Φαινόμενα σεξουαλικής παρενόχλησης, εκφοβισμού, ακόμη και ηθικής παρενόχλησης αποτελούν καθημερινό φαινόμενο για εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 50% των εργαζομένων γένους θηλυκού έχουν υποστεί τέτοιου είδους παρενόχληση στην εργασία τους. Το ποσοστό είναι τριπλάσιο στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας των Γυναικών σήμερα, και οι ειδικοί καλούν τις γυναίκες να σπάσουν τη σιωπή, που προστατεύει τους θύτες.

Στην Ελλάδα, το χάσμα μεταξύ επίσημων και ανεπίσημων στοιχείων για τη βία που υφίστανται οι γυναίκες στην εργασία τους είναι τεράστιο, με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει ολοκληρωμένη καταγραφή του προβλήματος και βέβαια η σωστή αντιμετώπισή του.

Για παράδειγμα, η Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας εκτιμά από τις επαφές της -στο πλαίσιο έρευνας του ευρωπαϊκού προγράμματος Δάφνη ΙΙΙ (2007 – 2013)- ότι πάνω από το 50% των εργαζομένων στην Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού έχει υποστεί τέτοιες συμπεριφορές. Αντίστοιχα υψηλά ποσοστά καταγράφηκαν και στις συζητήσεις με μέλη της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος. Πρόκειται για εργαζόμενες σε μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις (που αποτελούν το 90% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα), στον κλάδο του εμπορίου, πωλήτριες, γραμματείς, εργαζόμενες στον τουρισμό.

Το πρόβλημα του φόβου αποπειράται εν μέρει να αντιμετωπίσει ο Νόμος στο υπό σύνταξη νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (στην οικογένεια, την εργασία, την κοινωνία) της Γ.Γ. Ισότητας, όπου έχει προταθεί η αντιστροφή του βάρους της απόδειξης (δηλαδή να μην καλείται το θύμα να αποδείξει ότι λέει την αλήθεια, αλλά να καλείται ο φερόμενος σαν θύτης να αποδείξει ότι δεν έχει προβεί στο αδίκημα) να ισχύσει και για την ποινική διαδικασία. Συγχρόνως σε περιπτώσεις διακρίσεων ή παρενόχλησης προτείνεται να παρέχεται η δυνατότητα σε νομικά πρόσωπα και ενώσεις να ασκούν οι ίδιες τα νόμιμα δικαιώματα του θύματος χωρίς να αποκλείεται η άσκηση των ίδιων δικαιωμάτων και από το θύμα. Με αυτόν τον τρόπο τα θύματα θα μπορούν να ασκούν τα νόμιμα δικαιώματά τους χωρίς να φοβούνται αντίποινα και έτσι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βγει στην επιφάνεια το κρυμμένο πρόβλημα στην Ελλάδα.

Ως ηθική παρενόχληση (mobbing) εκλαμβάνονται τα συνεχή αρνητικά σχόλια ή κριτική, η απομόνωση, η διάδοση κουτσομπολιού ή ο εξευτελισμός των ατόμων. Αυτό το φαινόμενο παρουσιάζεται κυρίως σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπου ο εργοδότης εκφοβίζει τον εργαζόμενο ώστε να φύγει από την εργασία του αντί να τον απολύσει.
Ως εκφοβισμός (bullying) εκλαμβάνεται η επιθετική συμπεριφορά μέσω εκδικητικών, μνησίκακων, κακόβουλων ή εξευτελιστικών προσπαθειών για να υποβιβασθεί ένα άτομο ή ομάδα εργαζομένων.

Η βία μπορεί να είναι λεκτική με βρισιές, προσβολές, χρήση υποτιμητικής γλώσσας, ή με απειλητική συμπεριφορά, δηλαδή χτυπήματα σε έπιπλα, κούνημα της γροθιάς, πέταμα ή καταστροφή αντικειμένων και αποκορύφωμα τη σωματική επίθεση.

Οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των ατόμων είναι σοβαρές: Άγχος, κατάθλιψη, επιθετικότητα, αϋπνία, μελαγχολία και απάθεια, γνωστικές επιπτώσεις όπως προβλήματα συγκέντρωσης, ανασφάλεια και έλλειψη πρωτοβουλιών, μείωση ικανοποίησης στην εργασία, επικίνδυνη συμπεριφορά και ροπή προς ατυχήμετα, επιβλαβείς συνήθειες, όπως αύξηση καπνίσματος και κατανάλωσης αλκοόλ, κακή διατροφή, έλλειψη συγκέντρωσης και μείωση αυτοπεποίθησης, προσωπική απόσυρση και κοινωνική απομόνωση, αρνητικές επιπτώσεις στην οικογενειακή και ιδιωτική ζωή, ανυπόφορη πίεση στις σχέσεις, είναι οι επιπτώσεις του εκφοβισμού και της παρενόχλησης στην ψυχική υγεία.
Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, ο εκφοβισμός οδηγεί και σε αυτοκτονίες.