Ένα απλό παιχνίδι με ένα άδειο πιάτο γλυκού κατά την διάρκεια ενός κυριακάτικου, οικογενειακού πικ-νικ, ήταν η αφορμή για να δημιουργηθεί το φρίσμπι. Πίσω στο 1937, λοιπόν, ο 17χρονος Φρεντ Μόρισον και η κοπέλα του, Λουσίλ Νάι, διασκέδαζαν κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού πικνίκ πετώντας το καπάκι από ένα σκεύος αποθήκευσης ποπ κορν πέρα δώθε.
Είχαν τέτοια έκρηξη φαντασίας, μάλιστα, που άρχισαν να πειραματίζονται με άλλες επιλογές για να δουν αν μπορούσαν να βελτιώσουν το παιχνίδι τους. Ο Μόρισον έκανε έφοδο στα ταψάκια μιας χρήσης για πίτες της μαμάς του και ανακάλυψε ότι απέδιδαν πολύ καλύτερα στο παιχνίδι του από το αδύναμο καπάκι του ποπ κορν. Ήταν αυτός ο δίσκος που το δίδυμο πετούσε σε μια παραλία όταν ένας θεατής παρατήρησε πόσο πολύ διασκέδαζαν και τους πρόσφερε, μάλιστα, ένα τέταρτο του δολαρίου για το ταψί της πίτας τους. Του ίδιου του κόστισε μόλις ένα νικέλιο ολοκαίνουργιο, οπότε ο Μόρισον συμφώνησε πρόθυμα και άρχισε να πουλάει ταψιά μιας χρήσης για πίτες στις παραλίες της Καλιφόρνια λίγο αργότερα.
Πώς ένα άδειο πιάτο γλυκού ενέπνευσε τη δημιουργία του φρίσμπι
Δέκα χρόνια μετά, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πιλότος μαχητικών- βομβαρδιστικών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μόρισον συνέχισε να σκέφτεται τη βελτίωση του σχεδιασμού των ιπτάμενων δίσκων που είχε αγαπήσει τόσο πολύ ο ίδιος και η Νάι (τώρα, πια, η σύζυγός του). Το σκέφτηκε τόσο πολύ, λοιπόν, μέχρι που ανέπτυξε ένα μοντέλο που πετούσε καλύτερα λόγω της κεκλιμένης άκρης του, η οποία είναι ακόμα γνωστή ως κλίση του Μόρισον. Προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την τρέλα των ΑΤΙΑ, σημάδεψε τα ονόματα των πλανητών γύρω από την άκρη του δίσκου και άρχισε να αποκαλεί το παιχνίδι Pluto Platter (Το πιάτο του Πλούτωνα).
Δεν θα πίστευε κανείς ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι χρειάζονται οδηγίες χρήσης, αλλά ήδη από τα πρώτα μοντέλα είχαν τυπωμένες οδηγίες στην κάτω πλευρά, στην περίπτωση που κάποιος δεν γνώριζε πώς να χειριστεί το παιχνίδι.
Μέχρι το 1957 ο Μόρισον είχε συγκεντρώσει αρκετές πωλήσεις Pluto Platter για να τραβήξει την προσοχή της νεοσύστατης εταιρείας παιχνιδιών Wham-O. Αφού αγόρασε τα δικαιώματα, η Wham-O μετονομάστηκε, μάλιστα, σε «Frisbee» από το όνομα της Frisbie Pie Company. Βλέπετε, οι μαθητές στο Γέιλ είχαν την ιδέα να πετούν ως παιχνίδι ένα τενεκεδάκι ο ένας στον άλλο χρησιμοποιώντας τα δοχεία πίτας της τοπικής εταιρείας. Από τότε, η Wham-O έχει πουλήσει περίπου 300 εκατομμύρια φρίσμπι -αρκετά καλά μπορεί να πει κανείς για ένα χόμπι που εφευρέθηκε από ένα άδειο πιάτο γλυκού.
