ανιψιός της βίωσε τη φρίκη στα χέρια των απαγωγέων του και κάθε φορά που έκλαιγε τον απειλούσαν με ένα όπλο, για να σταματήσει. «Ήθελα να πιστεύω ότι ο Εϊτάν θα είχε καλή μεταχείριση. Προφανώς όχι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τέρατα».
Ο πατέρας της 13χρονης Χίλα Ρόμτεμ Σοσανί λέει ότι η κόρη του «ψιθυρίζει τις περισσότερες φορές, γιατί έτσι συνήθισε, έτσι τους είχαν πει να κάνουν. Δεν τους επέτρεπαν να μιλάνε τη νύχτα. Μας μιλάει για την ομηρία της, αλλά το κάνει σαν να αφορά κάποιο άλλο πρόσωπο και όχι σαν να τα έζησε η ίδια».
Ο Ζοχάρ Αβιγκντόρι, του οποίου η κουνιάδα, Σάρον, και η ανιψιά Νόαμ, 12 ετών, αφέθηκαν ελεύθεροι το Σάββατο, είπε ότι ο εφιάλτης που έζησαν ήταν σαν «σενάριο ταινίας και όχι κάτι που πραγματικά περιμένεις να συμβεί στην οικογένειά σου».
Η Μιρίτ Ρεκγέβ, της οποίας η 21χρονη κόρη, Μάγια, αφέθηκε ελεύθερη την Κυριακή, είπε στον ισραηλινό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό «Kan» ότι η οικογένεια έχει λάβει συμβουλές να της δώσει την απόλυτη εξουσία στις αλληλεπιδράσεις, ζητώντας της πάντα την άδεια πριν κάνουν το οτιδήποτε. Ο 18χρονος γιος της Ρεγκέβ, Ιτάι, εξακολουθεί να κρατείται από τη Χαμάς.
Ο Ρονίτ Ζάιντενσταϊν, επικεφαλής της ιατρικής ομάδας στο Ιατρικό Κέντρο Σαμίρ, όπου νοσηλεύονταν 17 όμηροι που αφέθηκαν ελεύθεροι, δήλωσε πως έχουν χάσει σημαντικό ποσοστό σωματικού βάρους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η Μαργαρίτα Μασάβι, γιατρός στο Ιατρικό Κέντρο Wolfson, μια από τις κύριες εγκαταστάσεις όπου παρέχεται φροντίδα στους απελευθερωμένους ομήρους, σε μια συνέντευξή της, η οποία εν συνεχεία αποσύρθηκε για λόγους ασφαλείας, είπε πως οι περισσότεροι της περιέγραφαν την κράτησή τους σε υπόγειους χώρους. «Δεν έβλεπαν το φως, παρά μόνο για λίγη ώρα, χάνοντας την αίσθηση του χρόνου», είπε.
Σε μια ξεχωριστή συνέντευξη, η θεία ενός 25χρονου, του Ρόνι Κριβόι, που αφέθηκε ελεύθερος την Κυριακή, είπε ότι ο ανιψιός της κατάφερε κάποια στιγμή να ξεφύγει από τους απαγωγείς του και να κρυφτεί στη Γάζα για λίγες μέρες προτού τον ξανασυλλάβουν. «Οι τρομοκράτες τον απήγαγαν και τον μετέφεραν σε ένα κτίριο, αλλά αυτό καταστράφηκε από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς και μπόρεσε να ξεφύγει», δήλωσε η Γελένα Μαγκίντ. «Προσπάθησε να φτάσει στα σύνορα, αλλά νομίζω ότι επειδή δεν γνώριζε πού βρισκόταν και ποια κατεύθυνση έπρεπε να πάρει, δεν τα κατάφερε».
Συγγενείς της 85χρονης Γιάφα Αντάρ, που αφέθηκε ελεύθερη το βράδυ της Παρασκευής, δήλωσαν ότι ολόκληρη την περίοδο που βρισκόταν σε αιχμαλωσία δεν έκανε μπάνιο ούτε άλλαξε ρούχα. Μόνο την ημέρα πριν απελευθερωθούν δόθηκαν στους ομήρους νέα ρούχα. «Μας έδωσαν λίγο ρύζι και μερικές πίτες. Έπρεπε να τα κόψουμε σε μικρά κομμάτια, για να φάμε όλοι, καθώς δεν ξέραμε αν θα έχουμε φαγητό την επόμενη ημέρα. Δεν κάναμε μπάνιο, φορούσαμε τα ίδια ρούχα συνέχεια και μας έδωσαν καινούργια μόνο την ημέρα της απελευθέρωσής μας, γιατί ήθελαν να δώσουν την ψεύτικη εντύπωση ότι μας φρόντιζαν», διηγήθηκε η ίδια στους συγγενείς της.
Ο Σοσάν Χαράν, ο οποίος απελευθερώθηκε το Σάββατο, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτζογκ. «Είμαι εδώ, αλλά έχουν μείνει πάρα πολλοί πίσω», είπε και πρόσθεσε: «Ακόμα δεν έχω την πλήρη εικόνα του τι έχει συμβεί εδώ, αλλά ξέρω τι συμβαίνει εκεί και πρέπει να κάνετε τα πάντα, για να φέρετε τους ομήρους πίσω στο σπίτι τους».
Ο Ιτάι Πεσάχ, διευθυντής του Νοσοκομείου Παίδων «Edmond and Lily Safra» στο Ιατρικό Κέντρο Σεβά, όπου πολλά από τα απελευθερωμένα παιδιά έχουν νοσηλευτεί, είπε ότι νιώθει κάποια αισιοδοξία, επειδή οι όμηροι αναρρώνουν σωματικά. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι το ιατρικό προσωπικό έχει ακούσει «πολύ δύσκολες και τραγικές ιστορίες από την αιχμαλωσία της Χαμάς». Χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες, ανέφερε πως «κατανοούμε ότι παρά το γεγονός πως φαίνεται σωματικά να βελτιώνονται, υπάρχει πολύς, πολύς δρόμος να διανύσουν μέχρι να θεραπευτούν».
Οι απελευθερώσεις συνεχίζονται, με τη λίστα, ως επί το πλείστον, να περιλαμβάνει γυναίκες και παιδιά. Σε αυτήν, όμως, δεν βρίσκεται ο Κφιρ Μπίμπας, ένα μωρό 10 μηνών, ο μικρότερος όμηρος στα χέρια της Χαμάς. Την Τρίτη οι συγγενείς του έκαναν έκκληση να αφεθεί ελεύθερος μαζί με τον τετράχρονο αδερφό του, Άριελ και τη μητέρα τους, Σίρι, που απήχθησαν από το κιμπούτς Νιρ Οζ.
